Τι (δεν) γνώριζε ο Τσίπρας από το «σχέδιο Βαρουφάκη»;

Του Γιώργου Καρελιά, www.protagon.gr
Από τις αποκαλύψεις για το «Σχέδιο Βήτα» του κ. Βαρουφάκη (εδώ), το οποίο επιβεβαίωσε απολύτως ο ίδιος (εδώ), προκύπτουν δύο θέματα, αλληλένδετα:

1. Αν -και τι- γνώριζαν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση συνολικά.
2. Αν, πέραν των πολιτικών ευθυνών, υπάρχει και πεδίο διερεύνησης ποινικών ευθυνών.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, είχε επιβεβαιώσει ότι είχε δώσει εντολή στον τέως υπουργό Οικονομικών να εκπονήσει ένα σχέδιο, αλλά αυτό ήταν για τις επιπτώσεις από ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Και πρόσθεσε ότι, μόλις διάβασε το πόρισμα που του παραδόθηκε, κατάλαβε ότι θα ήταν καταστροφική. Συμπέρασμα πρώτο: «Σχέδιο βήτα» υπήρχε. Μόνο που η κάθε πλευρά το ερμηνεύει διαφορετικά. Ο κ. Τσίπρας λέει ότι ήταν μια απλή μελέτη για τις επιπτώσεις από ενδεχόμενο GRΕΧΙΤ. Αν είναι έτσι, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Καλό έκανε, γιατί ο πρωθυπουργός κατανόησε πλήρως το θέμα και προχώρησε στη συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Όμως,  ο κ. Βαρουφάκης δίνει άλλη διάσταση στο «σχέδιό του». Λέει ότι «εν μια νυκτί» θα μπορούσε να οδηγήσει στη δραχμή. Ποιος λέει την αλήθεια; Είναι κρίσιμο στοιχείο της υπόθεσης αν το σχέδιο αυτό ήταν σε γνώση και άλλων κυβερνητικών στελεχών - και ποιών. Πάντως, βασικοί υπουργοί φαίνεται να είχαν πλήρη άγνοια (εδώ), γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναζήτηση τη αλήθειας, αφού αυτή κυκλοφορεί μεταξύ ενός περιορισμένου κύκλου προσώπων, τα οποία έχουν κάθε λόγο να την φέρουν στα μέτρα τους.

Οι  πολιτικές αποφάσεις δεν (πρέπει να) κρίνονται από τα δικαστήρια. Αλλιώς οι κυβερνήσεις δεν θα έπαιρναν καμιά απόφαση φοβούμενες το Ειδικό Δικαστήριο. Η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής στο παρελθόν, για την εξυπηρέτηση καθαρά πολιτικο-κομματικών σκοπιμοτήτων, δεν πρόσφερε τίποτα στο  δημόσιο βίο. Αν ο πρωθυπουργός, βασικοί συνεργάτες του και η κυβέρνηση, έστω όχι στο σύνολό της, γνώριζαν στο σχέδιο Βαρουφάκη, έχουμε να κάνουμε με πολιτική επιλογή. Ακόμη κι αν αυτή οδηγούσε στη δραχμή, δεν υπάρχει θέμα ποινικών ευθυνών. Υπάρχει θέμα εξαπάτησης του εκλογικού σώματος-με άλλες διακηρύξεις εξελέγη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και άλλα σχεδίαζε.
Όμως, αν ο κ. Βαρουφάκης είχε προχωρήσει μόνος πέραν της εντολής που ο πρωθυπουργός λέει ότι του είχε δώσει,  τα πράγματα αλλάζουν. Πόσο μάλλον αν στους σχεδιασμούς του περιλαμβάνονταν ενέργειες όπως η «κλοπή» ΑΦΜ και τα παρόμοια, που οδηγούν σε άλλες σκέψεις για το πού αποσκοπούσε το σχέδιό του. Σε κάθε περίπτωση, η στοιχειοθέτηση  ποινικών ευθυνών προϋποθέτει την ύπαρξη δόλου και ζημιάς σε βάρος του Δημοσίου. Το πρώτο είναι σχεδόν αδύνατο να τεκμηριωθεί. Το δεύτερο θα εμπλακεί στη δίνη των πολιτικών και οικονομικών αντεγκλήσεων.
Συμπέρασμα δεύτερο: Ο  κ. Βαρουφάκης θα έπρεπε να διωχθεί για εγκληματική βλακεία. Διότι σχεδίαζε κάτι (GREXIT και δραχμή), που γνωρίζει ότι θα ήταν καταστροφή για τη χώρα και το λαό της. Επειδή, όμως, τέτοιο αδίκημα δεν  υπάρχει, ο κ. Βαρουφάκης έχει το ακαταδίωκτο. Γι΄αυτό, δυστυχώς, θα συνεχίσει να μας απασχολεί με τα καμώματα και την «ευφυή» πολυπραγμοσύνη του.
Εν προκειμένω ισχύει αυτό που είχε πει  ο Αυστριακός συγγραφέας Hugo von Hofmannsthal: «Το πιο επικίνδυνο είδος βλακείας είναι η εξυπνάδα».