Οι φουρτούνες ενός ταξιδιώτη

Του Ηλία Κανέλλη, NEA, 10.1.13

Οταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε δηλώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει, έστω και αν στη συνέχεια αναίρεσε εκείνα τα λεγόμενα (ή μήπως το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τα ειωθότα, τα απέδωσε σε παρερμηνεία των δηλώσεών του;), μάλλον ήξερε κάτι παραπάνω. Φαίνεται, λοιπόν, ότι όντως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θέλει να γίνει κυβέρνηση - είτε δεν είναι έτοιμη είτε έχει συνειδητοποιήσει ότι το κυβερνητικό έργο προϋποθέτει σαφείς πολιτικές θέσεις, κυβερνητικό σχέδιο, στελέχη που θα διαχειριστούν μια δύσκολη κατάσταση και δουλειά (που δεν φαίνεται ότι διατίθενται). Δεν εξηγείται αλλιώς ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, με δυναμική ανόδου στις δημοσκοπήσεις και πάμπολλες ευκαιρίες να διατυπώνει ρεαλιστικό αντιπολιτευτικό λόγο, με ανοιχτά  μέτωπα τα οποία ευνοούν γι' αυτήν ρόλο Ρομπέν των Φτωχών, αντί να διευρύνει τη θεματολογία της περιορίζεται σε σχεδόν μόνο ένα θέμα: στη στήριξη ενός κοινωνικού περιθωρίου που μονίμως ασχολείται με την ανατροπή, την εξέγερση, την κατάργηση των ιεραρχικών σχέσεων, την κατάλυση του κράτους. Του ίδιου περιθωρίου που παλαιότερα όλη η Αριστερά φρόντιζε να κρατά σε απόσταση και που, σήμερα, ακόμη και οι πιο μαχητικοί ακτιβιστές του ΣΥΡΙΖΑ το προσδιορίζουν ως πηγή του «μπάχαλου».

Ολα αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ τα γνωρίζουν. Και πρέπει να τα εμπέδωσαν στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008. Η αδυναμία, τότε, του Συνασπισμού να λάβει σαφείς αποστάσεις από τους μπαχαλάκηδες και τα μπάχαλα τον βύθισε στις δημοσκοπήσεις. Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η εκλογική νεκρανάσταση του κόμματος οφείλεται, πρωτίστως, στο ότι κατάφερε να δώσει ελπίδα στη μεσαία τάξη; Κι ότι η μεσαία τάξη, αν απογοητευθεί, θα ψάξει να βρει αλλού ελπίδα, σε δυνάμεις που δεν παίζουν με την ομαλότητα;

Χθες το βράδυ, από τη Φλώρινα, ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να αστεϊστεί, αποδίδοντας στην κυβέρνηση τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για τις φασαρίες. Στην πραγματικότητα περιέγραψε το δικό του πρόβλημα. Αν πιστεύει ότι η κυβέρνηση τον φθείρει επιδεικνύοντας το χάος που προκαλούν τα «μπάχαλα», όφειλε να πάρει σαφείς αποστάσεις απ' αυτά. Εδώ, χθες, φοβήθηκαν να καταδικάσουν ρητώς την κατάληψη στη ΔΗΜΑΡ.

Μπορεί όμως να πάρει αποστάσεις από τα μπάχαλα; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Ο εμπρηστικός Πάνος Σκουρλέτης δεν ενεργεί εν κενώ, υπάρχουν δυνάμεις που τον επιδοκιμάζουν και τον στηρίζουν. Οι συνιστώσες είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού ακόμα και στη Βουλή. Τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατιούνται...

Μακάρι ο κ. Τσίπρας να συνεχίσει να έχει προοπτικές, να ταξιδεύει στον κόσμο και να μαθαίνει τι γίνεται αλλού. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή, αν θέλει να συνεχίσει να ταξιδεύει, να δει τι θα κάνει με τα στελέχη του, τις συνιστώσες του και τους φίλους τους που ζουν και δραστηριοποιούνται εδώ. Αρχισαν τα δύσκολα.