Οταν άρχισε η διαμαρτυρία για την αύξηση της τιμής του cottage cheese, ήμουν πολύ επιφυλακτικός και κυνικός. Σκεπτόμουν πως σε μια χώρα όπως η δική μας, όπου οι βουλευτές υιοθετούν νόμους που απαγορεύουν τις εκκλήσεις για μποϊκοτάζ των οικισμών, όπου τόσοι άνθρωποι δεν κατορθώνουν να εξασφαλίσουν υπηκοότητα, για να μη μιλήσουμε για την κατοχή… ήταν λίγο εγωιστικό να ασχολούμαστε με την τσιμπημένη τιμή του cottage cheese. Κατόπιν συνειδητοποίησα ότι συνέβαινε κάτι πιο μεγάλο. Πολλοί Ισραηλινοί είναι δυσαρεστημένοι με τη σημερινή κατάσταση της χώρας, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, οικονομικούς ή πολιτικούς.
Οι περισσότεροι ισραηλινοί πολίτες έχουν την αίσθηση ότι είναι διαφανείς στα μάτια της κυβέρνησης Νετανιάχου. Ο κυβερνών συνασπισμός κάνει διάλογο με τους εποίκους, τους υπερορθόδοξους, τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά δεν ενδιαφέρεται για τους υπόλοιπους. Μεταξύ των διαδηλωτών, υπάρχουν γιατροί, δικηγόροι, πανεπιστημιακοί, κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι δεν νιώθουν ότι εκπροσωπούνται στην Κνεσέτ. Τα κόμματα της Αριστεράς ουδέποτε ήταν τόσο αδύναμα. Ιστορικά, τα κοινωνικά διακυβεύματα ουδέποτε ενδιέφεραν τους βουλευτές. Αυτό που μετρά για έναν υπουργό, είναι να έχει το χαρτοφυλάκιο της Αμυνας. Δεν υπάρχει υπουργός Υγείας στο Ισραήλ… Υπουργός Υγείας είναι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου!
Οι αραβικές εξεγέρσεις έδειξαν πως η αλλαγή είναι εφικτή. Το Ισραήλ είναι μια κοινωνία πολύ δημοκρατική αλλά και πολύ πειθήνια. Είχαμε ανέκαθεν την αίσθηση πως αν διαδηλώναμε, θα αποδυναμώναμε την κυβέρνηση και άρα θα αποδυναμώναμε τη χώρα. Η Αραβική Ανοιξη έδειξε πως μπορούσαμε να κατεβούμε στους δρόμους για να κάνουμε τη χώρα μας καλύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου