Μια πραγματικά σπουδαία συνέντευξη

 Του Θ. Δουμάνη, Lifo
Ο Jean Ziegler είναι συγγραφέας και διεθνής διπλωμάτης στον ΟΗΕ. Πρώην καθηγητής Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια της Γενεύης και της Σορβόνης ,πρώην μέλος του ελβετικού Κοινοβουλίου με τους Σοσιαλδημοκράτες,έχει γράψει το βιβλίο "Το μίσος της Δύσης", ένα βιβλίο που ασκεί σκληρή κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα το οποίο  κυριαρχεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Αυτό που χαρακτηρίζει τον Ελβετό Ziegler είναι το "καθαρό" επαναστατικό  μυαλό. Του αρέσει να φωνάζει δυνατά αυτά που οι συνάδελφοι του συζητούν μόνο στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του ΟΗΕ.Η εφημερίδα Pravda αναδημοσίευσε τη συνέντευξη που έδωσε ο  Jean Ziegler σε ισπανική εφημερίδα, μια συνέντευξη που "απογυμνώνει" τη Δυτική Δημοκρατία.
Μερικά αποσπάσματα:
"Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε αυτοκράτορας με τόση δύναμη, όση διαθέτει σήμερα η οικονομική ολιγαρχία. Αυτοί είναι που αποφασίζουν ποιός θα ζήσει και ποιός θα πεθάνει..Τ
α τρόφιμα επαρκούν για να ζήσουν 12 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το διπλάσιο του σημερινού πληθυσμού κι όμως κάθε πέντε δευτερόλεπτα, ένα παιδί κάτω των 10 ετών πεθαίνει από την πείνα".
«Αν έχουμε μάθει κάτι από την κρίση? Τα πράγματα πάνε ακόμη χειρότερα. Αυτοί οι ληστές-κερδοσκόποι που προκαλούν την κρίση και την κατάρρευση του δυτικού συστήματος ,επιτίθενται τώρα σε καλλιέργειες ,όπως το ρύζι και το σιτάρι. Υπάρχουν περισσότερες χιλιάδες θύματα από πριν. Θα πρέπει να στηθεί μια νέα Νυρεμβέργη για αυτούς τους κερδοσκόπους»!
«Η Δύση ενδιαφέρεται μόνο για τη Δύση και διατηρεί σκόπιμα τον Τρίτο κόσμο στη φτώχεια. Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να τους στέλνουμε περισσότερες δωρεές αλλά με το να τους κλέβουμε λιγότερο. Στην Αφρική μπορείτε να βρείτε τα ευρωπαϊκά προϊόντα φθηνότερα από τα τοπικά ενώ οι άνθρωποι αυτοκτονούν δουλεύοντας. Η υποκρισία των ευρωπαίων είναι άγρια. Δημιουργήσαμε λιμό και πείνα στην Αφρική αλλά όταν οι μετανάστες έρχονται στις ακτές μας ,τους πετάμε έξω. Για να τερματιστεί η πείνα ,χρειαζόμαστε μια επανάσταση».
«Η κοινωνία των πολιτών έχει "ξυπνήσει". Υπάρχουν κινήματα όπως η Attac ή η Greenpeace, που ασκούν ριζοσπαστική κριτική στην παγκόσμια τάξη. Στη Δύση έχουμε δημοκρατίες αλλά εξάγουμε φασισμό».
«Η Βολιβία είναι μια τυπική περίπτωση επανάστασης. Για πρώτη φορά εξελέγη Πρόεδρος της χώρας ένας γηγενής Aymara ,ο Εβο Μοράλες. Και σε 6 μήνες είχε εκδιώξει όλες τις ιδιωτικές εταιρίες που "ξεζούμισαν" ,όλα τα ενεργειακά οφέλη της χώρας. Με τα εκατομμύρια που κέρδισε, η κυβέρνηση του Μοράλες έθεσε σε εφαρμογή κοινωνικά προγράμματα και τώρα η Βολιβία είναι σε μία ανθηρή κατάσταση και πάνω από όλα ,μια κυρίαρχη χώρα».
«Το βραβείο Νόμπελ στον Μπάρακ Ομπάμα ήταν γελοίο, μια επιχείρηση μάρκετινγκ .Το να δεις το μαύρο πρόσωπο του Ομπάμα σε εξώφυλλα περιοδικών θεωρούνταν κάτι σχεδόν αδύνατο, επειδή ο παππούς του ήταν σκλάβος. Όμως δεν είναι παρά ένα σύμβολο. Η αμερικανική αυτοκρατορία διαθέτει μόνο τρία πράγματα: Τη βιομηχανία όπλων, τη Wall Str. και το σιωνιστικό λόμπι. Και ο Ομπάμα ξέρει ότι αν αγγίξεις ένα από τα τρία, είσαι νεκρός. Και δεν θα το κάνει».
«Η ελπίδα έρχεται από την κοινωνία των πολιτών. Αν καταφέρει να δημιουργήσει μία παγκόσμια «συμμαχία» όλων των απελευθερωτικών κινημάτων της Δύσης και του Νότου, τότε θα γίνει η παγκόσμια επανάσταση. Μια επανάσταση που θα μπορούσε να εξαφανίσει την κανιβαλιστική παγκόσμια τάξη».