Καλό ταξίδι Λεωνίδα Κύρκο!

Του Δημήτρη Καρυωτάκη, από το www.cretalive.gr

Η πρώτη εικόνα που είχα από το Λεωνίδα Κύρκο ήταν στο καφενείο του  Σπύρου του Βασιλάκη, στο χωριό μου, στους Κουνάβους. Ήταν τέλη της δεκαετίας του΄70, ο Κύρκος ήταν στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού και επισκέφτηκε τη ΄΄Μικρή Μόσχα΄΄ ένα χωριό, που όπως θα σας εξηγήσω αργότερα είχε γι΄αυτόν ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση. Καθόμουν με το συγχωρεμένο τον πατέρα μου, στο αριστερό καφενείο του χωριού, εκεί που καθόμασταν πάντα, όταν μπήκε αερινάτος και γελαστός ο Λεωνίδας με την αγαπημένη του έκφραση: ΄΄γεια σας σύντροφοι΄΄. Το καφενείο άδειασε μονομιάς. Με ένα νόημα, όλο οι αριστεροί, ήταν βλέπετε με το ΚΚΕ, έδειξαν την απέχθεια τους στον ΄΄προδότη΄΄ Λεωνίδα΄΄ που έκανε το λάθος να έχει άλλη άποψη για την Αριστερά και τον τόπο. Μαζί τους έφυγα κι εγώ...πως θα μπορούσα άλλωστε να μην ακολουθήσω τον πατέρα μου; Δεν μπορούσα να καταλάβω, όντας παιδί, γιατί τόσο μίσος και θυμός απέναντι στις ιδέες ενός ανθρώπου, αλλά αυτό δεν το κατάλαβα ούτε και μεγάλος!

Τη δεύτερη φορά ήταν, όταν κόντρα στο ΚΚουετζίδικο κλίμα της οικογένειας είχα πάει στην κεντρική ομιλία του Λεωνίδα στο Ηράκλειο, το 1985, και επιστρέφοντας ενθουσιασμένος δήλωνα ευθαρσώς στον πατέρα μου, πως θα ψήφιζα ΚΚΕ Εσωτερικού. Ο Μανόλης, ο πατέρας μου, δεν μπορούσε να το δεχτεί και απείλησε να με διώξει από το σπίτι, παρά να φωλιάσει μες το σπίτι του ένα αναθεωρητή. ΄΄Καλλιά έχω να ψηφίσεις δεξιά, παρά Κύρκο, πως θα πάω μωρέ στου Σπύρου το καφενείο΄΄ μου διαμήνυσε τηλεγραφικώς. Τον πατέρα μου βέβαια, από τος ελάχιστες φορές δεν τον άκουσα και έκανα του κεφαλιού μου!

Λίγα χρόνια αργότερα γνώρισα από κοντά τον πολιτικό μύθο της ζωής μου. Του είπα την ιστορία μου, μα όταν του είπα πως ήμουνα από τις Κουνάβους συγκινήθηκε. Μου διηγήθηκε τότε τη δική του ιστορία για το χωριό μου, που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το 1961, στις εκλογές της βίας και της νοθείας, όταν ο γιος του Μιχάλη Κύρκου, ο νεαρός Λεωνίδας αποφασιζόταν από το κόμμα να κατέβει ως υποψήφιος της ΕΔΑ, στον άγονο για την αριστερα νομό Ηρακλείου.

Ο Λεωνίδας έπρεπε να βγει οπωσδήποτε γιατί ως διευθυντής της Αυγής έπρεπε να αποκτήσει βουλευτική ασυλία για να αντιμετωπίσει το κύμα διώξεων του καθεστώτος Καραμανλή. Τη βραδυά των εκλογών ο Κύρκος ζούσε ένα δράμα: η ΕΔΑ παραδόξως πήγαινε καλά, εκείνος όμως ήταν στο μεταίχμιο της προσωπικής του εκλογής. Και συνάμα είχε έναν ανεκδιήγητο νομάρχη- διορισμένο από το καθεστώς της Δεξιάς, που για να του σπάσει τα νεύρα, τον έπαιρνε καθε λίγο και λιγάκι: ΄΄κ.Κύρκο, δυστυχώς για  σας- του έλεγε με ένα σαρδόνιο και ειρωνικό υφάκι- δεν εκλέγεστε...λυπάμαι!΄΄. Αυτό το έκανε καθε μια ώρα...βλέπετε δεν υπήρχαν ούτε τηλεοράσεις ούτε υπολογιστές τότε!  Με την αγωνία στο κατακόρυφο και σπασμένα τα νεύρα ο Λεωνίδας μετά το τέταρτο τηλέφωνο του Νομάρχη δεν άντεξε.΄΄ Κ.Νομάρχα ευχαριστώ για το ενδιαφέρον της εκλογής μου...μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση; ναι είπε αφελώς ο εκπρόσωπος του καθεστώτος. Μέσα στα αποτελέσματα είναι όλα τα χωριά του νομού; Σχεδόν όλα κ.Κύρκο, του λέει αυτός. Οι Κουνάβοι είναι μέσα; τον ρωτάει ο Κύρκος. Ο Νομάρχης, που πιθανότατα δεν είχε ξανακούσει το όνομα του χωριού, αφού κοίταξε τα χαρτιά του, του είπε πως, όχι δεν είναι. Ο Λεωνίδας αφού τον ευχαρίστησε τον καληνύχτισε.

Η ΕΔΑ έπαιρνε τότε τη μεγάλη εκλογική της δύναμη μέσα στο Ηράκλειο, στα χωριά ούτε τον σπορικό, 2-3 ψήφους, όπου έπαιρνε. Βγήκανε τα αποτελέσματα, ο Κύρκος βγήκε οριακά βουλευτής για καμμιά 100αρια σταυρούς και στους Κουνάβους τη ΄΄μικρή Μόσχα΄΄ είχε πάρει πάνω από 300! Ο Λεωνίδας δεν ξέχασε τον ΄΄φίλο΄΄ του το Νομάρχη και την καζούρα που του έκανε και όταν πια επιβεβαιώθηκε πως βγήκε βουλευτής του θύμισε την περίπτωση των Κουνάβων. Καλό ταξίδι σύντροφε Λεωνίδα και σε ευχαριστούμε για το ότι έκανες για τον Τόπο...για την Αριστερά...για μας όλους!