Η «μαύρη χήρα» της ΟΝΕ

Του Μάκη Βοϊτσίδη, Αγγελιοφόρος,25.10.2011
«Τα σκυλιά γαβγίζουν, το χρήμα μιλάει», έλεγε ο θρυλικός Φέρεντς Πούσκας. Και όσο μιλούσε το χρήμα, η Ελλάδα του Ντάτσουν που γινόταν BMW και μετά Μερσεντές δεν ήξερε τι σημαίνει εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα, βεβαίως, κυριαρχικά δικαιώματα είχε εκχωρήσει η Ελλάδα πριν από τριάντα χρόνια, όταν ζήτησε να γίνει μέλος της ΕΟΚ. Το έκανε πάλι, όταν εντάχθηκε στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Ενδιάμεσα και έκτοτε, εκχώρησε πολλές φορές κυριαρχικά δικαιώματά της, μετέχοντας σε συνθήκες όπως το Σύμφωνο Σένγκεν. Απλώς, απ' όλες εκείνες τις εκχωρήσεις εκείνο που κρατούσαμε ήταν ό,τι έμπαινε στην τσέπη μας. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Τις κοινοτικές επιδοτήσεις που έφεραν ποταμούς ευρωπαϊκού χρήματος. Την άνεση να ταξιδεύουμε μόνο με την ταυτότητα. Και το ευρώ, που από τη μια στιγμή στην άλλη μας επέτρεψε να μετάσχουμε σ' ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα παγκοσμίως -κάτι που όχι οι παπούδες, όχι οι πατεράδες αλλά ούτε εμείς οι ίδιοι είχαμε τολμήσει να διανοηθούμε τον καιρό που ακούγαμε τη λέξη «υποτίμηση» και μας έπιανε ταχυκαρδία.Γιατί, λοιπόν, θυμηθήκαμε σήμερα τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας; Επειδή είναι η πρώτη φορά που η σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση σημαίνει ότι κάτι πρέπει να χάσουμε. Τρόπος του λέγειν, βεβαίως. Γιατί, αν η Ελλάδα δεν έχει ακόμη πτωχεύσει, και αυτό στην Ευρώπη το οφείλει. Αν η Ελλάδα, με αλχημείες ή χωρίς αλχημείες, δε μετείχε στην ΟΝΕ, θα είχε σήμερα την αντιμετώπιση που είχε νωρίτερα η Ρουμανία. Θα ανήκε απλώς στην αρμοδιότητα του ΔΝΤ. Ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σαρκοζί ούτε ο Φαν Ρομπέι θα χαλούσαν τη ζαχαρένια τους ούτε κανένας μηχανισμός στήριξης θα στηνόταν για χάρη μας. Το κάνουν από αλληλεγγύη; Το κάνουν από φόβο για το ευρώ; Για όποιον λόγο κι αν το κάνουν, δεν είναι καθόλου τιμητικό για τους Ελληνες η χώρα μας άλλοτε να παρακαλά και άλλοτε να απειλεί, λες και είναι «μαύρη χήρα» που εισέβαλε στο κτίριο της Κομισιόν, ότι θα τινάξει τα πάντα στον αέρα, εάν δε συνεχίσουν να τη χρηματοδοτούν για να ζει όπως είχε συνηθίσει. Και είναι διπλά προσβλητικό η Ελλάδα να ζητά δανεικά από χώρες όπως η Σλοβακία, η Εσθονία και η Λιθουανία, που είδαν κι έπαθαν να γλιτώσουν τη φτώχεια...Αλλά αυτά τα πράγματα είναι όπως τα νιώθει ο καθένας.