Και ξέρει τι λέει και δεν κρύβεται. Οτι η Ελλάδα πρέπει «άμεσα, εδώ και τώρα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη» και να βγάλει δικό της νόμισμα το έχει δηλώσει ξεκάθαρα πολλές φορές. Και όταν λέει ότι η χρεοκοπία είναι το όπλο των αδυνάτων, δεν το λέει αφελώς, όπως π.χ. το είπε η σύντροφός του, η βουλευτής Κεφαλονιάς Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, τον περασμένο Μάιο. Την επιδιώκει γιατί οδηγεί εκτός Ευρώπης - απλώς κρύβει τις συνέπειες. Πέρυσι, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μάζευε ψηφαλάκι ψηφαλάκι τα ποσοστούλια του, δεν το 'χαν σε τίποτα τα στελέχη του να πουν καμιά κουβέντα παραπάνω. Αλλά κάποια στιγμή τα ποσοστούλια έγιναν μεγάλα ποσοστά και πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Ετσι, ό,τι λέγεται, ιδίως από τα πρωτοκλασάτα στελέχη, δεν είναι πλέον αυτό που στην Κύπρο ονομάζουν λαφαζανιά - μια σαχλαμάρα για να περνάει η ώρα. Κατά τα φαινόμενα, κάθε τέτοιου τύπου υπερβολή που μπορεί να φοβίσει τον κόσμο πλήττει το κόμμα. Ο Αλέξης Τσίπρας το ξέρει, γι' αυτό και έχει αρχίσει να προσπαθεί να ελέγξει τον μηχανισμό.
Αλλά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν έχει ούτε θέλει να έχει σχέση με το ιδεολογικό πάτσγουορκ του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός δεν είναι χτεσινός. Γαλουχήθηκε με τα νάματα της ΕΣΣΔ και με τη σκληρή σλανγκ του αντιαμερικανισμού και του αντιδυτικισμού. Ο,τι προερχόταν από τη Δύση γι' αυτόν ήταν κακό, «Οχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων». Οπως και ο Αλέκος Αλαβάνος, ανέκαθεν ήταν αντιδυτικός και εθνοκεντρικός - πιο αντιδυτικός και πιο εθνοκεντρικός μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Και ταυτόχρονα παιδί των μηχανισμών. Πολύ σκληρός για να εξουδετερωθεί.
Αρα, δεν του ξέφυγαν ούτε όσα είπε χθες. Στο κάτω κάτω, έχει πει πολλά ανάλογα τον τελευταίο καιρό. Κατήγγειλε το «ξεπούλημα» των λιμανιών, χαρακτήρισε πραξικοπήματα τις αποκρατικοποιήσεις, μέχρι και την πρόταση Πολύδωρα στήριξε να δοθούν δύο χιλιάρικα εκλογικό επίδομα στους υπαλλήλους της Βουλής.
Ο Λαφαζάνης ξέρει καλά τον εθνολαϊκισμό - και τον ασκεί με συνέπεια. Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας, στο επικείμενο συνέδριο, θα διεκδικεί τον μοδάτο ριζοσπαστισμό, εκείνος θα χειρίζεται τα συνθήματα. Τον αντιευρωπαϊσμό. Την καταστροφολογία. Τη συντήρηση των πελατειακών δικτύων. Την εθνομπολσεβίκικη δεισιδαιμονία.
Ταυτόχρονα, θα προσπαθεί να διευρύνει το ρεύμα του, ήδη ισχυρό στον κομματικό μηχανισμό. Οσοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατοπιστεί προς πιο μετριοπαθή γραμμή, λυπάμαι αλλά υπολογίζουν χωρίς τον Λαφαζάνη και το ρεπερτόριό του.
2 σχόλια:
ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Δεν είμαι οικονομολόγος και δεν έχω ούτε ειδικές γνώσεις Ευρωπαϊκών σπουδών. Η άποψη μου είναι του απλού πολίτη που¨ "όπου κι αν σταθεί η Ελλάδα τον πληγώνει." Δεν είμαι οπαδός της πρώην ΕΣΣΔ ούτε των ανθρώπων των μηχανισμών σταλινικών και φιλελευθερων, αλλά σοσιαλιστής και θαυμαστής της Σουηδικής σοσιαλδημοκρατίας και των κατακτήσεων των εργαζομένων μετά τον πόλεμο στην Ευρώπη.Έχω διαβάσει και άρθρα σοσιαλιστών όπως αυτό του καθηγητή του πανεπιστημίου Πειραιά κ. Θέόδωρου Κατσανέβα που τάσσεται υπέρ της επιστροφής στην δραχμή.Με το επιχείρημα ότι τότε θα μπορέσουμε να αναζωογονήσουμε την αγροτική μας παραγωγή που τώρα δεν είναι ανταγωνιστική. Είχε κι άλλα επιχειρήματα στη φαρέτρα του όπως ότι θα ξαναρχίσουν να δουλεύουν επαγγέλματα όπως οι φαναρτζήδες επειδή δεν θα δύναται εύκολα ο Ελληνας να αγοράζει αυτοκίνητο.
Ότι θα επανέλθει το εκδοτικό προνόμιο στην "Τ.Ε" και θα μπορεί να υποτιμά το νόμισμα για να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχουν αφορισμοί ένθεν και ένθεν του πολιτικού και δημοσιογραφικού φάσματος, αλλά γνήσια και αντεικειμενική πληροφόριση.Ζητάω πολλά; Λίγα αλλά ποιος θα μου τα παρέχει;Μήπως και η Σουηδία που θαυμάζω, είναι στο ευρώ;Σε κάθε περίπτωση είτε με δραχμή είτε με ευρώ πορευτεί η Ελλάδα είναι αναγκαίο να έχουμε ένα οργανωμένο κράτος και μια ισχυρή και οργανωμένη οικονομία, για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στο σκληρό και ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.Το νόμισμα δεν είναι φετίχ αλλά εργαλείο πολιτικής.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μπορεί ο Λαφαζάνης να μην είναι τίποτ' άλλο από κομματικός γραφειοκράτης της αριστεράς, ένα "επαγγελματικό στέλεχος" που βγάζει τα προς το ζην από την παραδοσιακή αριστεροσύνη του. ΄Οποιο κι άν είναι το τραδούδι της ημέρας το αριστερού κομματικού μηχανισμού, αυτός θα το τραγουδάει. Αλλά, (α) δεν πρόκειται να γράψει ποτέ δικό του τραγούδι και (β) μπορεί να μην μου αρεσει ο λόγος των επαγγελματιών "αριστερών", αλλά ακόμα λιγότερο μου αρέσετε εσείς, ανανεωτικοί τάχα αριστεροί, και ορθολογιστές του κόλου, που το μόνο που έχετε καταφέρει είναι να συγκυβερνάτε με το Βενιζέλο και το Σαμαρά και να συνεχίζετε να περικόπτετε μισθούς και συντάξεις. Θα βρεθεί η λύση, λύση δημοκρατική και πατριωτική. Και δεν θα είναι η λύση η δικιά σας.
Δημοσίευση σχολίου