Όχι πια επαναστατικές φλυαρίες, μου αρκούν οι ουσιαστικές αλλαγές.

Πρώτα η είδηση:

«Ο έλεγχος άρχισε να αποδίδει»

"Για ελέγχους που άρχισαν να αποδίδουν κάνει λόγο σήμερα ο διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος. Όπως τονίζει, τον Ιούλιο του 2010 η μηνιαία φαρμακευτική δαπάνη ήταν μειωμένη κατά 55 εκατομμύρια ευρώ και προσδοκάται ετήσια μείωση μόνο για το ΙΚΑ που μπορεί να υπερβεί το ένα δισ. ευρώ."

    ΚΕΡΔΟΣ, 07. 09. 10

Σκέφτομαι ότι το ποσό του ενός δις που εξοικονομείται αντιστοιχεί περίπου στο ύψος της περικοπής των επιδομάτων όλων των δημοσίων υπαλλήλων για το 2010. (5,1 δις x20%)=1.020

Είναι μια τόσο μικρή αλλαγή, αλλά τόσο σημαντική. Γιατί πολιτική δεν είναι η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα και οι βόμβες μολότωφ, όπως φαντασιώνονται πολλοί αριστεροί, αλλά η αλλαγή της καθημερινής ζωής.

Κι όμως ενώ τα ταμεία χρεωκοπούσαν, ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα δεν το πήρε είδηση. Η ΟΛΜΕ πχ. έκανε το 2006 συνολικά 23 ημέρες απεργίας -ναι ακριβώς έτσι- χωρίς όμως να κάνει μια μέρα απεργίας για τα ταμεία! Τα θεωρούσε χαμηλή πολιτική. Δεν ήθελε να λερώσει τα χέρια της με τις κλινικές και τους γιατρούς που λεηλατούσαν τα ταμεία των εργαζόμενων. Είχε μαύρα μεσάνυχτα. Γι’ αυτό ακόμη και οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων στα ταμεία υπέγραφαν τα δομημένα ομόλογα. Η συνδικαλιστική ηγεσία όλης της προηγούμενης δεκαετίας κατήγγελλε καθημερινώς τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, το αυτί των οποίων, δυστυχώς, δεν ίδρωνε.

Ακόμη και σήμερα ξοδεύονται τόνοι μελάνης, για το μνημόνιο, για το τι θα κάνει ο Αλαβάνος, η Αλέκα και οι ποικιλώνυμες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, εκείνο που μετράει είναι οι μικρές αλλαγές που περνούν απαρατήρητες μέσα στη επαναστατική φλυαρία της εποχής.

                                                                                                                  Gustave Flaubert