Ενα από τα μεγάλα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιδεολογία. Οσο το
κόμμα μπορούσε ανέτως να κάνει αντιπολίτευση και να εισπράττει το
αποτέλεσμα μιας γενικευμένης δυσαρέσκειας περίσσευαν οι πολιτικές
θέσεις. Αρκούσε η περιγραφή με μελανά χρώματα της κατάστασης, με έμφαση
στην ανεργία ή στην απώλεια εισοδημάτων, και η γενικόλογη υπόσχεση ενός
άλλου, καλύτερου μέλλοντος, το οποίο υποσχόταν το κόμμα της Αριστεράς με
λόγο ταυτοχρόνως μεσσιανικό και ηθικολογικό - τύπου «μπροστά μας
καραδοκούν οι Λαιστρυγόνες» ή «είμαστε έτοιμοι με καθαρά χέρια» (και
αυτοί!), που έλεγε χθες και η Ρένα Δούρου. Οσο δεν παίζεται τίποτα ο καθένας και η καθεμιά μπορούν να
συνεχίζουν να λένε ό,τι θέλουν, τσάμπα είναι. Οσο όμως πλησιάζουμε σε
εκλογικές αναμετρήσεις, ό,τι κάνεις και ό,τι λες αρχίζει να κοστίζει. Ο
υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γαβριήλ Σακελλαρίδης, χθες, φτιαγμένος
βεβαίως με καλύτερα υλικά απ' ό,τι όλοι εμείς που διαφωνούμε μαζί του,
μιλούσε για την Ανοιχτή Πόλη, την παράταξή του - στην ηγεσία της οποίας,
ωστόσο, βρέθηκε (για να το πω κομψά) κάπως άτσαλα, αν ερμηνεύω σωστά
την πικρία της Ελένης Πορτάλιου. Θέλω να πω ότι όταν εμφιλοχωρεί η ανάγκη της σαφήνειας αρχίζουν και
τα προβλήματα. Δείτε τι γίνεται, αίφνης, με τις θέσεις του κόμματος για
την προσπάθεια επαναπροσέγγισης των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο. Η
επίσημη γραμμή βάλλεται εκ των έσω ως εθνικιστική - όχι άδικα.
Εθνικιστής χαρακτηρίζεται και ο Κώστας Γρίβας, μέλος της Επιτροπής
Αμυνας του κόμματος, ο οποίος πριν παρουσιάσει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για
τις Ενοπλες Δυνάμεις είχε δώσει συνεντεύξεις υμνούμενος σε έντυπα της
Ακροδεξιάς. Στον αντίποδα, το κόμμα δεν δίστασε, με ανακοίνωσή του, να εκφράσει
τη βεβαιότητά του ότι το καθεστώς Μαδούρο στη Βενεζουέλα είναι
«επαναστατική διαδικασία» και ότι τα βίαια επεισόδια των τελευταίων
ημερών, με τρεις νεκρούς, είναι «προσπάθεια κλιμάκωσης της βίας από
ακραίες ομάδες της αντιπολίτευσης». Τόσο κάθετα, σε μια πραγματικότητα
στην οποία το καθεστώς έχει απαγορεύσει εντελώς τις διαδηλώσεις, υπάρχει
άγρια κρατική καταστολή με τη συμμετοχή και παρακρατικών ομάδων, οι
ανταποκρίσεις κάνουν λόγο για λογοκρισία των αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ και,
ιδίως, του μόνου αντιπολιτευόμενου καναλιού, ενώ για φραγή σε ό,τι
μεταδίδεται κάνει λόγο και εκπρόσωπος του twitter. Ολα αυτά, και πολλά
ακόμα, ο ΣΥΡΙΖΑ τα μεταφράζει σε εμπόδιο στον αγώνα για να επικρατήσουν
«η δημοκρατία, η ειρήνη και η πρόοδος». Ο Ζαχαριάδης ζει!
Μεταξύ εθνικοφροσύνης και αυταρχισμού μεσολαβούν, βεβαίως, οι
μηχανισμοί. Αυτούς τους έχει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά κάνω την
πρόβλεψη ότι υπάρχουν αριστεροί δημοκράτες που δεν σιτίζονται με τις
ακροβασίες των μηχανισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου