Ο δόκτωρ - μαϊμού

Ο  Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ

 Της Κάκης Μπαλλή, Αυγή, 23.2.11

Τι κράτησε ξάγρυπνη το βράδυ της Δευτέρας τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ; Η επικείμενη επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου; Σίγουρα, δεν ήταν μια συνάντηση ρουτίνας, σίγουρα το ελληνικό πρόβλημα του χρέους είναι και γερμανικό, αλλά η ψύχραιμη Μέρκελ δεν χάνει εύκολα τον ύπνο της. Μήπως, έφταιγε η συντριπτική ήττα του κόμματός της στις εκλογές της Κυριακής στο Αμβούργο; Σίγουρα, ήταν το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα όλων των εποχών για τους Χριστιανοδημοκράτες, αλλά η Μέρκελ έχει ζήσει δεκάδες εκλογικές ήττες σε τοπικό επίπεδο- ενώ η ήττα του Αμβούργου αφενός ήταν αναμενόμενη, αφετέρου οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε τοπικές ιδιαιτερότητες. Γιατί, λοιπόν, ήταν τόσο ανήσυχη η σιδηρά καγκελάριος;

Η απάντηση ακούγεται σουρεαλιστική για όσους δεν παρακολουθούν συστηματικά το πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας: Το βράδυ της Δευτέρας η σημαντικότερη είδηση στο Βερολίνο – αμέσως μετά τα αναπάντητα ερωτήματα για το μέλλον του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη- ήταν η παράκληση του υπουργού Άμυνας, βαρόνου Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ προς το πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ – της πατρίδας του Βάγκνερ- να του πάρει πίσω τον τίτλο του δόκτορα.

Με την παράκληση αυτή ο λατρεμένος πολιτικός των γερμανικών ΜΜΕ, ο δημοφιλέστερος υπουργός της κυβέρνησης Μέρκελ, το golden boy της Βαυαρίας, με τη λαμπρή κορμοστασιά, τη γοητευτική σύζυγο, τον αέρα του αριστοκράτη που κάνει τη χάρη στο πόπολο να ασχοληθεί με την ταπεινή δουλειά της πολιτικής, προσπάθησε να βγει από την τρομακτικά δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται εδώ και μέρες, από τότε που αποκαλύφθηκε ότι έχει αντιγράψει το σύμπαν για το διδακτορικό του, ενώ πιθανότατα έβαλε και την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής, να κάνει αντ’ αυτού ένα μέρος της έρευνας- με τα λεφτά του φορολογούμενου.

Η γοητεία του τσου Γκούτενμπεργκ ήταν ότι φάνταζε …υπεράνω. Ότι μπορούσε ακόμη και στη λάσπη του Μαζάρ ι Σαρίφ στο Αφγανιστάν να παραμένει ατσαλάκωτος. Η κυβέρνηση Μέρκελ δεν έχει άλλα τέτοια άφθαρτα πρόσωπα. Ο βαρόνος από τη Βαυαρία είναι μόλις τρία χρόνια στην κυβέρνηση, κανείς δεν τον είχε ακουστά προηγουμένως, και παρόλα αυτά θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος καγκελάριος- καθώς ξεπέρασε χωρίς να βραχεί τις μεγάλες μπόρες που ξέσπασαν το τελευταίο διάστημα στο υπουργείο του. Τώρα, μοιάζει να πνίγεται στο ποτήρι της λογοκλοπής του. Και προκαλεί στην ούτως ή άλλως στριμωγμένη προϊσταμένη του στην κυβέρνηση νύχτες αϋπνίας.