Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της, όπως είναι σήμερα. Όχι γιατί το απαιτούν οι μοχθηροί Γερμανοί, που θέλουν να ταπεινώσουν την «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση», όπως γράφουν οι εναπομείναντες ηρωικοί αβανταδόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι αν είναι έτσι, Τσίπρας, Καμμένος, Γιάνης, Ζωή και πλείστοι άλλοι τους έδωσαν εκατό πατήματα. Η ανερμάτιστη πολιτική μοιραίων προσώπων οδήγησε τη χώρα στη μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων 40 ετών. Με ποια πολιτική πορεύθηκε από τις 25 Ιανουαρίου μέχρι και πριν από δέκα μέρες η σημερινή κυβέρνηση; Ας θυμηθούμε:
1. Δεν επιδίωξε να λύσει το πρόβλημα της χώρας που εκλήθη να κυβερνήσει. Αλλά διακήρυττε με περισσή αυταρέσκεια ότι επιδιώκει να αλλάξει την οικονομική πολιτική όλης της Ευρώπης, αυτοδιοριζόμενη ως γνήσιος μεταφραστής της βούλησης όλων των άλλων λαών. Έσπασε τα μούτρα της.
2. Οδηγήθηκε έτσι σε μια κατάσταση απομόνωσης, με τον συσχετισμό στα κέντρα των αποφάσεων (π.χ, Γιούρογκρουπ) να είναι σταθερά 18-1. Ακόμα και οι πιο φιλικές προς την Ελλάδα χώρες (π.χ. Γαλλία, Κύπρος) δυσκολεύονταν να καταλάβουν τι τους έλεγε κάθε τόσο ο Βαρουφάκης.
3. Η δυσπιστία των Ευρωπαίων εντεινόταν όσο Τσίπρας και Καμμένος διακήρυσσαν ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις από την Κίνα και τη Ρωσία ως τις ΗΠΑ και την Βενεζουέλα. Ο Λαφαζάνης παραμύθιαζε τον Τσίπρα πότε με τα ανύπαρκτα πέντε δισεκατομμύρια του αγωγού και πότε με την, επίσης ανύπαρκτη για την Ελλάδα, τράπεζα των BRICS και τον τραβολογούσε στη Ρωσία. Μέχρι που αναγκάστηκαν οι ίδιοι οι ηγέτες Ρωσίας και Κίνας να του ζητήσουν να τα βρει με τους εταίρους της Ελλάδας και η μυθολογία να καταρρεύσει.
4. Την ώρα που ο Τσίπρας πηγαινοερχόταν στο Βερολίνο για να πείσει τη Μέρκελ, άφηνε την Ζωή να κάνει δική της πολιτική, συστήνοντας επιτροπή διαγραφής του χρέους, ενώ οι Γερμανοί έβγαζαν σπυράκια στο άκουσμα της λέξης. Αντί εξαρχής να ακολουθήσει μια συνετή πολιτική, όπως είναι η πρόταση για επιμήκυνση στα 60 χρόνια με μείωση επιτοκίων, εξέπεμπε αντιφατικά μηνύματα, μέσω ανεύθυνων προσώπων (Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου), τα οποία τώρα είναι υποχρεωμένος να «καθαρίσει», αφού αποδείχθηκε ότι έπαιζαν δικά τους παιχνίδια. Ποιος τους το επέτρεψε;
5. Αντί να εκμεταλλευθεί αμέσως την εκλογική νίκη, επιδιώκοντας μια λογική λύση με χρηματοδότηση, άφησε τη διαπραγμάτευση να οδηγηθεί στο έσχατο σημείο, να κλείσουν μοιραία οι τράπεζες και να εκλιπαρεί τώρα μια οποιαδήποτε συμφωνία, επαχθέστερη όχι μόνο από το mail Χαρδούβελη, αλλά και από αυτή που μπορούσε η ίδια να πετύχει στις 20 Φεβρουαρίου, στις 20 Μαρτίου, στις 20 Απριλίου, στις 20 Μαΐου. Η καθυστέρηση ήταν εγκληματική επιλογή, το αποδεικνύουν τα γεγονότα.
6. Κατέφυγε στην τυχοδιωκτική κίνηση του δημοψηφίσματος, εξευτελίζοντας την ύψιστη λαϊκή επιλογή. Διότι τι άλλο από εξευτελισμός είναι το δημοψήφισμα να βγάζει ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ και η κυβέρνηση την επομένη να εκλιπαρεί για μια συμφωνία με βαριά μέτρα λιτότητας; Με πόση απογοήτευση ο ψηφοφόρος του ΟΧΙ είδε η επιλογή του να μετατρέπεται σε ένα ΝΑΙ, με χειρότερα αποτελέσματα;
Ας ξεφύγουν λίγο από τον μικρόκοσμό τους και ας σκεφθούν ποια εμπιστοσύνη μπορεί να τους έχουν οι άλλοι μετά από όλα αυτά. Όταν μάλιστα η ψηφοφορία στη Βουλή έδειξε ότι 32 κυβερνητικοί βουλευτές δεν πρόκειται να ψηφίσουν κανένα μέτρο από αυτά που θα περιέχει η συμφωνία. Ποια κυβέρνηση θα ψηφίσει τα προαπαιτούμενα, που ζητούν οι Ευρωπαίοι; Μπορεί να συνεχιστεί το φαινόμενο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίζουν τα μέτρα της κυβέρνησής τους και να τα υπερψηφίζουν οι βουλευτές της ΝΔ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ και οι συνάδελφοί τους του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να συνεχίσουν να τους λοιδωρούν ως «τρόικα εσωτερικού», «γερμανοτσολιάδες» και τα παρόμοια; Τέτοια σχιζοφενική κατάσταση ασφαλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει εύκολο έργο έτσι όπως τα κατάφερε. Ακόμη κι αν απαλλαγεί από τον Λαφαζάνη, τον Στρατούλη και την Ζωή, δεν μπορεί να απαλλαγεί από πλήθος βουλευτών του, που θα καταψηφίζουν κάθε μέτρο λιτότητας - και εν μέρει δικαίως από την πλευρά τους, αφού έτσι τους είχε γαλουχήσει όλα αυτά τα χρόνια. Θα υποχρεώσει όλους τους αντιδρώντες να παραιτηθούν και θα τους αντικαταστήσει με τους επιλαχόντες; Και ποιος ξέρει τι θα κάνουν αυτοί;
Η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία δεν διασφαλίζει την ψήφιση κρίσιμων νομοσχεδίων, όπως απαιτούν οι Ευρωπαίοι, για να προχωρήσει η συμφωνία. Μια άλλη κυβέρνηση είναι απαραίτητη, αλλά απαιτεί τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει ότι θα παρασχεθεί και ο κ. Τσίπρας δεν θα βρεθεί μπροστά σε φαινόμενα διχοτόμησης ή τριχοτόμησης του κόμματός του;
Η κατάσταση είναι δύσκολη ακριβώς διότι οι Ευρωπαίοι -και ιδίως οι Γερμανοί- γνωρίζουν ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ετοιμόρροπη. Ο κ. Τσίπρας πρέπει αυτό να το ανατρέψει. Είναι η ύστατη ευθύνη που πρέπει να αναλάβει. Με την ανερμάτιστη πολιτική και τα μοιραία πρόσωπα που επέλεξε οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής. Έστω και στο παρά ένα, ας κάνει τις ύστατες κινήσεις για να την αποτρέψει. Αν προλαβαίνει. Αλλιώς θα είναι εκείνος ΤΟ μοιραίο πρόσωπο της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου