Το λείψανο της... αγίας Ελλάδας!

Του Γιάννη Μεϊμάρογλου, Εθνος

Εδώ και περίπου τέσσερις μήνες η χώρα δεν έχει κυβέρνηση! Εχει πρωθυπουργό και υπουργούς που διαγκωνίζονται καθημερινά στο ποιος θα θολώσει περισσότερο τα νερά μιας μυστικής διαπραγμάτευσης που διεξάγεται μέσω φημών και διαρροών. Εχει πρόσωπα και συνιστώσες που συγκρούονται ιδεοληπτικά για το ευρωπαϊκό ή τριτοκοσμικό μέλλον της Ελλάδας, που αιωρούνται ανερμάτιστα ανάμεσα στη συμφωνία και τη ρήξη, ανάμεσα στο ευρώ και στη δραχμή. Εχει προεκλογικές δεσμεύσεις και «κόκκινες γραμμές» που προσαρμόζονται καθημερινά στις επικοινωνιακές ανάγκες και τις προσωπικές στρατηγικές των κυβερνητικών στελεχών. Εδώ και περίπου τέσσερις μήνες η χώρα δεν έχει ουσιαστική αντιπολίτευση! Εχει έναν πρώην πρωθυπουργό που δεν εννοεί να συνειδητοποιήσει ότι έχασε και έχει μεγάλη ευθύνη τόσο για την ήττα όσο και για τη σημερινή δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα. Εχει μια αξιωματική -και όχι μόνο δυστυχώς- αντιπολίτευση που μοιάζει να ενδιαφέρεται σχεδόν αποκλειστικά για τη δικαίωση του πολυδιαφημισμένου success story, παρά για τη στήριξη μιας συμφωνίας που θα κρατήσει τη χώρα στην ευρωπαϊκή της τροχιά. Δικαίωση πάνω στα ερείπια της χώρας δεν μπορεί να υπάρξει για κανέναν. Εδώ και τέσσερις μήνες η χώρα δεν έχει Βουλή! Εχει μόνο μια επικίνδυνη πρόεδρο που χρησιμοποιεί τη Βουλή για την προσωπική της προβολή, που, με την επίθεση που έχει εξαπολύσει κατά των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου και το συνεχές χάιδεμα των νεοναζιστών, ναρκοθετεί έναν θεσμό-θεμέλιο του πολιτεύματος, θυσιάζοντας δημοκρατικές αξίες στον βωμό των όποιων μελλοντικών της πολιτικών σχεδίων. Εδώ και τέσσερις μήνες η οικονομία της χώρας βυθίζεται!

Η αγορά δεν λειτουργεί, η ρευστότητα αγνοείται, οι φόροι καλά κρατούν, τα αντιμνημονιακά λουκέτα συναγωνίζονται με μεγάλη επιτυχία τα μνημονιακά.

Η δικαιοσύνη απασχολείται περισσότερο με τα βραχιόλια της τρομοκρατίας, η παιδεία αποτάσσεται τη ρετσινιά της αριστείας, η χώρα διασύρεται διεθνώς από τη στάση των ακροδεξιών και άλλων στελεχών της.

Το μόνο που θωρακίζεται είναι ένα νέο κομματικό κράτος που μάλλον δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτά που γνωρίσαμε και καταδικάσαμε ως τώρα.

Την ίδια στιγμή, ο λαός, απογοητευμένος από την ελπίδα που βλέπει να απομακρύνεται τόσο γρήγορα και αρνούμενος να γυρίσει το κεφάλι του προς τα πίσω, ακουμπάει πια τις προσδοκίες του για κάποιο θαύμα στο λείψανο της Αγίας Βαρβάρας...

Μόνο που, αν δεν υπάρξει άμεσα μια ευρύτατη συσπείρωση και κινητοποίηση των ευρωπαϊκών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, το μόνο που θ' απομείνει σ' αυτόν τον τόπο θα είναι το... λείψανο της Ελλάδας!