Ρητορική της βίας

Του Άγγελου Στάγκου, Καθημερινή, 18.7.13

Οταν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξομοιώνει τους υπουργούς με γκάνγκστερ τύπου Αλ Καπόνε και χαρακτηρίζει την κυβέρνηση «συμμορία του Μνημονίου», μιλώντας στο κομματικό κοινό του, η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική στη Βουλή. Και μάλιστα σε μια Βουλή που από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι το επίπεδό της θα ήταν το χειρότερο των τελευταίων πολλών δεκαετιών. Aρα, δεν αποτελούν έκπληξη όσα ξεστόμισαν προχθές με περισσή ευκολία (αναμεμειγμένη με άφθονη βλακεία) διάφοροι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές για συναντήσεις στα... γουναράδικα, για χούντες και για κρεμάλες στη συνεδρίαση της ολομέλειας. Για να μην αναφερθούμε βέβαια και στη γνωστή παράσταση που δίνει με κάθε ευκαιρία ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, από τον οποίο όμως δεν αναμενόταν κάτι καλύτερο. Aγνωστο αν ο Αλέξης Τσίπρας το αντιλαμβάνεται, αλλά η ρητορική του υποθάλπει την άσκηση πολιτικής βίας, που επί χρόνια ταλανίζει την Ελλάδα, και ρίχνει νερό στον μύλο των νεοναζί. Περί αυτού πρόκειται, όταν μάλιστα διανθίζει αυτήν τη ρητορική με έμμεσες ή άμεσες ευλογίες των προπηλακισμών εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων ή των «αντάρτικων» στην Κερατέα,

στις Σκουριές και όπου αλλού ξεσπούν βίαιες αντιδράσεις, ανεξαρτήτως λόγων και λογικής. Αν δεν το αντιλαμβάνεται, ή δεν του το λένε οι σύμβουλοί του, σημαίνει ότι δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις ιστορίας, ούτε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας. Αν πάλι το κάνει γνωρίζοντας τις πιθανές συνέπειες στην πολιτική ζωή και την καθημερινότητα, σημαίνει ότι ο κυνισμός του ξεπερνάει τα όρια.

Το αδιανόητο στην πρακτική του Αλ. Τσίπρα και τη συμπεριφορά των βουλευτών –πλην των νεοναζιστών, που ιδεολογία και στόχος τους είναι η κατάρρευση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας– είναι ότι επιμένουν να υπονομεύουν τη δική τους πολιτική υπόσταση. Ο πρώτος, ως επίδοξος πρωθυπουργός, είναι βέβαιο ότι «θα λουστεί» και ο ίδιος την πολιτική βία, αν ποτέ φθάσει στην εξουσία. Οι δεύτεροι, προφανώς δεν καταλαβαίνουν ότι πριονίζουν το κλαδί, δηλαδή το πολίτευμα, στο οποίο στέκονται, είτε γιατί δεν έχουν τη στοιχειώδη παιδεία είτε γιατί δεν διαθέτουν την αναγκαία νοητική επάρκεια που να δικαιολογεί την παρουσία τους στο Κοινοβούλιο. Χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να μπερδεύουν τα βουλευτικά έδρανα με τα τηλεοπτικά παράθυρα.

Το κακό είναι ότι ο ακραίος λαϊκισμός επηρεάζει αρνητικά την τύχη της χώρας. Το επιχείρημα ότι η σημερινή κατάσταση οδηγεί στη ρητορική της βίας δεν ευσταθεί. Η πολιτική βία ενδημεί στην Ελλάδα από τη σύσταση του κράτους και η αντίστοιχη ρητορική στη σημερινή συγκυρία την κάνει πιο επικίνδυνη. Ας το καταλάβουν όσοι επιδίδονται ανεύθυνα σε αυτήν!