Επτά φορές ...

Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 13.1.11

Νέα έβδομη αναβολή της υπόθεσης Κεντέρη, Θάνου και Τζέκου χθες στο δικαστήριο. Παρά την εισήγηση του εισαγγελέα η δίκη διεκόπη πριν καν αρχίσει επειδή απουσίαζαν ουσιώδεις μάρτυρες. Μαζί τους έλειπε και ο Κ.Κεντέρης στο εξωτερικό...Η κοινή γνώμη δεν έχει ξεχάσει τι έγινε στις 13 Αυγούστου του 2004 όταν οι δύο πρωταθλητές απέφυγαν τον έλεγχο για το ντοπάρισμα δηλώνοντας ατύχημα και νοσηλεία στο νοσοκομείο. Ούτε εκπλήσσεται κανείς από το ατιμώρητο... Ή την απουσία μετεμέλειας: χθές ο εμπλεκόμενος προπονητής Τζέκος που ενεργεί για τις συνεχείς αναβολές δήλωσε με θράσος ότι “Περιμένουμε χρόνια να πούμε τα πραγματικά γεγονότα, όπως έγιναν. Τα παιδιά πήγαν στο νοσοκομείο.” Λες και τους εμπόδισε κανείς να πουν τα γεγονότα...Η ουσία βέβαια είναι γνωστή. Το είπε χθες ο προπονητής που απέφευγε τους ελέγχους: “δεν κάναμε τίποτε άλλο, από το να δημιουργήσουμε μεγάλους αθλητές για τη χώρα”. Αυτό που ποτέ δεν παραδέχθηκαν οι υπεύθυνοι του αθλητισμού και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, όλη η Ελλάδα το ξέρει: στον βωμό της “δημιουργίας” πρωταθλητών θυσιάστηκαν πολλές αξίες και χρησιμοποιήθηκαν πολλά μέσα.

Μπορεί να μοιάζει μακρινή πια η εποχή της “μεγάλης ιδέας” των Ολυμπιακών Αγώνων που θα μας έβγαζε από το περιθώριο και θα χάραζε νέα αναπτυξιακή πορεία στον αθλητισμό, την οικονομία, το διεθνές κύρος.

Όμως η “εκστρατεία” των Ολυμπιακών είναι μια από τις ρίζες των σημερινών προβλημάτων. Δεν είναι μόνον η τραγική κατάληξη της καριέρας των δύο πρωταθλητών που διαχειρίστηκε στο κύκλωμα του ντοπαρίσματος. Είναι τα ολυμπιακά έργα που μαραζώνουν από αχρηστία ή εγκατάλειψη. Είναι το μεγάλο άλμα του δημοσίου χρέους της Ελλάδας. Αποδείχθηκε καθοριστική για την πορεία της χώρας η ήττα το 2000 όσων αντιδρούσαν στην ανάληψη - όχι μόνον από τον χώρο του ΣΥΝ με πρωτεργάτη τον Μ. Παπαγιαννάκη, αλλά και μέσα στην τότε κυβέρνηση όπως ο Ν. Χριστοδουλάκης.

Είναι καιρός να επανεκτιμήσει η χώρα, ο λαός μας εκείνη την επιλογή. Και δημοσίως να γίνει ένας πολύπλευρος απολογισμός, και οικονομικός. Όσο για τους δύο πρωταθλητές το ηθικό πλήγμα έχει ήδη επέλθει. Περισσότερο έχει σημασία να αποκοπεί από τον αθλητισμό και τη δημόσια ζωή το προπονητικό και παραγοντικό κύκλωμα που έδρασε με εντολές είτε άνωθεν ανοχή.