Έλεγχοι

Του Γιώργου Λακόπουλου, ΝΕΑ, 19.8.13 

"Καλώς θα ερευνήσει αν «κονόμησε» ο διοικητής του νοσοκομείου. Αλλά δεν θα ήταν πληρέστερο να ζητήσει και από τον προμηθευτή να δικαιολογήσει γιατί αυτό που διέθετε προς ένα ευρώ στους ιδιώτες πελάτες του, το πούλησε την ίδια στιγμή έξι και δέκα στο ΕΣΥ;  Ο αείμνηστος Σάκης Πεπονής έλεγε συχνά πόσο συγκλονίσθηκε όταν ως υπουργός Υγείας ανακάλυψε ότι υπήρχαν υλικά που κόστιζαν στα νοσοκομεία έως και σαράντα (αριθμός: 40!) φορές πάνω από την τιμή τους στην αγορά. Αλλά δεν μακροημέρευσε στην Αριστοτέλους.  Ο Αλέκος Παπαδόπουλος μίλησε για τα πιράνχας του χώρου και τον πήρε και τον σήκωσε και από το υπουργείο και από την ενεργό πολιτική. Για να φύγουμε από τον χώρο της υγείας, γιατί η Πολιτεία επιμένει στις φανφάρες για ελέγχους πόθεν έσχες των στελεχών της - που δεν θα πραγματοποιηθούν ή δεν θα καρποφορήσουν ποτέ - και δεν ρίχνει και μια ματιά απέναντι;Γιατί δεν τσεκάρει παραλλήλως τα πόθεν έσχες όσων ανέλαβαν δημόσια έργα με ιλιγγιώδεις ανακοστολογήσεις, όσων εισέπραξαν κοινοτικά κονδύλια για προγράμματα που δεν εκτέλεσαν ή όσων πήραν δάνεια και επιχορηγήσεις αναπτυξιακών νόμων και άφησαν κουφάρια; "

Ο Αδωνις Γεωργιάδης ανακοίνωσε έλεγχο πόθεν έσχες σε όσους θήτευαν ως διοικητές και υποδιοικητές νοσοκομείων από το 2000. Το υπουργείο Οικονομικών θα κάνει το ίδιο για τους εφόρους. Και ο Σαμαράς μάς οφείλει τον έλεγχο πόθεν έσχες υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων από το 1974. Βάλτε τώρα που γυρίζει...

Ολα αυτά «ακούγονται ευχάριστα στ' αυτιά μας», για να δανειστούμε έναν στίχο του Σαββόπουλου. Το μήνυμα είναι ότι η Πολιτεία υποψιάζεται πως διοικητές νοσοκομείων, εφοριακοί και πολιτικοί πλούτισαν αθέμιτα. Και προτίθεται να ανακτήσει τα λεφτά του κράτους που κατέληξαν σε τσέπες λειτουργών της παρανόμως. Αλλά στην πράξη αυτές οι ανακοινώσεις αποδεικνύονται αέρας κοπανιστός. 

Αλλωστε, πρακτικά δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν τόσοι έλεγχοι. Ενδεχομένως δεν υπάρχει και πρόθεση. Διαφορετικά, δεν θα ερευνούσαν μόνο στη μια όχθη. Αφού αναζητούν όσους ενδεχομένως «τα έπαιρναν», δεν είναι λογικό να αναζητήσουμε και αυτούς που «τα έδιναν»; 

Ας πάρουμε το παράδειγμα του υπουργού Υγείας, ως πιο πρόσφατο. Ο αναδρομικός έλεγχος των διοικητών είναι θεάρεστη ιδέα. Αλλά, γιατί δεν κάνει αναδρομικό έλεγχο και στους προμηθευτές του υπουργείου - σε όσους δηλαδή πουλούσαν υλικά και μηχανήματα στα νοσοκομεία;

Καλώς θα ερευνήσει αν «κονόμησε» ο διοικητής του νοσοκομείου. Αλλά δεν θα ήταν πληρέστερο να ζητήσει και από τον προμηθευτή να δικαιολογήσει γιατί αυτό που διέθετε προς ένα ευρώ στους ιδιώτες πελάτες του, το πούλησε την ίδια στιγμή έξι και δέκα στο ΕΣΥ; 

Ο αείμνηστος Σάκης Πεπονής έλεγε συχνά πόσο συγκλονίσθηκε όταν ως υπουργός Υγείας ανακάλυψε ότι υπήρχαν υλικά που κόστιζαν στα νοσοκομεία έως και σαράντα (αριθμός: 40!) φορές πάνω από την τιμή τους στην αγορά. Αλλά δεν μακροημέρευσε στην Αριστοτέλους. 

Ο Αλέκος Παπαδόπουλος μίλησε για τα πιράνχας του χώρου και τον πήρε και τον σήκωσε και από το υπουργείο και από την ενεργό πολιτική. 

Για να φύγουμε από τον χώρο της υγείας, γιατί η Πολιτεία επιμένει στις φανφάρες για ελέγχους πόθεν έσχες των στελεχών της - που δεν θα πραγματοποιηθούν ή δεν θα καρποφορήσουν ποτέ - και δεν ρίχνει και μια ματιά απέναντι;

Γιατί δεν τσεκάρει παραλλήλως τα πόθεν έσχες όσων ανέλαβαν δημόσια έργα με ιλιγγιώδεις ανακοστολογήσεις, όσων εισέπραξαν κοινοτικά κονδύλια για προγράμματα που δεν εκτέλεσαν ή όσων πήραν δάνεια και επιχορηγήσεις αναπτυξιακών νόμων και άφησαν κουφάρια; 

Οι υπουργοί κάνουν ασκήσεις επικοινωνίας περιορίζοντας τον έλεγχο πόθεν έσχες στους κρατικούς παράγοντες. Ο,τι και αν προκύψει, οι άλλοι δεν θα έχουν πρόβλημα. Ή, όπως έλεγε ο αμερικανός συγγραφέας Τόμας Πίντσον, «αν κάνεις λάθος ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τις απαντήσεις».