Η επιλογή της σύγκρουσης

Σάκης Κουρουζίδης 15.6.2011

Όλες αυτές τις μέρες που γίνονται οι συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, με τον τρόπο που εξελίσσεται η κατάσταση, δηλαδή χαλαρά και χωρίς εντάσεις, δεν δόθηκε έδαφος σε κουκουλοφόρους και άλλους προβοκάτορες. Τους έβαλαν σε μεγάλη αμηχανία. Οποιαδήποτε «παρέμβασή» τους, έτσι στην ψύχρα, θα τους εξέθετε ανεπανόρθωτα. Δεν θα είχαν κανέναν συμπαραστάτη, από αυτούς δηλαδή που σε κάθε ανάλογη περίπτωση θα έσπευδαν να τα φορτώσουν, κυρίως, στην αστυνομία και να τους αφήσουν ...απερίσπαστους στο έργο τους. Το σκηνικό αυτό ήταν και καλό και ...κακό. Καλό γιατί δεν έδινε έδαφος σε όλους αυτούς να το χαλάσουν και κακό γιατί ήταν εντελώς εκτεθειμένο σε οτιδήποτε απρόβλεπτο ή σε μια λάθος κίνηση. Έγινε το δεύτερο: η ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ,
η αλλαγή στάσης, η επιλογή της σημερινής σύγκρουσης. Η απόφαση να «εμποδιστούν» οι βουλευτές να φτάσουν στη βουλή, στ ν ουσία ήταν επιλογή σύγκρουσης! Ιδού ο «χώρος» που έψαχναν οι μπαχαλάκηδες και οι λοιπές προβοκατόρικες δυνάμεις.
Επιτέλους στο στοιχείο τους!

Η πλατεία δεν μπορεί να αυτο-προστατευτεί! Αυτό το στοιχείο, ήταν η δύναμή της αλλά και η αχίλλειος πτέρνα της, εφόσον έκανε το μοιραίο!
Η συσσωρευμένη οργή, δεν μετατρέπεται «βολονταριστικά» σε μια συνεκτική δημιουργική συλλογικότητα!
Μία επιλογή είχε η πλατεία: να κρατήσει το χαρακτήρα των συγκεντρώσεων που είχε για 20 τόσες μέρες! Ένα βήμα μπορούσε να κάνει παραπέρα: Να αναδείξει 3-4 μεγάλους στόχους. Στόχους όμως, και όχι αρνήσεις ή εύκολους αφορισμούς.

Έχοντας επίγνωση ότι δεν είναι οργανωμένη και συνεκτική οντότητα, ότι δεν έχει τη δυνατότητα αυτο-προστασίας από κάθε είδους «εισβολείς», θα μπορούσε να κρατήσει αυτό το «χύμα» ως δύναμη και ως «αυτο-προστασία»!
Κάποιων, όμως, πήραν τα μυαλά αέρα και φαντασιώθηκαν διάφορα σενάρια, υποτίμησαν αφόρητα κάποιες αξίες της δημοκρατίας, ενέδωσαν σε πειρασμούς επίδειξης δύναμης έξω από κάποια όρια ειρηνικά και «θεσμικά».

Σε ανάλογες συνθήκες, χρειάζεται ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από κάθε άλλη στιγμή η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και όχι το αντίθετο, η υποβάθμισή της, η παράκαμψή της!
Σήμερα, δεν χάλασε απλώς μια συγκέντρωση. Κατέρρευσε μια «φαντασίωσή» μας, ότι μπορούν να μαζεύονται και να διαδηλώνουν ειρηνικά τόσες χιλιάδες κόσμου, για τόσες μέρες! Και αυτό είναι ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί σε αυτό το κίνημα! Χειρότερο και από το να μην έχει στόχους, από το να «χωράει» και γραφικούς, και απολιτίκ, και κάθε ανερμάτιστο χαβαλέ.
Κρίμα κι άδικο για όλους αυτούς που βρέθηκαν ξεκρέμαστοι και απλώς μετέφεραν εκεί έναν ειλικρινή φόβο για το μέλλον τους.