Λυκούδης: Ο Κουβέλης πρέπει να αντιμετωπίσει με γενναιότητα τη συντριβή

Με κομψό τρόπο ο Σπύρος Λυκούδης καλεί τον Φώτη Κουβέλη να παραιτηθεί από την αρχηγία της ΔΗΜΑΡ και να ανοίξει την διαδικασία διαδοχής και δήλωσε ότι ένα συνέδριο όπως το εννοεί ο κ. Κουβέλης δεν έχει κανένα νόημα. Μιλώντας το πρωί της Δευτέρας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84» ο βουλευτής επικρατείας της ΔΗΜΑΡ έκανε λόγο για πολλά λάθη του Φώτη Κουβέλη, αναφέροντας ότι έχει «πολιτική απόσταση» από τον πρόεδρο του κόμματος. «Νομίζω ότι υπάρχει πάντα η ελπίδα για μία μεγάλη ανάκαμψη», είπε, επισημαίνοντας ότι «αν η Δημοκρατική Αριστερά αποφασίσει υπεύθυνα, σοβαρά, ειλικρινά, με δημοκρατική αντίληψη, αλλά και με αποφασιστικότητα, να αναζητήσει και να εντοπίσει τις αιτίες- εγώ είπα ποιες είναι κατά τη γνώμη μου- της ήττας και να δει πώς θα αλλάξει τις πολιτικές που οδήγησαν εδώ». Όμως -όπως τόνισε- «εάν κωφεύσει, εάν δηλαδή ένας αμυνόμενος μηχανισμός προσπαθήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να μην αντιμετωπίσει με γενναιότητα την ήττα, τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα χειρότερα». Σύμφωνα με τον κ. Λυκούδη, είναι προφανές ότι «όσο καλοί και αν είμαστε και όσα δίκια κι αν είχαμε ή έχουμε ή μπορεί να έχουμε στο μέλλον, όταν στον χώρο της Κεντροαριστεράς κινούνται τρεις πολιτικοί σχηματισμοί, η Ελιά, το Ποτάμι και η Δημοκρατική Αριστερά, προφανώς η Δημοκρατική Αριστερά- το επαναλαμβάνω, όσο καλή διάθεση και αν έχει- δεν μπορεί να συνεχίσει να υποστηρίζει ότι γύρω από εμάς θα συγκροτηθεί ο τρίτος πόλος».

Ο κ. Λυκούδης εξέφρασε την επιθυμία του να είχε η ΔΗΜΑΡ τέτοιες δυνατότητες και από την άποψη των ποσοστών και από την άποψη της εμβέλειας, ωστόσο, όπως σημείωσε δεν τις έχει για αυτό και τόνισε πως «η ειλικρινής συμμετοχή μας σε μία τέτοια διεργασία και διαδικασία, νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε».

«Δεν υπογράψαμε κανένα συμβόλαιο αιώνιας παραμονής στην κυβέρνηση. Η ένσταση ενός μεγάλου τμήματος του κόσμου που μας ακολουθούσε ήταν επειδή δεν κατάλαβε πώς, γιατί, πότε και για ποιον λόγο, αποχωρήσαμε. Όχι γενικώς, διότι δεν παραμείναμε στην κυβέρνηση. Και από εκεί και έπειτα, ήρθε το δεύτερο μεγάλο σοκ- που αν θέλετε υπό μίαν έννοια για τη φυσιογνωμία της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι ακόμα ισχυρότερο- το γεγονός δηλαδή ότι όταν ξεκίνησαν με ένα σωρό ελπίδες οι διεργασίες για έναν ανοιχτό διάλογο με στόχο την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς, η Δημοκρατική Αριστερά δεν βρέθηκε απλώς έξω από αυτή την ιστορία, αλλά αντιμετώπισε αυτόν τον διάλογο και με έναν τρόπο, περίπου, περιφρονητικό», είπε και πρόσθεσε: «Έχω την εντύπωση ότι ήταν δύο βασικές επιλογές του κόμματος, οι οποίες οδήγησαν στη σημερινή πολύ μεγάλη ήττα, στα όρια της συντριβής».

Όσον αφορά στο ενδεχόμενο έκτακτου συνεδρίου σημείωσε ότι ένα κόμμα κουρασμένο, που βιώνει σήμερα την πολιτική του θλίψη, «ποιος θέλει να το οδηγήσει σε μία αναμέτρηση στρατοπέδων, σε ένα συνέδριο, για να γίνει τι; Να κερδίσει ποιος και γιατί; Για να επιβεβαιωθεί, όπως γίνεται συνήθως σε έκτακτες διαδικασίες, μία επανάληψη της κυριαρχίας ενός μηχανισμού; Πάμε καλά; Δηλαδή, να υπάρξει μία νέα, τυπική πλειοψηφία της υπάρχουσας πλειοψηφίας, μετά από την ήττα που έχει υποστεί; Τι θα λύσει αυτή η ιστορία; Κανένα ζήτημα δεν θα λύσει».

Σύμφωνα με τον κ. Λυκούδη, «αυτές είναι άχρηστες ιστορίες. Σοβαρότητα, ειλικρίνεια, ευθύνη και γενναιότητα χρειάζεται από όλους, για να δούμε τι μας έφταιξε. Άντε τώρα να πάμε στη μάχη των στρατοπέδων τύπου "είχες δίκιο, είχα άδικο", για να βγάλουμε τι, πάνω σ' ένα κόμμα κουρασμένο και ταυτόχρονα ηττημένο;».

iefimerida

 ..................

«Όταν φτάνεις στο σημείο μιας ήττας στο όριο μιας συντριβής, το προφανές είναι ότι αυτά που λες δεν έχουν πείσει τους πολίτες. Τι άλλο μπορεί να συμβαίνει; Και τα δύο (πληρώσαμε, και την αποχώρηση από την κυβέρνηση και τη στάση στο θέμα της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς). Τα πληρώνουμε εδώ και ένα χρόνο αυτά, δύο κορυφαίες επιλογές, στις οποίες δεν ανταποκρίθηκε το εκλογικό σώμα που μας ακολουθούσε. Εμείς, υποστηρίξαμε ότι ο τρόπος, ο χρόνος και οι αφορμές για τις οποίες καταθέσαμε ότι φύγαμε (από την κυβέρνηση) δεν έπεισαν τον κόσμο. Κάναμε με μια πολύ μεγάλη ευγένεια και διακριτικότητα την παρουσία μας μέσα στο κόμμα όλοι εμείς που δεν συμφωνούσαμε, φτάνοντας μέχρι την υπόθεση της Κεντροαριστεράς, όπου και εκεί υποστηρίξαμε ότι αυτή η άρνηση να μπούμε στο διάλογο – όχι να συζητήσουμε πολιτικές, ούτε καν να μπούμε στο διάλογο για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς – και η περιφρόνηση στην έννοια του διαλόγου μάς απομόνωσε για άλλη μια φορά, μέσα σε ένα χρόνο, από τον κόσμο που μας πίστευε και μας στήριζε.

Προφανώς και μας έκανε ζημιά (το θέμα Κοππά και «παπανδρεϊκών»). Ξαναέγινε το ίδιο πράγμα και παρακολουθούσε κατάπληκτος ο κόσμος που είχε απομείνει – όσος είχε απομείνει – να μας ακολουθεί. Είδε εντελώς ξαφνικά, χωρίς καμία προετοιμασία που θα μπορούσε να δείξει ότι κάτι συμβαίνει, μια συνάντηση του κόμματός μας με τον Γιώργο Παπανδρέου, για τον οποίο έχω κάθε σεβασμό απέναντί του, αλλά έχει στις πλάτες του επάνω μια πολιτική λειτουργία όλο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα, η οποία ήταν ριζικά αντίθετη με την πολιτική της ΔΗΜΑΡ.

Έχω βρεθεί σε πολιτική απόσταση το τελευταίο διάστημα με τον Φώτη. Δεν συμφωνούμε σε τίποτα από τις επιλογές που έχει κάνει. Του το έχω πει και δεν αλλάζουν τα αισθήματά μου απέναντι σε εκείνος και τα δικά του απέναντι σε μένα, αλλά δεν συμφωνούμε πολιτικά και είμαστε σε απόσταση. Θεωρώ ότι ο Φώτης, ως πρόεδρος, χειρίστηκε πολιτικές που δεν ήταν σωστές και τις διαχειρίστηκε και ο ίδιος. Νομίζω ότι πρέπει με γενναιότητα το κόμμα μου να αναγνωρίσει την ήττα. Και γενναιότητα δεν σημαίνει να βγει και να πει ότι χάσαμε με 1,2%, διότι αυτό είναι προφανές και το βλέπει και ένα παιδάκι. Γενναιότητα είναι να παραδεχθεί ότι παρήγαγε και άσκησε πολιτικές όλο αυτό το τελευταίο διάστημα που ήταν απέναντι στον κόσμο που μας στήριζε. Αυτό σημαίνει γενναιότητα. Δεν σημαίνει να πω ότι έχω μικρότερο ποσοστό από αυτό που ήθελα, ευχαριστώ πολύ. Γενναιότητα είναι να πει «δεν πήγαμε καλά, βρε παιδιά. Δεν ήταν σωστά αυτά που λέγαμε και κάναμε. Για να δούμε τι άλλο πρέπει να κάνουμε». Και το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να ανοίξει τη διαδικασία για τη δική μας την πλευρά της συνάντησης με τις άλλες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, για να διαμορφωθεί αυτό που έχει καταθέσει ως ώριμη ανάγκη και ανάγκη η κοινωνία. Να συγκροτηθεί δηλαδή αυτός ο πάρα πολύ χρήσιμος για τον τόπο χώρος: αυτός της Κεντροαριστεράς.»

Για το ενδεχόμενο επιστροφής της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση

«Σημασία έχει να δούμε με ποιες συνθήκες διαμορφώνεται η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση. Θα έλεγα ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τώρα τα πράγματα στην Κεντροαριστερά, θα μου φαινόταν – εμένα που είμαι ό,τι σας είπα πριν – ιδιαίτερα άκομψο ένα κόμμα να συζητάει ξανά τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, επειδή έφτασε σε αυτά τα κακά ποσοστά. Δεν θα ήταν αξιόπιστη αυτή η συμμετοχή στην κυβέρνηση.»

BHMA