Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Βάσω Παπανδρέου: Γιατί η αναδιάρθρωση με συνεννόηση είναι ο μόνος δρόμος

 Ημερησία, 13.4.11
Γιατί τάσσεται υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους, εξηγεί η πρώην υπουργός κυρία Βάσω Παπανδρέου,σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος. Οπως αναφέρει «Δεν συζητούμε για μονομερή αναδιάρθρωση, που θα σήμαινε στάση πληρωμών και θα ήταν ανεπίτρεπτο για τη χώρα. Μιλώ για μία συνεννόηση με τους βασικούς δανειστές μας – για το σύνολο του χρέους μας, εννοείται», διευκρινίζει. Θεωρεί ότι το 2013 όταν θα αρχίσει η λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, η αναδιάρθρωση θα είναι – περίπου – προαπαιτούμενο. «Γιατί τότε και όχι από τώρα; Όσο χάνουμε χρόνο οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο νέων δανείων και νέων μνημονίων», παρατηρεί.

Η κυρία Παπανδρέου πιστεύει ότι έπρεπε από τον περασμένο Μάιο να δοθεί μια οριστική λύση στο θέμα του χρέους. Αποκαλύπτει επίσης ότι είχε σκεφτεί να παραιτηθεί από βουλευτής πριν από την ψηφοφορία για το μνημόνιο, επέλεξε όμως να στηρίξει την κυβέρνηση, καθώς όπως λέει, «εκείνη τη στιγμή, έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί τα πράγματα, δεν υπήρχε άλλη λύση πέραν του μνημονίου για τη χώρα».

Μεταξύ άλλων τόνισε: "Χρειαζόμαστε μία οριστική λύση για το θέμα του χρέους. Δεν χρειαζόμαστε «ανάσες», όπως έγινε την 11η Μαρτίου. Δεν μπαίνει έτσι το θέμα σε τροχιά οριστικής λύσης. Και μας το δείχνουν με κάθε τρόπο οι αγορές.

Τι λέω, λοιπόν; Πρώτον, δεν συζητούμε για μονομερή αναδιάρθρωση. Αυτό θα σήμαινε στάση πληρωμών και θα ήταν ανεπίτρεπτο για τη χώρα, αφού θα πλούτιζαν όλοι εκείνοι που έχουν επενδύσει στη χρεωκοπία μας, με τα λεγόμενα CDS, ενώ η Ελλάδα θα γυρνούσε δεκαετίες πίσω.

Δεύτερον: Μιλώ για μία συνεννόηση με τους βασικούς δανειστές μας – για το σύνολο του χρέους μας, εννοείται. Μία τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να οδηγήσει κατά περίπτωση, είτε σε μία μεγάλη επιμήκυνση της αποπληρωμής του, είτε στο λεγόμενο «κούρεμα» των ομολόγων μας. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος.

Πρέπει επίσης να σκεφτούμε ότι από το 2013, όταν θα αρχίσει η λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, η αναδιάρθρωση θα είναι – περίπου – προαπαιτούμενο. Λέω λοιπόν: Γιατί τότε και όχι από τώρα; Όσο χάνουμε χρόνο οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο νέων δανείων και νέων μνημονίων».

Τράπεζες
«Πραγματικά, οι τραπεζίτες της χώρας μας είναι απέναντι σε κάθε συζήτηση για αναδιάρθρωση, διότι φοβούνται το κόστος από το ενδεχόμενο «κούρεμα» των ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους. Όμως, πρέπει να σκεφτούν ότι αν μπορούσε να επιτευχθεί μία λύση η οποία θα εκλαμβανόταν ως οριστική από τις αγορές, τότε τα ομόλογα προφανώς θα ανακτούσαν ολόκληρη την αξία τους, ή πάντως ένα σημαντικό μέρος της. Και σε κάθε περίπτωση, οι Τράπεζες θα πρέπει να σκεφτούν ότι ήδη η ΕΚΤ προχωρεί σε "κούρεμα" των ομολόγων τους. Όπως και ότι έχουν υποχρεώσεις απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας – η οποία πληρώνει τις τεράστιες εγγυήσεις που τους έχουν δοθεί - και όχι μόνον απέναντι στους μετόχους τους».

Μνημόνιο
Για την ανάγκη υπογραφής του Μνημονίου είπε: "Ήμουν μεταξύ εκείνων που ζητούσαν σκληρά μέτρα αμέσως μετά από τις εκλογές του 2009. Δυστυχώς, ήταν άλλες οι προτεραιότητες εκείνη την περίοδο. Θεωρώ ότι αν είχαμε δράσει εγκαίρως, θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει μεγάλο μέρος των όσων ακολούθησαν. Αλλά αυτό πια, είναι απλώς μία υπόθεση.

Φτάσαμε στο μνημόνιο. Και είμαι μεταξύ εκείνων που ψήφισαν «ναι» στη Βουλή. Ομολογώ ότι είχα σκεφτεί να παραιτηθώ από βουλευτής πριν από την ψηφοφορία. Όμως επέλεξα να μείνω και να στηρίξω την κυβέρνηση, διότι εκείνη τη στιγμή, όπως είχαν διαμορφωθεί τα πράγματα, δεν υπήρχε άλλη λύση πέραν του μνημονίου για τη χώρα.
Όταν είπα ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει, εννοούσα το θέμα της αποπληρωμής του χρέους. Ακόμα και μετά από την επιμήκυνση που πετύχαμε, χρειαζόμαστε ρυθμούς ανάπτυξης υψηλούς και πολύ μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια για να κάνουμε το χρέος μας βιώσιμο. Κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι καμιά αναπτυγμένη χώρα δεν έχει επιτύχει τα τελευταία 50 χρόνια τέτοια πρωτογενή πλεονάσματα. Άρα, επανερχόμαστε στην αναδιάρθρωση. Όχι ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα. Δεν υπάρχει πλέον τίποτε εύκολο. Αλλά κατά τη γνώμη μου είναι ο μόνος δρόμος.

Τώρα, σε ό,τι αφορά τη «συνταγή» εξόδου από την κρίση, θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ευέλικτοι στην οικονομική πολιτική. Για παράδειγμα, η μεγάλη αύξηση του φόρου στα καύσιμα, όχι μόνον παγώνει την Οικονομία, αλλά τελικά μειώνει και τα ίδια τα έσοδα του Δημοσίου. Δεν πρέπει να το ξαναδούμε;
Επίσης, το ΕΣΠΑ «τρέχει» ακόμα με ρυθμό απορρόφησης 25%. Στην αμυντική βιομηχανία, δεν έχουν οριστεί όλες οι Διοικήσεις. Στις Εφορίες τα πράγματα είναι χειρότερα κι από το 2009, που ήταν μία προεκλογική χρονιά.
Η ύφεση στην οποία έχει μπει η οικονομία μας πρέπει να μας ανησυχεί όλους μας».
Λύσεις: Πώληση περιουσίας
"Προσωπικά, είμαι υπέρ της απόλυτης διαφάνειας. Και στα καλά και στα κακά. Αλλά δεν αρκεί να λες την αλήθεια. Πρέπει να βγάζεις τα συμπεράσματά σου και να προτείνεις λύσεις. Οι οποίες λύσεις σήμερα, είναι όλες οδυνηρές».

«Ειλικρινά, αν μιλάμε για αξιοποίηση και όχι για ξεπούλημα, τότε ακόμα και τα 50 δις ευρώ είναι προσεγγίσιμα. Νομίζω όμως ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται σχέδιο, ένα εντελώς νέο νομικό πλαίσιο και αποτελεσματικότητα. Μακάρι να είναι η κυβέρνηση έτοιμη για αυτό».

Εκλογές
«Μία κυβέρνηση πάει σε εκλογές είτε για να νικήσει και να αγοράσει χρόνο, είτε για να χάσει και να αποχωρήσει, όπως μας δίδαξε ο κ. Καραμανλής. Το ΠΑΣΟΚ νίκησε με 10 μονάδες διαφορά το 2009 και έχει ακόμα χρόνο. Αρκεί να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

http://www.metarithmisi.gr/imgAds/epikentro_1.gif

Αναγνώστες