Μεταξύ... ύψους και βάθους!

Του Παναγιώτη Παναγιώτου,Το Έθνος, 25.10.2011
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους. Το βασικό ζητούμενο της Συνόδου Κορυφής την Τετάρτη είναι η ύπαρξη μέτρων και πρωτοβουλιών που θα αποτρέπουν τις "αγορές" από τον "πειρασμό" της εξάπλωσης της κρίσης. Εάν αυτό επιτευχθεί με τις επικείμενες αποφάσεις, τότε και η προεξοφλημένη εν πολλοίς ελληνική περίπτωση θα "κυλήσει" σ' ένα περιβάλλον μεγαλύτερης ασφάλειας, επωφελούμενη από ένα γενικότερο θετικό πρόσημο. Εάν όμως οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής εξακολουθήσουν να μη θεωρούνται επαρκείς για την έξοδο της Ευρώπης από την κρίση, τότε οι επιπτώσεις στο ούτως ή άλλως δύσκολο πρόβλημα της Ελλάδας θα είναι καταλυτικές.
Μέχρι στιγμής οι "διαρροές" και οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες για τις επικείμενες αποφάσεις δείχνουν ότι θα είναι (δυστυχώς) πάλι κατώτερες των αναγκών της ευρωπαϊκής κρίσης.Για παράδειγμα, μεγαλύτερο ειδικό βάρος, από το ύψος του ελληνικού "κουρέματος", έχει το ποσό που θα διατεθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το εύρος της οικονομικής ενίσχυσης του EFSF. Τα 108 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση, που φαίνεται ότι έχουν "κλείσει", είναι τα... μισά απ' όσα περίπου χρειάζονται! Εάν δε το EFSF δεν "προικοδοτηθεί" τουλάχιστον με 2 τρισ. -κάτι που αρνούνται σθεναρά οι Γερμανοί-, δύσκολα οι αγορές θα ανακόψουν το επιθετικό τους "παιχνίδι" με τα δημόσια ευρωπαϊκά ομόλογα.Το ευρύτερο περιβάλλον των ευρωπαϊκών μέτρων, μέσα στο οποίο θα γίνει το ελληνικό "κούρεμα", θα κρίνει τελικά την τύχη της Ελλάδας και όχι αυτό καθ' εαυτό το "κούρεμα" ή μόνο το ύψος του. Αυτό βέβαια ανεξαρτήτως των συν και των πλην ενός μεγάλου "κουρέματος", που δεν ξέρουμε πόσο... εθελοντικό μπορεί να είναι και τι αυτοτελείς κινδύνους περικλείει, καθώς εκ της φύσεώς του έχει πολλές "γκρίζες ζώνες". Γιατί εάν είναι "υποχρεωτικό", μπαίνουμε σε άλλη "κατηγορία". Γενικώς, πάντως, για την Ελλάδα δεν υπάρχουν, όπως εύστοχα επεσήμανε ο Λουκάς Παπαδήμος, "δωρεάν γεύματα για τους οφειλέτες". Ούτε βέβαια εύκολες λύσεις για τους πιστωτές. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ακόμα και μια "καλή λύση" για την Ελλάδα θα είναι μια δύσκολη και οδυνηρή λύση. Ο μεγαλύτερος όμως κίνδυνος είναι να μας προσφερθεί μια λύση, έστω και όχι τόσο καλή, μέσα σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο, που θα κριθεί από τις αγορές, πάλι ανεπαρκές... Αυτό είναι πολύ πιθανό να μας "γονατίσει" στην επόμενη "στροφή" της κρίσης. Την Τετάρτη θα ξέρουμε, αν ξέρουμε... Ανεξαρτήτως όμως όλων αυτών, προέχει να συνεννοηθούμε μεταξύ μας ως χώρα τι θα κάνουμε...