Νίκη στις δυνάμεις του ορθού λόγου, νίκη στη Δημοκρατική Αριστερά

Tου Λεωνίδα Καστανά, Μη μαδάς τη μαργαρίτα

Κάτι πρέπει να γράψω και εγώ, λίγο πριν την ώρα της κρίσης. Όχι πως πιστεύω και τόσο στην κρισιμότητα αυτής της εκλογής. Θάρθουν άλλες, σοβαρότερες. Tα αδιέξοδα του παρόντος πολιτικού συστήματος θα φανούν σε μικρό βάθος χρόνου, όταν θα αποπειραθεί να κάνει κουτσές μεταρρυθμίσεις και θα έρθει σε ανοικτή σύγκρουση με τους δανειστές. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει, τι πρέπει να κάνουμε, δεν ήρθε ακόμα ο καιρός του ορθού λόγου. Η ιστορία έχει τους ρυθμούς της. Η αγορά έχει στεγνώσει από χρήμα, οι μισθοί έχουν καταποντιστεί, η ανεργία αλλά και η ακρίβεια θερίζουν (πως γίνεται αυτό;), το πετρέλαιο θέρμανσης θα πωλείται από το Νοέμβρη προς 1.40Ε το λίτρο και μεις ασχολιόμαστε με το που θα πάει την εντολή ο Τσίπρας. Περιμένουμε να μας σώσει ο Ολάντ, αλλά χτες πιάστηκαν με τα χιλιάρικα του εκβιασμού στα χέρια, άλλοι δυο εκλεκτοί συμπολίτες μας του Υπουργείου (προσωπικής) Ανάπτυξης. Δύο από τους πολλούς, τους πάρα πολλούς. Δεν είμαστε σοβαροί, το ξέρουμε, αλλά δεν μας νοιάζει. Έχουμε άγνοια κινδύνου.

Πρώτον. Να τελειώνουμε με τη Χρυσή Αυγή. Μπορείς να μουτζώνεις, να βρίζεις, να αυτοκτονείς, να μην πληρώνεις, αλλά αυτήν την πλάκα με το ναζισμό κόφτην. Αν θες να τιμωρήσεις αυτούς που σου έκοψαν την αναπηρική μαϊμού ή το επιδοματάκι υπάρχουν και άλλα κόμματα κάθε απόχρωσης, να ξεφορτώσεις. Δεν θα γίνεις τώρα ναζιστής, επειδή γέμισαν οι δρόμοι μαύρους και φοβάσαι το σκοτάδι. Εξάλλου αν τους στείλεις στη βουλή, πολύ σύντομα θα μαλακώσουν, θα μπουν στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι ( όπως ο ΛΑΟΣ) και θα κόψουν τους τσαμπουκάδες και τα κυνηγητά. Θα πλαδαρέψουν. Άρα δεν κερδίζεις και τίποτα και θα σου μείνει και η ρετσινιά ότι ψήφισες το Χίτλερ. Πως θα πας ξανά στην παρέλαση την 28^ηΟκτωβρίου;     

Δεύτερον: Μη σε πιάνει πανικός ότι η χώρα θα μείνει ακυβέρνητη και τρέχεις να στηρίξεις το Βενιζέλο. Όσο τον ενισχύεις, τόσο θα πιστέψει ότι μπορεί να επαναλάβει το έργο που έχεις δει και κυρίως έχεις βιώσει. Δηλαδή, στήριξη σε κάθε πασοκογενή συντεχνία, κλεφτοπόλεμο με τους δανειστές, οριζόντια άδικα μέτρα, αφόρητη πίεση στους outsiders, αποφυγή ή αναίρεση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, οικονομική ύφεση και από πίσω η διαπλοκή και η διαφθορά να σαρώνουν. Αν σου πέρασε από το μυαλό ότι θα αλλάξει προ των ευθυνών του, σου λέω ότι απλά δεν ξέρει να κάνει, τίποτε άλλο. Το πολιτικό σύστημα που υπηρετεί έχει την αντίληψη ότι οι χώρες κυβερνώνται με τα επιδόματα και τη διαχείριση του μαύρου χρήματος, αλλά αυτό τέλειωσε γιατί φθηνά δανεικά πλέον δεν υπάρχουν για να καλύπτουν την έλλειψη πολιτικής, σχεδίου και οράματος. Δύο χρόνια τώρα πελαγοδρομεί και αφήνει τη χώρα να καταρρέει. Τα εκλογικά ποσοστά της ήττας που εισπράττει δεν στάθηκαν ικανά να τον αφυπνίσουν.

Τρίτον. Ο Αντώνης έβαλε την ταφόπλακα που έλειπε από την κεντροδεξιά. Της αφαίρεσε κάθε ίχνος φιλελεύθερης ιδεολογίας, τη μπόλιασε με υπερβολικές δόσεις λαϊκισμού και εθνικισμού, την απομόνωσε από τις ευρωπαϊκές φιλελεύθερες δυνάμεις, την έκανε κάτι μαλακό και ασπόνδυλο. Η πολιτική του, διέσπειρε στην κοινωνία ακροδεξιά καρκινώματα. Ούτε αυτός έχει σχέδιο ταλαντευόμενος ανάμεσα στην εφαρμογή του μνημονίου που υπέγραψε και στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνει αλλά δεν θέλει, γιατί έτσι αδειάζει την πελατεία του. Αν αφεθεί ελεύθερος είναι ικανός να σε πάει στη δραχμή, έστω και κατά λάθος. Εκτός αυτών, όταν τον βλέπεις να αγορεύει, καταλαβαίνεις. Μιλάει η γλώσσα του σώματος. ΄Αστον να κάνει συλλογή από Ζάππεια .

Τέταρτον. Ο Σύριζα μέχρι χτες ήταν αντισυστημικός, αγανακτισμένος γιαουρτορίπτης, και δεν πλήρωνε διόδια. Αντί για πολιτικές θέσεις, προτιμούσε τη στείρα καταγγελία, τους λεονταρισμούς και το φραμπαλά στις παρελάσεις. Σήμερα που βλέπει τα ποσοστά των άλλων να κάθονται, υποκρίνεται ότι έγινε θεσμικός και θέλει να σε κυβερνήσει. Σου προτείνει μονομερή διαγραφή του χρέους, ενώ ξέρει ότι τα πρωτογενή ελλείμματα χρηματοδοτούνται με τα δανεικά. Σου υπόσχεται ολική επαναφορά στον τρυφηλό βίο του παρελθόντος, ενώ ξέρει ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Αρνείται τις αναγκαίες αλλαγές, γιατί προαλείφεται  να πάρει αυτός την πελατεία του ΠαΣόκ. Η ομιλία του Τσίπρα στην Ομόνοια δεν περιέχει ούτε μια φορά τη λέξη, μεταρρύθμιση. Υποστηρίζει κάθε ευνοημένη συντεχνία που απομυζά τους εθνικούς πόρους, κάνοντάς σε ακόμα πιο φτωχό και απροστάτευτο. Οι πρακτικές βίας που αυτός πρώτος εισήγαγε στην πολιτική ζωή τον φέρνουν πιο κοντά σε ακροδεξιά μορφώματα  και μακρύτερα από τις παραδοσιακές αξίες της εγχώριας και Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Οι συνεχείς επικλήσεις προς το ΚΚΕ δεν είναι τυχαίες. Σε πάει γραμμή στην αγκαλιά του κάθε μαυραγορίτη που περιμένει τη δραχμή για να ρουφήξει ότι αίμα σου απέμεινε.

Πέμπτο. Το ΚΚΕ δε νομίζω ότι συμμετέχει σε αυτές τις εκλογές. Η ηγεσία του μάλλον βαρέθηκε να σου τάζει μονότονα το σοβιετικό παράδεισο που έχει στα όνειρά της και περιμένει να τελειώσει τυπικά η εκλογική διαδικασία για να βρει την ησυχία της. Τίμιοι άνθρωποι, αλλά αυτοαποκλεισμένοι από την ίδια τη ζωή και τις προκλήσεις της. Το γράφουν στο πρόσωπό τους.

Έκτο. Επιτέλους ξεκόλλα από τις δυνάμεις του λαϊκισμού, των κούφιων υποσχέσεων και της τσάμπα μαγκιάς. Έλα μαζί μας, για να υποστηρίξουμε και να ψηφίσουμε  αυτούς που θέλουν και μπορούν να παλέψουν για κάτι διαφορετικό. Τώρα που όλα έχουν διαλυθεί είναι η ευκαιρία. Δώσε δύναμη στις δυνάμεις του αριστερού ορθού λόγου, της κοινής λογικής.  Σε αυτούς που θέλουν, εξυγίανση, γρήγορη απονομή δικαιοσύνης, μεταρρυθμίσεις παντού, δίκαιη λιτότητα, προστασία των αδύναμων, λιγότερο, καθαρότερο και δικαιότερο κράτος, υγιή επιχειρηματικότητα, ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον.

Εγώ τα βρήκα όλα  αυτά μέσα στο πρόγραμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, με πρόεδρο το Φώτη Κουβέλη. Τα χέρια του και η ματιά του είναι καθαρά, ο λόγος του τεκμηριωμένος. Ας ενώσουμε τη φωνή μας, η επόμενη μέρα μας χρειάζεται. Πάνω απ όλα όμως,  ας συνεχίσουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας, με αλληλεγγύη, συνεργασία, καλή θέληση και διαρκή αναζήτηση. Όσο για το ροκ εν ρολ, μη νοιάζεσαι, αυτό πια παίζεται και με μπουζούκι.

Καλή ψήφο.

Νίκη στις δυνάμεις του ορθού λόγου

Νίκη στη Δημοκρατική Αριστερά