ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ Δ. ΠΑΝΤΗ Καθηγητή Οικολογίας και αντιπρύτανη Α.Π.Θ.
Αγγελιοφόρος 14.8.2011
Πρόσφατα περίπου 80 Θεσσαλονικείς υπέγραψαν κείμενο με κύριο αίτημα την υποστήριξη του σχεδίου νόμου που έχει κατατεθεί από το υπουργείο Παιδείας. Το κείμενο αυτό διακινήθηκε από το γραφείο του δημάρχου, κ. Μπουτάρη, και ειδικότερα από το σύμβουλό του, κ. Καμάρα.
Η πρώτη διαπίστωση από το κείμενο είναι ότι είναι πολύ σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη και το ΑΠΘ το ότι υπάρχουν 80 Θεσσαλονικείς, κυρίως επιχειρηματίες, που ενδιαφέρονται για το νομικό πλαίσιο των πανεπιστημίων και συνακόλουθα για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης προς όφελος της κοινωνίας.
Αγγελιοφόρος 14.8.2011
Πρόσφατα περίπου 80 Θεσσαλονικείς υπέγραψαν κείμενο με κύριο αίτημα την υποστήριξη του σχεδίου νόμου που έχει κατατεθεί από το υπουργείο Παιδείας. Το κείμενο αυτό διακινήθηκε από το γραφείο του δημάρχου, κ. Μπουτάρη, και ειδικότερα από το σύμβουλό του, κ. Καμάρα.
Η πρώτη διαπίστωση από το κείμενο είναι ότι είναι πολύ σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη και το ΑΠΘ το ότι υπάρχουν 80 Θεσσαλονικείς, κυρίως επιχειρηματίες, που ενδιαφέρονται για το νομικό πλαίσιο των πανεπιστημίων και συνακόλουθα για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης προς όφελος της κοινωνίας.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι αυτή η προσφορά για την αναβάθμιση των πανεπιστημίων ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη. Το ότι σε κανένα άλλο δήμο της χώρας που υπάρχει πανεπιστήμιο δεν έχει αναπτυχθεί ανάλογη πρωτοβουλία πιθανόν να σχετίζεται αφενός με το ότι η Θεσσαλονίκη έχει δήμαρχο έναν επιτυχημένο επιχειρηματία και αφετέρου με το ότι το ΑΠΘ αποτελεί ελκυστικό χώρο λόγω της μεγάλης περιουσίας που διαθέτει. Προφανώς, η υψηλή επιχειρηματική αντίληψη του κ. Μπουτάρη του έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθεί πρώτος την επιχειρηματική ευκαιρία που το ΑΠΘ προσφέρει λόγω της περιουσίας του κι έτσι να καλέσει και τους άλλους επιχειρηματίες της πόλης στη δημιουργία της πρώτης ομάδας παρέμβασης στην ανώτατη εκπαίδευση.
Αφού ήδη υπάρχει τόσο μεγάλη προσφορά συμμετοχής για τις επτά θέσεις των εξωτερικών μελών στα συμβούλια των πανεπιστημίων που ο νέος νόμος φέρνει και επειδή απουσιάζουν σκοπίμως οι κανόνες και τα κριτήρια επιλογής έτσι ώστε να υπάρχουν περιθώρια αυθαιρεσίας, θα πρέπει για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος να τεθούν από τα πανεπιστήμια εξειδικευμένα κριτήρια για τους επιχειρηματίες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν μελλοντικά στα συμβούλια.
Καταθέτω προς συζήτηση ένα μικρό σύνολο εν δυνάμει κριτηρίων:
1.Οι επιχειρήσεις τους να είναι οικονομικά εύρωστες και να μην είναι υπερχρεωμένες στις τράπεζες.
2.Να μην είναι κρατικοδίαιτες και κατά συνέπεια να μην εξαρτώνται από την εκάςττοτε πολιτική εξουσία.
3.Να μην παράγουν προϊόντα ή να προσφέρουν υπηρεσίες που δε συνάδουν με την Ακαδημαϊκότητα των Ιδρυμάτων (να μην είναι Casino, εταιρίες παραγωγής προϊόντων καπνού, ποτών κ.λπ.).
4.Να μην έχουν δικαστικές εμπλοκές, να μην έχουν καταδικαστεί και να μην υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες.
5.Τα αποτελέσματα των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων να μην είναι αρνητικά για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
6.Να μην υπάρχει καμία σχέση μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας με ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς ανταγωνιστικούς με τα πανεπιστήμια.
7.Να μην έχουν μεταφέρει τις κύριες δραστηριότητές τους ή την έδρα λειτουργίας τους για φορολογικούς ή άλλους λόγους εκτός Ελλάδος (π.χ. offshore εταιρείες).
8.Να μη διατέλεσαν χορηγοί σε πολιτικά κόμματα, θρησκευτικούς ή άλλου τύπου οργανισμούς αφού κύριο μέλημα των πανεπιστημίων πρέπει να είναι η ανεξαρτησία τους από εξωτερικά προς το πανεπιστήμιο κέντρα εξουσίας.
9.Να έχουν υψηλού επιπέδου σπουδές σε μεταπτυχιακό κυρίως επίπεδο.
10.Οι Επιχειρήσεις τους να ανήκουν τουλάχιστον στο 5% της παγκόσμιας κατάταξης των αντίστοιχων επιχειρήσεων αφού τα Ελληνικά μεγάλα Πανεπιστήμια (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ) βρίσκονται στο 1 %-3% της παγκόσμιας κατάταξης (είναι στις λίστες από 200 έως 600 σε σύνολο παγκοσμίως 20.000 πανεπιστημίων).
Επιπρόσθετα των παραπάνω κριτήριων θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η συνέπειά τους ως προς την ανάγκη ύπαρξης της δημόσιας εκπαίδευσης όπως αυτή μπορεί να επιβεβαιωθεί από την προσωπική συμμετοχή τους ή των μελών των οικογενειών τους σε Δημόσια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Τέλος επειδή, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας, τα Πανεπιστήμια πρέπει να διοικούνται από διεθνούς κύρους προσωπικότητες θα πρέπει για τα εξωτερικά μέλη των Συμβουλίων να γίνεται Διεθνής Διαγωνισμός έτσι ώστε να περιοριστεί ο τοπικός επαρχιωτισμός και να αυξηθεί η εξωστρέφεια και o διεθνής χαρακτήρας των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Ποιος δε θα ήθελε τον Bill Gates στο Πανεπιστήμιό του ή κάποιον άλλον αντίστοιχου βεληνεκούς επιχειρηματία;
Αλήθεια πόσοι από τους 80 Θεσσαλονικείς, οι περισσότεροι των οποίων είναι επιχειρηματίες, φίλοι του κ. Μπουτάρη, εκπληρώνουν τα παραπάνω κριτήρια έτσι ώστε να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον όταν θα καλυφθούν οι 7 θέσεις των εξωτερικών μελών του Συμβουλίου του ΑΠΘ;
Αφού ήδη υπάρχει τόσο μεγάλη προσφορά συμμετοχής για τις επτά θέσεις των εξωτερικών μελών στα συμβούλια των πανεπιστημίων που ο νέος νόμος φέρνει και επειδή απουσιάζουν σκοπίμως οι κανόνες και τα κριτήρια επιλογής έτσι ώστε να υπάρχουν περιθώρια αυθαιρεσίας, θα πρέπει για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος να τεθούν από τα πανεπιστήμια εξειδικευμένα κριτήρια για τους επιχειρηματίες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν μελλοντικά στα συμβούλια.
Καταθέτω προς συζήτηση ένα μικρό σύνολο εν δυνάμει κριτηρίων:
1.Οι επιχειρήσεις τους να είναι οικονομικά εύρωστες και να μην είναι υπερχρεωμένες στις τράπεζες.
2.Να μην είναι κρατικοδίαιτες και κατά συνέπεια να μην εξαρτώνται από την εκάςττοτε πολιτική εξουσία.
3.Να μην παράγουν προϊόντα ή να προσφέρουν υπηρεσίες που δε συνάδουν με την Ακαδημαϊκότητα των Ιδρυμάτων (να μην είναι Casino, εταιρίες παραγωγής προϊόντων καπνού, ποτών κ.λπ.).
4.Να μην έχουν δικαστικές εμπλοκές, να μην έχουν καταδικαστεί και να μην υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες.
5.Τα αποτελέσματα των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων να μην είναι αρνητικά για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
6.Να μην υπάρχει καμία σχέση μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας με ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς ανταγωνιστικούς με τα πανεπιστήμια.
7.Να μην έχουν μεταφέρει τις κύριες δραστηριότητές τους ή την έδρα λειτουργίας τους για φορολογικούς ή άλλους λόγους εκτός Ελλάδος (π.χ. offshore εταιρείες).
8.Να μη διατέλεσαν χορηγοί σε πολιτικά κόμματα, θρησκευτικούς ή άλλου τύπου οργανισμούς αφού κύριο μέλημα των πανεπιστημίων πρέπει να είναι η ανεξαρτησία τους από εξωτερικά προς το πανεπιστήμιο κέντρα εξουσίας.
9.Να έχουν υψηλού επιπέδου σπουδές σε μεταπτυχιακό κυρίως επίπεδο.
10.Οι Επιχειρήσεις τους να ανήκουν τουλάχιστον στο 5% της παγκόσμιας κατάταξης των αντίστοιχων επιχειρήσεων αφού τα Ελληνικά μεγάλα Πανεπιστήμια (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ) βρίσκονται στο 1 %-3% της παγκόσμιας κατάταξης (είναι στις λίστες από 200 έως 600 σε σύνολο παγκοσμίως 20.000 πανεπιστημίων).
Επιπρόσθετα των παραπάνω κριτήριων θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η συνέπειά τους ως προς την ανάγκη ύπαρξης της δημόσιας εκπαίδευσης όπως αυτή μπορεί να επιβεβαιωθεί από την προσωπική συμμετοχή τους ή των μελών των οικογενειών τους σε Δημόσια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Τέλος επειδή, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας, τα Πανεπιστήμια πρέπει να διοικούνται από διεθνούς κύρους προσωπικότητες θα πρέπει για τα εξωτερικά μέλη των Συμβουλίων να γίνεται Διεθνής Διαγωνισμός έτσι ώστε να περιοριστεί ο τοπικός επαρχιωτισμός και να αυξηθεί η εξωστρέφεια και o διεθνής χαρακτήρας των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Ποιος δε θα ήθελε τον Bill Gates στο Πανεπιστήμιό του ή κάποιον άλλον αντίστοιχου βεληνεκούς επιχειρηματία;
Αλήθεια πόσοι από τους 80 Θεσσαλονικείς, οι περισσότεροι των οποίων είναι επιχειρηματίες, φίλοι του κ. Μπουτάρη, εκπληρώνουν τα παραπάνω κριτήρια έτσι ώστε να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον όταν θα καλυφθούν οι 7 θέσεις των εξωτερικών μελών του Συμβουλίου του ΑΠΘ;
Με όλα τα παραπάνω ήθελα να δείξω ότι όλοι οι νόμοι έχουν πολλαπλές αναγνώσεις και οι εύκολες απαξιωτικές δηλώσεις για τους πανεπιστημιακούς και τα Πανεπιστήμια μπορούν να αντιστραφούν και να κατευθυνθούν προς όλες τις κοινωνικές ομάδες, φτάνει κάποιοι να αποφασίσουν να εκμεταλλευτούν τους διάφορους κοινωνικούς αυτοματισμούς. Το να υπηρετήσεις την πολιτική εξουσία σε μια σύγκρουση με τα πανεπιστήμια καμιά φορά είναι μια δυσβάσταχτη υποχρέωση που οδηγεί σε υπερβολές που εμείς όμως, ως Ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, πρέπει να κατανοούμε.
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση. Θα την έκανε μάλιστα ακόμη πιο ενδιαφέρουσα μια πιθανή έρευνα, που να έδειχνε πόσοι ακαδημαϊκοί άνθρωποι καλύπτουν αυτές τις "προδιαγραφές" στα σημερινά πανεπιστήμια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρότι όλες οι απαιτήσεις που τίθενται με βρίσκουν σύμφωνο, θα πρέπει να διακριθούν σε βασικές και σε επιθυμητές. Ως βασικές πρέπει να είναι οι απαιτήσεις που εάν δεν ικανοποιούνται όλες, δηλ έστω και μία να μην ικανοποιείται, ο υποψήφιος αποκλείεται. Αντίθετα οι επιθυμητές είναι αυτές που θα αξιολογήσουν τους υποψηφίους για την τελική επιλογή κι επιδέχονται σχετική βαρύτητα ώστε ακόμη κι αν κάποια δεν ικανοποιείται ή ικανοποιείται λιγότερο ή περισσότερο σε κάθε υποψήφιο να δίδεται λύση στο πρόβλημα της επιλογής. Διότι έτσι όπως τίθεται από τον κ. Αντιπρύτανη και συγγραφέα του άρθρου, το πρόβλημα φαίνεται να είναι άλυτο και όλοι οι πιθανοί υποψήφιοι θα είναι ακατάλληλοι. λ.χ. πόσες είναι οι Ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται μέσα στις πρώτες 5% της παγκόσμιας κατάταξης;
ΑπάντησηΔιαγραφή"Να μην παράγουν προϊόντα ή να προσφέρουν υπηρεσίες που δε συνάδουν με την Ακαδημαϊκότητα των Ιδρυμάτων (να μην είναι Casino, εταιρίες παραγωγής προϊόντων καπνού, ποτών κ.λπ.)."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό για την "παραγωγή ποτών" είναι συκγλονιστικό. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ένας αντιπρύτανης ενός τοσο ιστορικού πανεπιστημίου που είναι στο 1-3% (sic) της παγκόσμιας κατάταξης, θα έγραφε κάτι τόσο ανιστόρητο. Η "παραγωγή ποτών" αποτελεί εδώ και χιλιάδες χρόνια στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού με την υψηλότερη έννοια του όρου. Ύστερα από τον πρύτανη του ΑΠΘ που με το απαράδεκτο άρθρο του στο ΒΗΜΑ διεγείρει εθνικιστικά και ρατσιστικά ένστικτα, να και ο αντιπρύτανης που χαιδεύει τα συντηρητικά ανακλαστικά κάθε θεούσας.
Πολύ χρήσιμη η πρόταση θέσπισης κριτηρίων για την αξιολόγηση τών επιχειρηματιών που θα προταθούν για την διοίκηση τού ΑΠΘ.
ΑπάντησηΔιαγραφή. Φαντάζομαι δεν θα έχει αντίρρηση ο κ. αντιπρύτανης να υπάρχουν αντίστοιχα ΚΑΙ για τούς καθηγητές.
.Ένα εξ αυτών μπορεί να είναι ο αριθμός τών ωρών που οι ίδιοι, αυτοπροσώπως, απασχολούνται στις αίθουσες διδασκαλίας για παράδειγμα...
. Άλλο ένα να εξεταστούν τα "μεταπτυχιακά" που κατέστησαν καθηγητές πολλούς ( πολλούς όμως! ) νυν καθηγητές, καθώς και την σχέση αυτού τού μεταπτυχιακού τους με το μάθημα που τελικά διδάσκουν...
. Μόνο με αυτά τα δύο κριτήρια, οι μισοί καθηγητές μάλλον θα πάνε σπίτια τους ή έστω στις εκτός ΑΕΙ business τους, οπότε μπορεί αυτοί να γίνουν οι επιχειρηματίες που ίσως ενδιαφέρονται για την διοίκηση τού Πανεπιστημίου ! ! !