Του Κώστα Στούπα, www.capital.gr, 6.9.11
Η διακοπή των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, έριξε λάδι στη φωτιά των σεναρίων περί μεθόδευσης της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και της επιστροφής στη δραχμή. Η απόκλιση στους περισσότερους στόχους που αφορούν σε δαπάνες και έσοδα, αντί να μειώσει, αύξησε το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και δη του πρωτογενούς. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση προτίμησε να εμπαίξει την κοινωνία και την τρόικα και αντί να μειώσει δαπάνες, «κόβοντας» άχρηστο κράτος, επέλεξε να ανακυκλώσει αργόσχολους πελάτες από μια υπηρεσία στην άλλη...Η Ελλάδα ενάμισι χρόνο μετά τη χρεοκοπία παράγει πρωτογενή ελλείμματα με αυξητική τάση. Ιδού τι λέει η έκθεση της υπηρεσίας της Βουλής που οδηγήθηκε σε παραίτηση. Στο επτάμηνο του 2011 το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού φτάνει τα 15,5 δισ. ευρώ έναντι 12,4 δισ. ευρώ του αντίστοιχου περσινού διαστήματος. Το πρωτογενές έλλειμμα (δηλ. χωρίς το κόστος των τόκων) στο επτάμηνο φτάνει στα 5,3 δισ. ευρώ έναντι 3,5 δισ. ευρώ. 


Το μέγεθος της αποτυχίας  επαναφέρει τα σενάρια περί εξόδου από την ευρωζώνη και επιστροφής στη δραχμή.
 
Ορισμένοι κύκλοι, επιχειρηματικοί και πολιτικοί, δεν βλέπουν αρνητικά το σενάριο αυτό καθώς εκτιμούν πως είναι ένα σενάριο που προσφέρει πιθανότητες διατήρησης των υφιστάμενων πελατειακών πολιτικών σχέσεων μεταξύ πολιτικών ψηφοφόρων αλλά και πολιτικών διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.

Ένα μέρος του πολιτικού κόσμου προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμια δεν διστάζει να ρισκάρει μια επιστροφή στη δραχμή με απροσδιόριστα καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για κάποιους χρεοκοπημένους επιχειρηματίες που εκτιμούν πως μια έξοδος από το ευρώ και κρατικοποίηση τραπεζών είναι πιθανό να σώσει τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις τους και τους ίδιους...

Τα ίδια συμφέροντα τα ντύνουν με κορώνες περί εθνικής ανεξαρτησίας που εκχωρείται στην τρόικα προκειμένου να αποκτήσουν ερείσματα στην κοινή γνώμη.
 
Χειρότερα...

Η κατάσταση δυστυχώς ενάμισι χρόνο μετά τη χρεοκοπία είναι χειρότερη. Ρητορικά, τα κόμματα υποστηρίζουν, έστω και διαφωνώντας με τον τρόπο, πως θα κάνουν ό,τι πρέπει προκειμένου να επαναφέρουν την χώρα εκτός χρεοκοπίας, στη δημοσιονομική εξυγίανση και την ανάπτυξη.

Επί του πρακτέου όμως, όσα κάνουν μοιάζουν με αγορά χρόνου για να εξυπηρετήσουν ρουσφέτια ενόψει της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Οι πρόσφατες ιστορίες με τις ΜΚΟ και τις θέσεις εργασίας αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας...

Η γενιά των πολιτικών που βρίσκεται σήμερα στα πράγματα έχει ανδρωθεί στο μεταπολιτευτικό κλίμα του ενδοτισμού στις συντεχνίες  και της παροχολογίας με δανεικά. Άγεται και φέρεται από οργανωμένες πελατειακές μειοψηφίες αγνοώντας πως στο σύμπαν δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα.

Δανεικό γεύμα υπάρχει, το οποίο στη δική μας περίπτωση ήρθε η ώρα να πληρώσουμε.

Αριστερές πλάνες...

Οι πολιτικοί μας και οικονομολόγοι τους πιστεύουν αφελώς πως από την κρίση η Ελλάδα θα εξέλθει με κάποιο κόλπο νομισματοποίησης του χρέους, ανακεφαλαίωσης των τραπεζών με φρεσκοτυπωμένα χρήματα και πακτωλούς ρευστότητας που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη μέσω αύξησης της ζήτησης.

Επί της ουσίας προτείνουν δηλ. να συνεχίσουμε το μοντέλο των τελευταίων τριάντα χρόνων που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Το κράτος δημιουργούσε άχρηστες θέσεις εργασίας, τις πλήρωνε με δανεικά και έτσι προκαλούσε ανάπτυξη μέσω των εισαγωγών...

Την ίδια ώρα οι παραγωγικές επιχειρήσεις έβαζαν λουκέτα μαζικά και κανείς δεν νοιαζόταν να φροντίσει για την ανακοπή της διάλυσης.

Είναι αλήθεια όμως πως από την κρίση θα βγούμε μόνο με αύξηση της κατανάλωσης και κατά συνέπεια της ζήτησης και αυτό αν φανούμε τυχεροί. Αυτό όμως δεν αφορά την Ελλάδα, αλλά τις χώρες του βορρά που έχουν τα περιθώρια να κεντρίσουν  την κατανάλωση.

Για εμάς, η σειρά των πραγμάτων με βάση την απλή κοινή λογική επιφυλάσσει, αύξηση της ανεργίας, μείωση των μισθών και του βιοτικού επιπέδου μέχρι του σημείου που το κλίμα για επενδύσεις θα γίνει ευνοϊκό.

Μέχρι του σημείου που οι απαιτήσεις αυτών που ζητούν εργασία θα ελαχιστοποιηθούν. Μέχρι του σημείου που αντί να ψάχνει κάποιος με προσόντα για δουλειά θα είναι πανεύκολο και πιο συμφέρον να στήσει τη δικιά του δουλειά.

Μέχρι του σημείου δηλ. που η κοινή γνώμη λόγω ανάγκης θα επιβάλει στην πολιτική ηγεσία να αλλάξει εκ θεμελίων το παρασιτικό μοντέλο με την διαφθορά και τα μύρια αντικίνητρα που άφησε να γιγαντωθούν η ευημερία με δανεικά.

Τα πράγματα είναι απλά, καμία διοικητική απόφαση της κυβέρνησης ή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας δεν μπορεί να διατηρήσει τους μισθούς σε κανένα επίπεδο, όσο χαμηλό και αν φαίνεται με τα σημερινά δεδομένα αυτό.

Επειδή καμία κυβέρνηση και κανένα συνδικάτο δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μισθούς Γερμανίας  με παραγωγικότητα Αφρικανικής χώρας επ’ αόριστον...

Όσο, και αν αυτή η διαπίστωση εξορκίζεται και ο τρισκατάρατος νεοφιλελευθερισμός δεν παύει να αποτελεί απόρροια της κοινής λογικής.

2)Κοντά πρέπει να είμαστε...

Ίσως ο υπουργός των οικονομικών και αντιπρόεδρος μπλοφάρει επιζητώντας νέα διαπραγμάτευση. Ίσως απλά μπλοφάρει θέλοντας να δείξει στην εσωτερική κοινή γνώμη πως βάζει κόκκινες γραμμές...

Τα σενάρια επιστροφής στη δραχμή που αναζωπυρώθηκαν στο Σαββατοκύριακο που πέρασε δημιούργησαν «τρέμουλο» στις διεθνείς αγορές και έσπειραν πανικό στην εγχώρια κοινή γνώμη...

Σε τέτοιες συνθήκες όμως, που υπάρχουν πολλές παράμετροι που είναι ανοιχτές, το τυχαίο μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Αν κάποιος καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το ευρώ είναι πολύ εύκολο εκ των υστέρων η αναζήτηση υπευθύνων ή αποδιοπομπαίων τράγων να οδηγήσουν σε γεγονότα όπως αυτά μετά την καταστροφή του ’22...

Σε αυτό το κλίμα η αγορά μας παρουσιάζει υπερβολικές διακυμάνσεις με χαμηλό όγκο συναλλαγών. Οι ειδήσεις που θα μπορούσαν να ανατρέψουν το κλίμα εντός και εκτός Ελλάδας, είναι κάποια θεαματική κίνηση στο μέτωπο της μείωσης των δαπανών... μια επιτυχής κατάληξη στο τέλος της εβδομάδας του εγχειρήματος ανταλλαγής των ομολόγων...

Οψόμεθα... Υπομονή, κοντά πρέπει να είμαστε...