Του Χαραλαμπου Μ. Μουτσοπουλου*, Καθημερινή, 2.12.10
Στα τηλεπαράθυρα φιλοξενούνται μέρα νύχτα τα ίδια άτομα: πολιτικοί και τηλεπερσόνες. Δεν γνωρίζουμε τα κριτήρια επιλογής τους, το βέβαιο όμως είναι πως η τηλεθέαση τούς χαρίζει δημοσιότητα - γίνονται «γνωστοί». «Γνωστοί» επίσης έγιναν βουλευτές ή υπουργοί, που κατέχοντας υπεύθυνη κυβερνητική θέση προκάλεσαν βάναυσα το δημόσιο αίσθημα. Ας θυμηθούμε μερικούς. Τον υπουργό που είχε στη δούλεψή του ανασφάλιστους, ταλαίπωρους οικονομικούς μετανάστες, τον άλλον γιατί παραχώρησε πολύτιμη δημόσια περιουσία σε μοναστήρι, τον τρίτο γιατί διαβιούσε δωρεάν σε διαμέρισμα επιχειρηματία στον οποίον, μέσω του υπουργείου του, έδινε δημόσια έργα, και τον τέταρτο γιατί συνέχεε το ηθικό με το νόμιμο.
Κι ας μην ξεχνάμε βέβαια και τον μεγαλόσχημο, γνωστό υπουργό, παρ’ ολίγον πρωθυπουργό, που άρχισε την πολιτική ανέστιος, αλλά τώρα διαβιοί σε ιδιόκτητο οίκημα στην πλέον ακριβή περιοχή της Αθήνας. «Γνωστοί» στον πολύ κόσμο είναι οι εργατοπατέρες που αγωνιούν στην προσπάθειά τους να μας πείσουν να μη χάσουν τα παράλογα κεκτημένα τους. Τέλος, «γνωστοί» είναι οι ποδοσφαιριστές, οι τραγουδιστές, αλλά και ένας τηλεσυρφετός ο οποίος κατά την έκφραση του Οσκαρ Ουάιλντ, είναι γνωστός μόνο για τη φήμη του.Αγνωστοι στον πολύ κόσμο είναι επιστήμονες, που με τόσες δυσκολίες, παράγουν στη χώρα μας σημαντικό, πρωτοποριακό έργο. Αγνωστοι, επίσης, είναι πολιτικοί που επί δεκαετίες υπηρέτησαν το εθνικό Κοινοβούλιο, ανέλαβαν υπουργικό θώκο, τον υπηρέτησαν σεμνά, εύορκα και ενσυνείδητα και αποχώρησαν από την πολιτική φτωχότεροι απ’ ό,τι είχαν εισέλθει. Θα μπορούσα να δώσω πολλά παραδείγματα αλλά θα αναφερθώ μόνο σε ένα.
Ενας «άγνωστος» πολιτικός, κατά τον δημοσιογράφο κ. Κωνσταντίνο Ζούλα, είναι ο Ανδρέας Καραγκούνης, βουλευτής επί εικοσαετίαν, υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο αρθρογράφος ειρωνεύεται τον κ. Καραγκούνη ότι το όνομά του είναι γνωστό λόγω της συνωνυμίας με ποδοσφαιριστή! Δεν σταματά όμως εκεί. Συνεχίζει κατηγορώντας νέους βουλευτές, εν προκειμένω τους κ. Κοντογιάννη και Καραγκούνη (γιο του Ανδρέα), ως «άγνωστους». Οι δύο νέοι στην ηλικία και στη Βουλή διαφώνησαν με τις θέσεις του αρχηγού της Ν.Δ., κάτι που ο κ. Ζούλας θεωρεί ήσσονος σημασίας θέμα, προτρέποντας την ηγεσία της Ν.Δ. να το προσπεράσει ταχύτατα, δεδομένου ότι οι αντιρρησίες είναι «άγνωστοι».
Διαβάζοντας το άρθρο του κ. Ζούλα μελαγχόλησα. Από πότε η σημαντικότητα ενός βουλευτή είναι ευθέως ανάλογη της τηλεοπτικά κατασκευασμένης αναγνωρισιμότητάς του; Το μείζον στην περίπτωση αυτή είναι πόσο «γνωστοί» είναι οι διαφωνούντες βουλευτές ή η πράξη της διαφωνίας τους; Τι γνωρίζει για τους βουλευτές αυτούς ο κ. Ζούλας; Μελέτησε τα βιογραφικά τους σημειώματα;
Το σφάλμα του συναντάται συχνά στην ανερμάτιστη χώρα μας. Συγχέουμε το σημαντικό με το γνωστό, τη διακεκριμένη επίδοση με τη δημοφιλία, την αναγνωρισιμότητα με την αναγνώριση. Στη μιντιακή μετα-δημοκρατία δεν αναζητούμε απόψεις, αλλά λαμπερούς εκφραστές, δεν μας ενδιαφέρουν τα βιογραφικά, αλλά ο μιντιακός ακτιβισμός. Είναι δείγμα πολιτισμικής κατάντιας να απαξιώνουμε κάποιον ως «άγνωστο», αντί να ασχοληθούμε με τις απόψεις του. Αν μας ενδιαφέρει η ποιότητα δεν ρωτάμε πόσο «γνωστός» είναι ο τάδε βουλευτής, αλλά σχολιάζουμε το περιεχόμενο των λόγων του. Αλλά η ποιότητα δείχνει να μην ενδιαφέρει πολλούς…
*Ο κ. Χαράλμπος Μ. Μουτσόπουλος είναι καθηγητής της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου