Η ωμότητα των πραγμάτων

Το editorial  της The Books' Journal ,Τεύχος 57

Ο θρύλος ή η Ιστορία θέλει τον Νεύτωνα να απολαμβάνει τη σκιά μιας μηλιάς και να του πέφτει ένα μήλο στο κεφάλι. Ο Νεύτων χρειάσθηκε να σκεφτεί, να αναλύσει και να εξηγήσει. Να ξεφύγει από τις ιδεοληψίες της εκκλησίας, την ανώτερη δύναμη που κινεί τα πάντα αρκεί να υπάρχει πίστη. Αυτό το μήλο, το μήλο της πραγματικότητας, άλλαξε την ανθρωπότητα
 Κάποιο μήλο της πραγματικότητας χτύπησε το κεφάλι και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί να ήταν  βουή των πραγμάτων που πλησίαζαν σαν χιονοστιβάδα πάνω του, απειλώντας με τεράστια καταστροφή που θα τη χρεωνόταν πρωτίστως ο ίδιος! Μπορεί να ήταν το πρωτάκουστο των πλατειών οι οποίες γέμισαν από τον άλλο κόσμο, από πολίτες που αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα έπαιρναν το λόγο για τη ζωή τους. Μπορεί να ήταν η φωτογραφία του συνταξιούχου ο οποίος είχε καταρρεύσει στο ΑΤΜ  τα οποία είχε κλείσει ο κ. Τσίπρας με τον αλλοπρόσαλλο υπουργό του, Γιάνη Βαρουφάκη. Ό,τι κι αν ήταν, το μήλο της πραγματικότητας έδειξε στον κ. Τσίπρα το μονόδρομο του ευρωπαϊκού μέλλοντος της χώρας. Ο κ. Τσίπρας, όμηρος των στερεοτύπων μιας ιδεολογικής ανάγνωσης της πραγματικότητας (ομού μετά των ιδεοληπτικών, δραχμολάγνων, θαυμαστών του Εμβέρ Χότζα, ρεβανσιστών του εμφυλίου που χάθηκε πριν από 65 χρόνια, επίδοξων μαυραγοριτών, εκπροσώπων συντεχνιών, τυφλών εραστών της εξουσίας, καφενόβιων αριστερών, θρησκόληπτων και ακροδεξιών εθνικοπατριωτών, όσων με λίγα λόγια κυβέρνησαν τους τελευταίους έξι μήνες) έφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.

Η διακυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έσβησε με μια μονοκοντυλιά τις θυσίες πέντε χρόνων των πολιτών, τους φόρτωσε περίπου εκατό δισεκατομμύρια νέες υποχρεώσεις, έκανε πραγματικότητα το όνειρο της βαθύτερης συντήρησης του απομονωμένου ανάδελφου έθνους και έκανε μέρος της ζωής μας τη συμμαχία αριστερών και φασιστών. Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να γίνει Περόν και του βγήκε Μουσολίνι!

Ωσπου, στο τέλος, έγινε τραγικό πρόσωπο. Χωρίς βάσεις, χωρίς παραπομπές σε παραδείγματα της συνθετότητας της ζωής, ο πρωθυπουργός χρειάστηκε να πάει στα Τάρταρα και να γυρίσει αλλαγμένος. Αν κρίνει κανείς από τα κλισέ του δημόσιου λόγου του, τις ευκολίες, τις παρερμηνείες και τα λάθη που αναπαράγει, είναι προφανές ότι δεν μπόρεσε να ταυτιστεί έστω με έναν από τους σπουδαίους χαρακτήρες κάποιου μεγάλου μυθιστορήματος. Του έμελλε να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα της ευρωπαϊκής σωτηρίας της χώρας. Μακάρι ό,τι έζησε να μην ήταν ένα τουριστικό πέρασμα από την ωμότητα των πραγμάτων και να έχει πλέον εμπεδώσει ότι απλουστευτικές λύσεις υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Ή στην περιοχή της ιδεοληψίας. Στη πραγματική ζωή δεν φτάνουν μια ρητορική δεινότητα, ο συνδικαλιστικός τακτικισμός και το θράσος για να ανταποκριθεί κανείς στις απαιτήσεις των πραγμάτων.

Η χώρα θα χρειασθεί τρία τουλάχιστον χρόνια να βγει από τα τάρταρα που την έριξε η εξάμηνη σουρεαλιστική, εθνικοσιαλιστική διακυβέρνηση (μόνο η προσπάθεια να ανοίξουν οι τράπεζες κανονικά και να αποκατασταθεί η οικονομική ζωή στη χώρα θα πάρει τεράστιο χρονικό διάστημα). Πρέπει να βγει! Η Ευρώπη, με όλα τα προβλήματά της, και παρά το διχασμό στην πολιτική προοπτική της που έφερε η Ελλάδα, πήρε την απόφαση να δώσει την τελευταία ευκαιρία στους πολίτες αυτής της χώρας. Σήμερα, ξεκινά η προσπάθεια ανοικοδόμησης πάνω στα ερείπια. Παρόμοια προσπάθεια μ’ αυτή των γονιών μας την επομένη του εμφυλίου και της μαύρης δεκαετίας του 1940. Το απαξιωμένο πολιτικό προσωπικό οφείλει να κάνει το παν για να απομονωθούν οι διχαστικές φαιοκκόκινες δυνάμεις, να ξεκινήσει η πορεία ανοικοδόμησης με πραγματική εθνική ενότητα και πρώτο στόχο την κανονικότητα, τη σταθερότητα και, τελικά, την ευρωπαϊκή προοπτική.

Ο κ. Τσίπρας οφείλει τουλάχιστον μια συγγνώμη στους έλληνες πολίτες. Κάθε τι που έκανε επί έξι μήνες συσσώρευσε δεινά. Στο χέρι του είναι, επίσης, να κάνει τις απαραίτητες άμεσες κινήσεις και να πετάξει κλωτσηδόν τα ακροδεξιά στοιχεία, τους ιδεοληπτικούς και τους δραχμολάγνους του κόμματός του. Ας απευθυνθεί στους πολιτικούς και στους πολίτες με στόχο την ενότητα στην κοινή προσπάθεια. Ας καταλάβει πως μετά το μήλο που του ήλθε στο κεφάλι, πρέπει να εξηγήσει στον εαυτό του πρώτα το φαινόμενο και, αν μπορεί, τη δύναμη του μήλου να τη βάλει να δουλέψει για το καλό όλων. Όπως έκανε κι ο Νεύτων!

Σημείωση: το σημείωμα αυτό είχε γραφτεί πριν από τον ανασχηματισμό. Δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας δεν φαίνεται ακόμα να έχει καταλάβει.