Εδώ και αρκετές δεκαετίες η "Aυγή" έχει καταγραφεί στη συνείδηση του κόσμου της αριστεράς και όχι μόνο, σαν η εφημερίδα της ανανεωτικής και μαζί της δημοκρατικής αριστεράς. Βάζω και τα δύο επίθετα "ανανεωτική" και "δημοκρατική" δίπλα - δίπλα, γιατί πιστεύω πως δεν εννοείται η μία χωρίς την άλλη. Ακριβώς γι' αυτή της την ιδιότητα άλλωστε, σε παλιότερες εποχές, η εφημερίδα, εκτός από το κυνηγητό που είχε υποστεί από τις διάφορες μισαλλόδοξες συντηρητικές δυνάμεις, συκοφαντήθηκε άγρια και από δυνάμεις της δογματικής, της σταλινικής θα λέγαμε αριστεράς. Γι' αυτή την ιδιότητα βέβαια τη στηρίζαμε κι εμείς με νύχια και με δόντια, όλα εκείνα τα χρόνια...
Τον τελευταίο καιρό όμως, διαβάζοντάς την καθημερινά όπως πάντα, διαπιστώνω με μεγάλη μου λύπη ότι η "Aυγή" μεροληπτεί κατάφωρα για ένα μεγάλο κομμάτι της ανανεωτικής αριστεράς, δηλαδή για το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Αντίθετα, πέρα από το κόμμα του Συνασπισμού, που έτσι κι αλλιώς έχει τον απόλυτο έλεγχο, αλλά και των συμμάχων του, δηλαδή τις διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλει κατά καιρούς διάφορα σχήματα και ομάδες, μερικές από τις οποίες μάλιστα ελάχιστη σχέση έχουν με την ανανέωση.Ωστόσο για το κόμμα της ΔΗΜ.ΑΡ. στο οποίο έχει προσχωρήσει ένα σημαντικό μέρος των αναγνωστών της εφημερίδας, μεταξύ των οποίων και εγώ, δεν βρίσκει να ειπεί και πολλά πράγματα, για να μην ειπώ ότι τηρεί άκρα σιωπή. Αλλά και να γράψει κάτι, τις περισσότερες φορές θα είναι κάποιο πικρόχολο σχόλιο.
Και όμως η ΔΗΜ.ΑΡ. παρ' όλο που βρίσκεται στα πρώτα της βήματα, παρουσιάζει μια σημαντική δραστηριότητα σε πολλούς τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής και ετοιμάζει και το πρώτο της Συνέδριο σε λίγες ημέρες. Όλα αυτά γιατί τα αγνοεί η "Aυγή";
Η απάντηση σ' αυτή μου την απορία, μπορεί να είναι η παρακάτω: "Δική μας είναι η εφημερίδα", δηλαδή του ΣΥΝ που είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, "και την κάνουμε ό,τι θέλουμε. Γράφουμε για όποιον θέλουμε, κατηγορούμε όποιον θέλουμε...".
Κάνουν μεγάλο λάθος όμως όσοι νομίζουν κάτι τέτοιο, έστω και αν δεν το εκφράζουν φανερά. Η "Aυγή" ανήκει πρώτα και κύρια στους αναγνώστες της, που όπως είδαμε δεν είναι άλλοι από τους αριστερούς της ανανέωσης. Και όπως είναι φυσικό δεν ανήκουν μονάχα στον ΣΥΝ, αλλά και σε άλλους πολιτικούς χώρους και στη ΔΗΜ.ΑΡ., φυσικά.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Μπορεί ο ΣΥΝ να είναι ο κυριότερος μέτοχος στην εφημερίδα, αλλά όπως όλοι γνωρίζουν δεν είναι και ο μοναδικός.
Είναι και οι εκατοντάδες δημοκράτες και αριστεροί που εκτός από αναγνώστες και προπαγανδιστές της είναι και συνιδιοκτήτες. Με άλλα λόγια έχουν αγοράσει -από το υστέρημά τους φυσικά- περισσότερες ή λιγότερες μετοχές και κατά συνέπεια έχουν και παραέχουν λόγο...
Όπως γράφω και πιο πάνω, από τις 31 Μαρτίου έως τις 3 Απριλίου, η ΔΗΜ.ΑΡ. θα πραγματοποιήσει το πρώτο της Συνέδριο. Νομίζω πως η "Aυγή" έχει χρέος να το παρακολουθήσει και να το προβάλει, δημοσιεύοντας όχι μόνο την εισήγηση του προέδρου της, αλλά και τις ομιλίες των συνέδρων και τις πολιτικές αποφάσεις που θα παρθούν.
Είναι κάτι που δεν το απαιτούν μονάχα πολλοί από τους αναγνώστες της, αλλά και η δεοντολογία όλων όσοι πιστεύουν στην ανανέωση και τη Δημοκρατία.
Η απάντηση της "Aυγής"
Καλοδεχούμενη η κριτική της αγαπητής Ρούλας. Η "Aυγή" εκφράζει την πολιτική κατεύθυνση του ΣΥΝ, όποια είναι κάθε φορά. Και ταυτόχρονα είναι ανοικτή στη δημοσίευση διαφορετικών απόψεων. Άλλωστε πολλοί σύντροφοι που τάσσονται με τη Δημοκρατική Αριστερά αρθρογραφούν τακτικά.
Φιλοξενούμε συνεντεύξεις στελεχών από το ευρύτερο φάσμα της αριστεράς και της πολιτικής. Δυστυχώς δεν υπήρξε μέχρι σήμερα ανταπόκριση από τη Δημοκρατική Αριστερά. Είναι αυτονόητο ότι για τον λόγο αυτόν η εφημερίδα δεν θα αυτολογοκριθεί, θα ήταν σαν να προσβάλλει τις αρχές και την ανανεωτική αριστερή ιστορία της.
Συντροφικά
ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου