Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Το τέλος που του αξίζει


Tου Στέφανου Κασιμάτη, Καθημερινή, 12.10.12
Ουσιαστικά, το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει μαζί με την εποχή του.
Ο σάλος που προκάλεσε στην αρχή η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ δείχνει να έχει κάπως κοπάσει στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά η νηνεμία είναι παραπλανητική, με βεβαιώνουν σοβαροί άνθρωποι. (Ναι, υπάρχουν και από αυτούς στο ΠΑΣΟΚ, μην σας κάνει εντύπωση). Την επιφανειακή ηρεμία, υποστηρίζουν, επιβάλλει η κρισιμότητα των περιστάσεων και η ανάγκη να μην απειληθεί η ούτως ή άλλως εύθραυστη κυβερνητική σταθερότητα. Κάτω από τα προσχήματα, όμως, τα πνεύματα είναι οξυμένα και, ιδίως, μεταξύ των βουλευτών. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τον λόγο: επειδή είναι αυτοί που δέχονται την αηδία και την αγανάκτηση των πολιτών για τους χειρισμούς του Ευάγγελου του Βενιζέλου στο συγκεκριμένο ζήτημα. Υπό άλλες συνθήκες, αν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν αναγκαίος κυβερνητικός εταίρος, ο Β. ο Βενιζέλος θα είχε τελειώσει και τυπικά. Αλλά και πάλι, ίσως να μην είναι έτσι. Γιατί κάποιος πρέπει να υπάρχει πίσω, για να κλείσει την πόρτα όταν θα έχει φύγει και ο τελευταίος: κάποιος να παίξει τον ρόλο του Ζίγδη στο ΠΑΣΟΚ, με άλλα λόγια. Και, ειλικρινά, εκτός του Βαγγέλη του Βενιζέλου, που ακόμη λειτουργεί με την κεκτημένη ταχύτητα του παρελθόντος (σαν καρτούν που συνεχίζει να τρέχει στον αέρα ακόμη και όταν έχει περάσει το χείλος του γκρεμού...), δεν βλέπω ποιος άλλος θα δεχόταν να καθίσει στη θέση του.


Οσοι τρέφουν φιλοδοξίες και προσβλέπουν στη συμμετοχή τους σε ένα νέο και βιώσιμο σχήμα της Κεντροαριστεράς, που αργά ή γρήγορα θα προκύψει στο μέλλον, είτε έχουν ήδη φύγει από το ΠΑΣΟΚ είτε ετοιμάζονται να το κάνουν. Φυσικό εκ μέρους τους, διότι το brand name «ΠΑΣΟΚ», δηλαδή η εμπορική επωνυμία του (και, εδώ, η ειρωνεία δεν είναι σκόπιμη, είναι αναπόφευκτη...) έχει ξοφλήσει. Από την εκλογική νίκη του 2009 και ύστερα, το ΠΑΣΟΚ απέτυχε και να συγκρατήσει την πτώση του βιοτικού επιπέδου των ασθενέστερων στρωμάτων, στα οποία παραδοσιακά στηριζόταν, αλλά και να προωθήσει τις απαραίτητες -για να έχει μέλλον η χώρα- μεταρρυθμίσεις. Αποξένωσε, έτσι, και τους λεγόμενους «μη προνομιούχους» και τους εκσυγχρονιστές. Ουσιαστικά, το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει μαζί με την εποχή του.

Μου έλεγαν, φερ’ ειπείν, ότι μόλις προ ημερών σε ημερίδα στην Ηλεία, με θέμα την πολυθρύλητη «επανασύσταση» του ΠΑΣΟΚ, οι εννέα ομιλητές είχαν να αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη του ακροατηρίου των έξι προσώπων. Τόσοι είχαν μαζευτεί όλοι κι όλοι, οι περισσότεροι δε ήταν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και είχαν ήδη κάποια σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Αν ήσαν εκατό, έστω γεμάτοι θυμό, παράπονα και ερωτήσεις, το εγχείρημα θα είχε άξιζε τον κόπο παρά τις δυσκολίες του. Αλλά με έξι απελπισμένους, για τους οποίους αμφιβάλλω αν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη την ώρα, τι νόημα έχει; «Ο καθένας έχει το τέλος που του αξίζει». Δεν συμμερίζομαι τον ντετερμινισμό του αποφθέγματος, καθώς αποκλείει τον ρόλο της θεάς Τύχης από τα πράγματα. Πάντως, με πληροφορούν ότι αυτή τη φράση χρησιμοποιεί ο Κώστας ο Λαλιώτης, εμβληματική φυσιογνωμία της ηρωικής εποχής του ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος στην ηγεσία Βενιζέλου. Αν ισχύει, ισχύει και για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ

manousos είπε...

ECONOMIST: ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΘΕΜΑ GREXIT
12/10/12 | 1 σχόλια | 0 απαντήσεις | 3 εμφανίσεις
Την άποψη ότι δεν τίθεται πλέον θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, έστω και αν η ΕΕ – όπως σημειώνει – εξακολουθεί να αναζητά τρόπους να κρατήσει την Ελλάδα στην επιφάνεια εκφράζει ο ECONOMIST, σε εκτενή ανάλυσή του με τον χαρακτηριστικό τίτλο No more Grexit, στην οποία το βρετανικό περιοδικό εκφράζεται πολύ θετικά για τις τελευταίες κινήσεις του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. http://www.economist.com/node/21564603.

Συγκεκριμένα, στην ανάλυσή του ο ECONOMIST σημειώνει ότι υπήρξαν αρχικά επιφυλάξεις από την πλευρά της Ευρώπης απέναντι στον κ. Σαμαρά, με την παρατήρηση, μεταξύ άλλων, ότι όταν στήριζε την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν «αμφίλογος» για το δεύτερο πακέτο διάσωσης (evasive), ενώ όταν οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές στις αρχές της χρονιάς κατηγορήθηκε ότι άνοιξε την πόρτα στα άκρα. Αυτές τις ημέρες, όμως, ο κ. Σαμαράς κέρδισε σεβασμό, σημειώνει ο ECONOMIST παραπέμποντας στις δηλώσεις Juncker, ο οποίος επαίνεσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό, δηλώνοντας «εντυπωσιασμένος».

Η πρόσφατη επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Ελλάδα αποτελεί την πιο ξεκάθαρη – μέχρι σήμερα – ένδειξη ότι δεν τίθεται πλέον θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ, προσθέτει. Σημειώνει επίσης ότι ένας λόγος για να στηρίξει κανείς τον Σαμαρά είναι ότι αποτελεί την καλύτερη επιλογή απέναντι στην εναλλακτική του «ακροαριστερού» Αλέξη Τσίπρα.

Άλλος λόγος είναι ότι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ είναι λιγότερο άσχημη από το χάος που θα προκαλούσε η έξοδός της από το ενιαίο νόμισμα και τρίτος λόγος είναι ότι ο κ. Σαμαράς δείχνει να συμφωνεί με τους όρους της Ευρώπης για βοήθεια. Επιπλέον, εκτιμά ότι η Ευρώπη διακρίνει στον Έλληνα Πρωθυπουργό σοβαρότητα, και όχι μόνο επειδή τοποθέτησε έναν αξιοσέβαστο οικονομολόγο στη θέση του ΥΠΟΙΚ.

Υπάρχει, όμως, και κάποιος άλλος παράγοντας, τον οποίο κανείς δεν θα παραδεχτεί: Ότι η πολιτική των σκληρών απαιτήσεων και των εμπροσθοβαρών προγραμμάτων έχει προκαλέσει «κακό που δεν χρειαζόταν», με την ύφεση να εξελίσσεται πολύ χειρότερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Το βρετανικό περιοδικό σημειώνει, επίσης, ότι η Ελλάδα, έστω και αν επιμένει ότι οι περικοπές είναι πάρα πολλές και γίνονται πολύ γρήγορα, φαίνεται ότι κλείνει τη συμφωνία με την τρόικα.

Παράλληλα, αναφέρεται εκ νέου σε ολόκληρο το χρονικό της κρίσης χρέους, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης, θέμα το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής. Κλείνει με την παρατήρηση ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει δίκιο όταν θεωρεί ότι η μεγαλύτερη ώθηση για την οικονομία της θα ήταν να μπει ένα τέλος στο «δράμα της δραχμής», από την άλλη όμως η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης εμπλέκει επίσης και τις χώρες που δανείζουν και κυρίως τη Γερμανία. Το πρόβλημα του ευρώ δεν είναι μόνο τα δυσλειτουργικά κράτη, όπως η Ελλάδα, αλλά η δυσλειτουργική ζώνη του ενιαίου νομίσματος, καταλήγει ο ECONOMIST. http://www.economist.com/node/21564603.






ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μας θέλουν στο ευρώ οι Γερμανοί αλλά “πεθαμένους”? Έτσι θα αγοράσουν την Ελλάδα μπίρ παρά, κοψοχρονιά . “Ντοϋτσλαντ ούπερ Άλλες”

manousos είπε...


Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου 2012
ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΣ
Αν ήμουν κακόπιστος θα σκεπτόμουν ότι ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κράτησε στο συρτάρι του γραφείου του την λίστα των Ελλήνων μεγαλοφοροφυγάδων στην Ελβετία για ιδιοτελείς λόγους. Για να αναστήσει και παραστήσει ένα ρόλο μαφιόζου ιταλοαμερικανού γκάγκστερ όπως “ο νονός” με τον έξοχο ΜΑΡΛΟ ΜΠΡΑΝΤΟ. Δηλαδή κρατώντας την χρυσή λίστα να εκβιάζει την χρυσή πλουτοκρατία και να ζητά αλμυρή προμήθεια από τους καταθέτες για να μην τους ελέξει.Το μυαλό μου με την ζωηρή φαντασία λέει ότι και ο Γιάννης Ραγκούσης του ζήτησε μερτικό και ο Βενιζέλος αρνήθηκε διότι ήταν μονοφαγάς.Έτσι ο Ραγκούσης τα βρόντηξε και έφυγε από το ΠΑΣΟΚ.Αν ήμουν κακόπιστος αυτά θα σκεφτόμουν.Επειδή όμως είμαι καλόπιστος, και συμπαθώ τους χοντρούς γιατί κι εγώ χοντρός ήμουν πριν χάσω πολλά κιλά, πιστεύω την ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΠΑΣΟΚ.Όλα είναι τόσο αγνά και αθώα στον δημόσιο βίο όπως τις παρθένες που γενούν μυρίζοντας τον κρίνο.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

http://www.metarithmisi.gr/imgAds/epikentro_1.gif

Αναγνώστες