Η πορεία των σχέσεων του Κώστα Καραμανλή με τον Γεώργιο Ζορμπά συμπυκνώνει, θα έλεγε κανείς, την πορεία των σχέσεων της ΝΔ υπό την ηγεσία του πρώτου με τη διαπλοκή και τη διαφθορά.
Πριν από το 2004, ο κ. Ζορμπάς και ελάχιστοι άλλοι δικαστές έχοντας αγανακτήσει από την πολύχρονη κυριαρχία και στο χώρο τους, του «συστήματος ΠΑΣΟΚ», πρόσφεραν στη ΝΔ με τα πορίσματα και τις παρεμβάσεις τους σε δικαστικές υποθέσεις μείζονος σημασίας (όπως οι ποινικές διώξεις κατά Κόκκαλη – Ιντρακόμ)ένα ηθικό πλεονέκτημα που διαφορετικά δεν θα μπορούσε να αποκτήσει ποτέ ένα κόμμα, που όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ιδίως με την υπόθεση Ζήμενς, διατηρούσε ασφυκτικούς δεσμούς με τη διαπλοκή.
Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής ήταν που έπεισε τον κ. Ζορμπά να συστρατευθεί μαζί του στην «μάχη κατά της διαπλοκής», επειδή και το κύρος του και η νομομάθειά του μετρούσαν πολύ τότε. Αρχικά ο κ. Καραμανλής τον προόριζε για το υπουργείο Δικαιοσύνης. Αντέδρασε όμως έντονα, όπως ελέχθη τότε, η πλευρά Μητσοτάκη και έτσι ο τέως αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τοποθετήθηκε στη θέση του Γ.Γ. Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Η αποστολή του ήταν διπλή: να προετοιμάσει το υλικό για την εξαγγελθείσα κάθαρση στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και να προστατέψει τον πρωθυπουργό από τις αναμενόμενες λοβιτούρες των πειναλέων γαλάζιων παιδιών και προμηθευτών. Ήρθε όμως πολύ γρήγορα σε σύγκρουση, αφενός με τον τότε υπουργό Άμυνας Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο και το περιβάλλον του και αφετέρου με το νέο σύστημα εξουσίας που εγκαθιδρύετο τότε περί το Μαξίμου με τη συμμετοχή κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης.
Τι έκανε το Μαξίμου όταν η κατάσταση στο υπουργείο Άμυνας έφτασε στο απροχώρητο; Φρόντισε να απαλλαγούν και από τους δύο, με το πρόσχημα ότι έπρεπε να «τηρηθούν ισορροπίες». Έτσι ο κ. Καραμανλής έστειλε τον μεν Σπήλιο στο σπίτι του, τον δε Ζορμπά στη θέση του επικεφαλής της Αρχής για το Βρώμικο Χρήμα. «Τιμώρησε» δηλαδή εξίσου έναν υπουργό που κατηγορήθηκε για πολλά και έναν πρώην δικαστικό λειτουργό που όχι μόνο δεν είχε υποπέσει σε κανένα αμάρτημα, αλλά αντίθετα έκανε ακριβώς εκείνο που του είπε ο ίδιος ο κ. Καραμανλής που επιπλέον τον είχε παροτρύνει να συμμετάσχει στην πολιτική ζωή !.
Η ίδια συμπεριφορά του Μαξίμου προς τον κ. Ζορμπά, επαναλήφθηκε και αργότερα, όταν έφτασαν στην διάθεση αδιαμφισβήτητα στοιχεία και λογαριασμοί για το σκάνδαλο των ομολόγων. Ο κ. Ζορμπάς ειδοποίησε από την πρώτη στιγμή το Μαξίμου, αλλά δεν εισακούσθηκε. Επέμενε από την αρχή να συναντήσει τον τότε πρωθυπουργό για να τον ενημερώσει, αλλά ο κ. Καραμανλής ήταν «πολύ απασχολημένος».
Έτσι άρχισε ένα απίθανος πόλεμος του κ. Ζορμπά με τον κ. Αλογοσκούφη τον οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε σε παλαιότερα δημοσιεύματά μας που θα τα βρείτε στην προηγούμενη ανάρτηση μας με τον τίτλο «Σκάνδαλο των ομολόγων: τα γραπτά μένουν».
Την συνέχεια την γνωρίζετε: Ο κ. Ζορμπάς συνέταξε τα πορίσματα για τα αμαρτωλά ομόλογα, τα διέρρευσε ο ίδιος στις εφημερίδες και έτσι προκάλεσε τις πρόωρες εκλογές του 2007 (http://www.antinews.gr/?p=54497). Αυτά δεν αμφισβητούνται και όποιος έχει αντίθετη γνώμη ας έλθει να κάνουμε δημόσιο διάλογο.
Και τελικά πέρασε του κ. Αλογοσκούφη ο οποίος εκπαραθύρωσε τον κ. Ζορμπά από την αρχή για το βρώμικο χρήμα και τον έστειλε στην αγκαλιά του …ΠΑΣΟΚ. Και ως γνωστόν το γινάτι βγάζει μάτι.
Δεν υπάρχουν αθώοι και ένοχοι σε αυτήν την ιστορία και το λέμε αυτό μετά λόγου γνώσεως.
Υπάρχει μόνο η προδοσία των ιδανικών που ενέπνευσαν μια ολόκληρη παράταξη , προσωπικές φιλοδοξίες και ανομολόγητες προσωπικές αδυναμίες. Και ούτε το ΠΑΣΟΚ της Μήζενς και των άλλων μπορεί να παριστάνει στην υπόθεση αυτή τον κατήγορο.
Θα πούμε όμως και κάτι άλλο. Η χθεσινή ημέρα ήταν εξόχως συμβολική. Την ώρα που ο κ. Ζορμπάς στρεφόταν στην Βουλή εναντίον της κυβέρνησής Καραμανλή για το θέμα των ομολόγων, ο στενότερος όλων συνεργάτης του Κ. Καραμανλή και συνομιλητής του κ. Ζορμπά, ο Γιάννης Αγγέλου, υποβαλλόταν σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά χρονικά, επιβολή των περιοριστικών όρων της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της χρηματικής εγγύησης ύψους 400.000 ευρώ για την υπόθεση του Βατοπεδίου.
Κατόπιν τούτου η γνώμη μας είναι ότι ο κ. Καραμανλής είναι πλέον υποχρεωμένος ηθικά και πολιτικά να μιλήσει ανοικτά και ξεκάθαρα και για το θέμα του Βατοπεδίου αλλά και για το θέμα των ομολόγων, για τα οποία κατηγορούνται ή σύρονται στη δικαιοσύνη, συνεργάτες του. Πολύ περισσότερο όταν ειδικά στο πρόσωπο του Γιάννη Αγγέλου στοχοποιούν τον ίδιο.
Δεν αξίζουν όσοι κατηγορούνται την στήριξή του σε αυτήν την κρίσιμη και για τους ίδιους και για την παράταξή τους στιγμή;
Ο δρόμος της σιωπής εκλαμβάνεται δυστυχώς ως ενοχή.
Η υστεροφημία λοιπόν του κ. Καραμανλή είναι πλέον αποκλειστικά στα δικά του χέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου