Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Άλλο δημόσια κι άλλο κρατική ραδιοτηλεόραση


Του Νίκου Γραικούση, 26.12.11
Στην έξαρση του ΄΄Δεν πληρώνω΄΄  μια συνηθισμένη έκφραση είναι και το ΄΄Δεν πληρώνω την ΕΡΤ΄΄. Η πιο ευρεία επιχειρηματολογία – δικαιολογία για τη μη πληρωμή των τελών  της ΕΡΤ μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, είναι το ΄΄ούτε βλέπω, ούτε και θέλω να δω τηλεόραση και ειδικά κρατικά κανάλια΄΄. Στη συνείδηση όλων έχει καταγραφεί ότι ο λόγος της πληρωμής του υποχρεωτικού τέλους  στην ΕΡΤ, είναι η ύπαρξη των τριών κρατικών τηλεοπτικών καναλιών και των όποιων άλλων ραδιοφωνικών εκπέμπουν ανά την Ελληνική επικράτεια. Γνωρίζοντας δε όλοι ότι η ΕΡΤ είναι μια μηχανή παραγωγής ελλειμμάτων και ταυτόχρονα μηχανή παραγωγής κομματικών ΄΄εξυπηρετήσεων΄΄ και κυβερνητικής προπαγάνδας,  αυτόματα απονομιμοποιείται η υποχρέωση της όποιας πληρωμής για τη συντήρηση αυτού του φορέα.

 Η προβολή τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών εκπομπών που δεν έχουν  οικονομικό, αλλά κοινωνικό (ποιος το ορίζει;)όφελος, προφανώς δεν αποτελεί απάντηση στην υποχρέωση συντήρησης της ΕΡΤ από τον Ελληνικό Λαό.
Και αυτό γιατί δουλειά της ΕΡΤ δεν είναι η παροχή ΄΄πνευματικής΄΄ τροφής και ενημέρωσης στις ΄΄αμόρφωτες λαϊκές μάζες΄΄, αλλά η τεχνική υποστήριξη ενός δημόσιου τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού βήματος από το οποίο μπορεί να απευθυνθεί ο καθένας.
Η ΕΡΤ στη σημερινή της μορφή, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, η ιδιοκτησία του οποίου ανήκει στο κράτος, η διαχείριση γίνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, με διορισμένα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία αποφασίζουν εκ των δεόντων  για το τι, πως και πότε θα προβληθεί.
 Λειτουργεί δε, με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, εκτός από τη χρηματοδότησή της που είναι διπλής όψης, αφού τα έσοδα προέρχονται και από διαφημίσεις και από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Τα παραπάνω όμως δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη Δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι το μέσο εκείνο που δίνει τη δυνατότητα της δημόσιας έκφρασης, μέσω των  τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών συχνοτήτων, σε κάθε συλλογικότητα που δραστηριοποιείται στην χώρα και θέλει να επικοινωνήσει  με την κοινωνία, χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο μέσο μαζικής ενημέρωσης.
Η υποχρέωση που δημιουργείται στην ΕΡΤ από την είσπραξη των τελών και από τη χρηματοδότηση της μέσω του κρατικού προϋπολογισμού,  είναι η δημιουργία και η συντήρηση αυτού του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού μέσου.
Η ΕΡΤ οφείλει να αποτελεί το δημόσιο βήμα του πολίτη.
Η ύπαρξη και λειτουργία κρατικών καναλιών όπως τα ξέρουμε σήμερα,  είναι μεν υποχρέωση της ΕΡΤ, αλλά  δεν σταματά εκεί  ο ρόλος που της έχει δώσει η Πολιτεία.
 Η υποχρέωση της συνίσταται και στη διαχείριση των συχνοτήτων που καλύπτει, όχι στη βάση  μιας μη κερδοσκοπικής κρατικής επιχείρησης, αλλά στη βάση μιας δημοκρατικά διαχειριζόμενης Δημόσιας Υπηρεσίας.
Η κάθε συλλογικότητα η οποία θα είχε τη βούληση να απευθυνθεί δημόσια μέσα από την ραδιοφωνία ή την τηλεόραση, θα μπορούσε να το κάνει, με την προϋπόθεση της δημιουργίας μιας  οπτικοακουστικής παραγωγής η οποία θα διέθετε τις θεσμικά κατάλληλες παραμέτρους για τη δημόσια προβολή της.
Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται η πραγματική έννοια της δημόσιας τηλεόρασης – ραδιοφωνίας και παράλληλα πραγματώνεται το πλάτεμα και το βάθεμα της δημοκρατίας.
Όταν θα φτάσουμε στο σημείο να αναφωνούμε πάνω στην δίκαιη αγανάκτησή μας τη φράση ΄΄θα σε βγάλω στην ΕΡΤ΄΄ - και αυτό να μπορεί πραγματικά να γίνει- αντί του γνωστού ΄΄θα σε βγάλω στον Τριανταφυλλόπουλο΄΄ τότε και μόνο τότε θα έχει αποκτήσει νόημα η πληρωμή  τελών εκ μέρους του Έλληνα φορολογούμενου στην ΕΡΤ.
Η ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία, είναι ένα κομμάτι της δημοκρατικής λειτουργίας των ΜΜΕ, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει δημοκρατικά και παραγωγικά από μόνο του.
Αντίθετα η ύπαρξη ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων, σε συνδυασμό με μια υποβαθμισμένη, σε ποιότητα και διαχείριση, κρατική τηλεόραση, είναι ένα επικίνδυνο μείγμα που οδηγεί (το βλέπουμε άλλωστε) σε διαπλοκή και διαφθορά.
Σήμερα έχει εκφυλιστεί (κυρίως η τηλεόραση)όχι μόνο όσον αφορά το ποιοτικό περιεχόμενο των  τηλεοπτικών εκπομπών, αλλά και γιατί χρησιμοποιείται σαν μέσο επηρεασμού των πολιτικών αποφάσεων με σκοπό το κέρδος.
Καταλήγοντας θεωρώ ότι υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων αυτού του τόπου πρέπει να είναι η δημιουργία Δημόσιας Τηλεόρασης – Ραδιοφωνίας, σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό.
Η Δημοκρατική Αριστερά, στο πλαίσιο της μεταρρυθμιστικής της στρατηγικής, για ένα Κράτος με άλλη φιλοσοφία, ενταγμένο στη λογική της προάσπισης του δημόσιου συμφέροντος και  της δημοκρατικής λειτουργίας των ΜΜΕ και εφόσον τοποθετεί τον εαυτό της στις πολιτικές δυνάμεις της Νέας Εποχής, πρέπει να ξεπεράσει τα σημερινά δεδομένα.
 Οφείλει να προβάλει στην κοινωνία  την έννοια της Δημόσιας Τηλεόρασης – Ραδιοτηλεφωνίας και να περιγράψει με σαφήνεια το μηχανισμό υλοποίησης αυτής.   
Με τον τρόπο αυτό πραγματώνεται  η ευθύνη της πολιτικής διαχείρισης για τη χώρα και την κοινωνία.
                                                                                                                Νίκος Γραικούσης
                                                                                                Μέλος Κ.Ε Δημοκρατικής Αριστεράς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

http://www.metarithmisi.gr/imgAds/epikentro_1.gif

Αναγνώστες