Σχολιάζει o "Gustave Flaubert"
Δυστυχώς φτάσαμε να δούμε κι αυτό. Την Άγγελα Μέρκελ πιο δυναμική από τον Σαμαρά, αλλά ακόμη κι από δυνάμεις της Αριστεράς. Επέβαλε μεταξύ άλλων μέτρων και κούρεμα 20% στην ονομαστική αξία των τραπεζικών ομολόγων! Ακόμα και οι «επικίνδυνοι» οίκοι αξιολόγησης όπως η Standard & Poor's το θεώρησαν ως μια θετική επιλογή. Προσωπικά πιστεύω ότι ένα κούρεμα της τάξης του 50% θα έκανε το χρέος βιώσιμο. Παρ’ όλα αυτά το νέο πακέτο στήριξης δεν παύει να είναι μια βαθιά ανάσα για την Ελλάδα, έστω κι αν έχει κανείς τις επιφυλάξεις του για επιμέρους πλευρές της συμφωνίας. Αυτό, λοιπόν, που αποκήρυσσε μετά βδελυγμίας ο Σαμαράς, η λέξη -κούρεμα- που αρνούνταν να προφέρουν όλα τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ έγινε ήδη πράξη και πέρασε στην ιστορία. Εκ των υστέρων στις εκτιμήσεις τους, όλοι πια αποφεύγουν να κατακρίνουν τη συμμετοχή των ιδιωτών με τη μορφή του κουρέματος, αλλά σημασία έχει τι λέγαμε πριν. Αν και η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν επιλογή της, η λέξη -κούρεμα- δεν μπήκε ποτέ σε καμιά ανακοίνωσή της ΔΗΜΑΡ γιατί ήταν έξω από το οπτικό της πεδίο. Θυμίζω, επίσης, τις απόψεις του Γεράσιμου Γεωργάτου στο κείμενο: «Με τους κερδοσκόπους ή με τους τραπεζίτες;» ότι έπρεπε σε αυτή τη φάση να είμαστε με τους τραπεζίτες. Και ότι οι έλληνες πολίτες, ιδίως οι πιο αδύναμοι, δεν έχουν κανένα απολύτως συμφέρον να συνηγορούν σε αναδιαρθρώσεις και κουρέματα. Όπως έγραφα στην απάντηση μου στην Πολιτική Επιθεώρηση, στις 23 Μαΐου, στο «Λάθος απαντήσεις, σε λάθος ερωτήσεις» «χωρίς να λύσουμε τον κόμπο του χρέους, χωρίς να το καταστήσουμε βιώσιμο δεν μπορούμε να μιλάμε για προοπτική και ανάπτυξη. Και απ’ αυτή την άποψη δεν μπορούμε να απορρίψουμε, εκ των προτέρων και αβασάνιστα, μια φιλική αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα,
η οποία μπορεί να γίνει στα πλαίσια της ΕΕ και με τη σύμφωνη γνώμη των οργάνων της. Κι αυτό θα ήταν δυνατόν με κάποιες προϋποθέσεις, όταν αποτελεί την κύρια επιλογή της μεγαλύτερης δύναμης, της Γερμανίας… Και όσοι μας λένε ότι δεν πρέπει να συζητάμε γιατί κάνουμε ζημιά, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι η αγορά βοά. Το έχει δηλώσει χίλιες φορές και το έχει προεξοφλήσει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Δεν το λέει μόνο με λόγια, αλλά με τις τιμές των ελληνικών ομολόγων που έχουν ήδη υποστεί στην πράξη το πιο άγριο «κούρεμα».
Στους καιρούς που ζούμε, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητες περιοχές. Χρειάζεται και από την αριστερά περισσότερη τόλμη και κυρίως δεν μπορεί να κάνει οικονομική πολιτική ερήμην των αριθμών. Η αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα ήταν και είναι μια αδήριτη επιλογή που επιβάλλεται, όχι γιατί το χρέος είναι «απεχθές» όπως λένε μερικοί, αλλά γιατί δεν είναι εξυπηρετήσιμο με ανθρώπινους όρους. Παρ’ όλα αυτά και για να είμαστε σαφείς δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα αν απουσιάζει έστω και ένας από τους τρεις ζωτικούς όρους: ανάπτυξη, βιώσιμο χρέος, ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις,
η οποία μπορεί να γίνει στα πλαίσια της ΕΕ και με τη σύμφωνη γνώμη των οργάνων της. Κι αυτό θα ήταν δυνατόν με κάποιες προϋποθέσεις, όταν αποτελεί την κύρια επιλογή της μεγαλύτερης δύναμης, της Γερμανίας… Και όσοι μας λένε ότι δεν πρέπει να συζητάμε γιατί κάνουμε ζημιά, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι η αγορά βοά. Το έχει δηλώσει χίλιες φορές και το έχει προεξοφλήσει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Δεν το λέει μόνο με λόγια, αλλά με τις τιμές των ελληνικών ομολόγων που έχουν ήδη υποστεί στην πράξη το πιο άγριο «κούρεμα».
Στους καιρούς που ζούμε, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητες περιοχές. Χρειάζεται και από την αριστερά περισσότερη τόλμη και κυρίως δεν μπορεί να κάνει οικονομική πολιτική ερήμην των αριθμών. Η αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα ήταν και είναι μια αδήριτη επιλογή που επιβάλλεται, όχι γιατί το χρέος είναι «απεχθές» όπως λένε μερικοί, αλλά γιατί δεν είναι εξυπηρετήσιμο με ανθρώπινους όρους. Παρ’ όλα αυτά και για να είμαστε σαφείς δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα αν απουσιάζει έστω και ένας από τους τρεις ζωτικούς όρους: ανάπτυξη, βιώσιμο χρέος, ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις,
5 σχόλια:
Το προσυπογράφω...Γουστάυε.!!!
Η ΔΗΜΑΡ, δυστυχώς, έχει καταφέρει το ακατόρθωτο. Όσον αφορά την οικονομική πολιτική είναι συντηρητικότερη από τη γερμανική χριστιανοδημοκρατία.
1.
ΔΗΜΑΡ: Να μη χάσουν τα λεφτά τους οι δανειστές
Μέρκελ: 21% κουρεματάκι σε όσους στέρξουν (και φροντίζει η ίδια να στέρξουν κάμποσοι)
2.
ΔΗΜΑΡ: 2-5 χρόνια περίοδος χάριτος
Μέρκελ: 7,5 χρόνια στα παλιά, 10 χρόνια στα νέα, 15 έως 30 χρόνια.
3.
ΔΗΜΑΡ: Μακρά περίοδος αποπληρωμής
Μέρκελ: Μέχρι 40 χρόνια!
4.
ΔΗΜΑΡ: Κατά το δυνατόν ισοκατανεμημένες δόσεις
Μέρκελ: Μηχανισμός που χειρίζεσαι σχεδόν α-βολοντέ την κατανομή (πέραν των σχεδόν ισοκατανεμημένων, πλην των τριών πρώτων και τριών τελευταίων χρόνων οπότε είναι ακόμη μικρότερα, δανείων του μηχανισμού)
5.
ΔΗΜΑΡ: Καμιά μείωση του χρέους
Μέρκελ: 12.6% του ΑΕΠ μείωση του χρέους
6.
ΔΗΜΑΡ: Μηδενισμός των ελλειμμάτων με την αναδιάρθωση
Μέρκελ: 38.6 δισ νέα ελλείμματα, αποπληρωμή χρεών νοσοκομείων, ταμείων και έτσι μέχρι το 2014
7.
ΔΗΜΑΡ: Για τις Τράπεζες, Δημόοιος Πυλώνας - που τρώνε τη ρευστότητα
Μέρκελ: 20 δισ για τις Τράπεζες (η ανακεφαλαιοποίηση τρώει λιγότερο από τα μισά)
8.
ΔΗΜΑΡ: Όχι στην επιλεκτική χρεοκοπία (παρά το ότι είναι απαραίτητο στάδιο για τη θετική αναδιάρθρωση)
Μερκελ: Πληρώνει για να περάσεις από την επιλεκτική αναδιάρθρωση.
Προσπαθώ να φαντασθώ τον Κουβέλη να βλέπει τηλεόραση τα τεκταινόμενα στη σύνοδο κορυφής! "Δεν κράταγα το στόμα μου κλειστό".
Γιώργος Προκοπάκης
Όσον αφορά το γενικότερο ζήτημα, δηλαδή αν και πώς θα έπρεπε να τοποθετηθεί ένα σοβαρό κόμμα έναντι της αναδιάρθρωσης ως πολιτική πρόταση, η άποψή μου είναι ότι εάν δεν έχει πρόταση για το πώς θα οδηγηθεί (και διαπραγματευθεί) στην αναδιάρθρωση και τι θα γίνει την επόμενη μέρα, πρέπει να μην πει τίποτε.
Η φιλική αναδιάρθρωση με ανεξέλεγκτα ελλείμματα είναι ΕΓΚΛΗΜΑ. Όχι λάθος πολιτική ή λάθος εκτίμηση - ΕΓΚΛΗΜΑ.
Οι θέσεις "η Ελλάδα δεν αντέχει" και "αναδιάρθρωση" μαζί είναι πολιτική κοροϊδία.
Η άρνηση τοποθέτησης σε ποσοτικό στόχο και χρονοδιάγραμμα για τη δημοσιονομική εξυγίανση και αναδιάρθρωση μαζί, είναι πολιτική κοροϊδία.
Πιστεύω ότι η ΔΗΜΑΡ ακολούθησε αυτήν την πολιτική γιατί απλώς ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Η ηγεσία της θέλει να είναι ένας σχηματισμός παραγόντων, τόσο προς τα έξω, με στόχο να τσαλαβουτάει στους παλιούς του ΣΥΝ που δεν μπορούν τον Τσίπρα και το Ρούντι, και να μπορεί να συνδιαλέγεται με παράγοντας του (κατ' ευχήν υπό διάλυσιν) ΠΑΣΟΚ, όσο και προς τα μέσα.
Γιώργος Προκοπάκης
κ. Γ. Προκοπάκη, αν δεν κάνω λάθος εσείς δεν είστε που αρθρογραφείτε στα ΝΕΑ τους τελευταίους μήνες;
Αν είναι έτσι, πως με βάση τα γραπτά σας και τις προτάσεις σας, όταν τις διατυπώνατε, εγκαλείτε τη ΔΗΜΑΡ ως δεξιότερη της χριστιανοδημοκρατίας;!!!
Και αν έτσι το θεωρείτε που άραγε κατατάσσετε τον εαυτό σας;!!!
Χ.
@X
Έγραψα:
"Η ΔΗΜΑΡ, δυστυχώς, έχει καταφέρει το ακατόρθωτο. Όσον αφορά την οικονομική πολιτική είναι συντηρητικότερη από τη γερμανική χριστιανοδημοκρατία."
Και όχι αυτό που ισχυρίζεσαι ότι έγραψα.
Δεν εγκαλώ. Παρατηρώ. Όπως οφείλεις να παρατηρήσεις και συ. Και να αναρωτηθείς, ποιός και γιατί θέλει να τρίβεται στη γκλίτσα του τσοπάνη, όταν δεν έχει κανένα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του.
Δεν πρόκειται περί συνωνυμίας με αυτόν που υπογράφει τα κείμενα στα ΝΕΑ (και στο books' journal, protagon, αριστερά blogs). Το πού κατατάσσω εγώ τον εαυτό μου είναι αδιάφορο. Εσύ τι βλέπεις από αυτά?
Εκτός βέβαια εάν η αναφορά σου είχε να κάνει με την συγκεκριμένη εφημερίδα για το ρόλο που μπορεί να παίζει το συγκρότημα. Σ' αυτό ειλικρινά δεν μπορώ να αντιπαραθέσω τίποτε πέραν της αβίαστης ομολογίας ότι είμαι πράκτορας.
Στα επί της ουσίας: Οι τοποθετήσεις μου είναι με συνέπεια και συνέχεια κατά των μαγικών λύσεων. Οι μαγικές λύσεις, της "θετικής αναδιάρθρωσης" συμπεριλαμβανομένης, εκπορεύονται από ασχετοσύνη, αφέλεια, ιδιοτέλεια (πολιτική και άλλη), λαϊκισμό, επένδυση στη χρεοκοπία. Διαλέγεις και παίρνεις (πολλαπλές απαντήσεις, δεκτές).
Γιώργος Προκοπάκης
Δημοσίευση σχολίου