Φ. Κουβέλης: Το πολυνομοσχέδιο κατεδαφίζει τα εργασιακά δικαιώματα

«Η κυβέρνηση πρέπει να αποσύρει το νομοσχέδιο που κατεδαφίζει τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. Πρέπει να αντιληφθεί ότι με τις επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπάρξει τεράστια μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και έκρηξη της ανεργίας με απολύσεις. Θα δημιουργηθεί αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος της μικρομεσαίας επιχείρησης και θα πληγούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι τεράστια».

Εν τω μεταξύ σε συνέντευξή του στο "Χρόνο 87.5", ο Φώτης Κουβέλης δήλωσε:

«Το λάθος με την κυβέρνηση είναι πως χρησιμοποιεί τα ίδια εργαλεία που παρήγαγαν την κρίση. Δεν έκανε τίποτα για να πατάξει τη διαφθορά και το πελατειακό κράτος, που αποτελούν βασικές αιτίες για την αποδόμηση του κράτους». 

Ολόκληρη η συνένετευξη παρακάτω:

Πως αισθάνεται ένας βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου και αρχηγός κόμματος να λαμβάνει μέσα στη Βουλή απαντήσεις όπως «έχασα το ποδόσφαιρο μου για εσάς» από τον Όλι Ρεν;

 Ο Όλι Ρεν δεν απάντησε σε κανένα συγκεκριμένο ερώτημα και δεν απάντησε επίσης και ο Στρος Καν. Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο χιούμορ που επέλεξε ο Όλι Ρεν ήταν απαράδεκτο και δείχνει αν θέλετε ακριβώς αυτή την αλαζονεία που έχουν κάποιοι Ευρωπαίοι οι οποίοι δεν είναι και αιρετοί, με την έννοια ότι δεν τους έχει εκλέξει οι λαοί της Ευρώπης, αλλά έχουν διοριστεί από τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να πω είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια απαράδεκτη κατάσταση, η οποία μου επιτρέπει να σας πω ότι βουλιάζουμε. Η καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων που έχει επέλθει θα δημιουργήσει εκτός από την μείωση της αμοιβής της μισθωτής εργασίας και τεράστια προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία. Ήδη το τελευταίο τρίμηνο η χώρα βρίσκεται σε ύφεση -4,6% και οδεύει προς το 5%. Δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο που να έχει ληφθεί για να ενισχυθεί η παραγωγική διαδικασία σε αυτό τον τόπο και το εύκολο θύμα είναι ο μισθωτός και εργαζόμενος.

Σε ποιο σημείο μας προορίζουν να φτάσουμε, να αποκτήσουμε μισθούς και συντάξεις Βουλγαρίας για να έρθουν οι ξένοι επενδυτές; Ποιο είναι το σχέδιο;

Δεν υπάρχει απάντηση στο καλό σας ερώτημα, ένα ερώτημα που διατυπώνεται και από πολλούς άλλους. Όταν κατ’ επανάληψη έχω πει ότι η μείωση της αμοιβής εργασίας θα οδηγήσει σε περεταίρω ύφεση και σε εμπόδια για την ανάπτυξη και την κινητικότητα της αγοράς, δεν παίρνω απάντηση. Όταν επίσης λέω ότι αυτό το οποίο πράττεται ουσιαστικά εξυπηρετεί τους εργοδότες και όχι την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, διότι όταν καταστρέφεις την κλαδική σύμβαση και αναδεικνύεις την δυνατότητα της επιχειρησιακής σύμβασης, εκτός από την ισοπέδωση των εργαζομένων, επέρχονται και άλλα δεινά. Το ένα είναι ότι διαμορφώνεται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των μικρών, των μεσαίων και των μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Και το δεύτερο είναι ότι αποδυναμώνονται τα ήδη αποδυναμωμένα ασφαλιστικά ταμεία. Οι ασφαλιστικοί πόροι προέρχονται από τις κρατήσεις που γίνονται στους μισθούς. Όταν οι μισθοί αυτοί μειώνονται, αντιλαμβάνεστε ότι τα ασφάλιστρα μειώνονται και από την ώρα που μειώνονται τα ασφάλιστρα, αποδυναμώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία βρίσκονται ήδη σε εξαιρετικά δεινή κατάσταση.

Γνωρίζουν οι υπουργοί και δεν το κάνουν ή έχουμε φτάσει σε τέτοια κατάσταση που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την καθημερινότητα;

Όχι, νομίζω ότι πρόκειται για μια λαθεμένη οικονομική πολιτική, μια οικονομική πολιτική βαθιά συντηρητική. Να προσθέσουμε σε όλα αυτά και την ανυπαρξία των μηχανισμών, ελεγκτικών, εισπρακτικών, την εξακολουθητική παρουσία του πελατειακού κράτους. Η κυβέρνηση έχει βρει τον εύκολο δρόμο, την φορολογία και την μείωση της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. Επικίνδυνη συνταγή ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πάμε για πτώχευση ή είμαστε ήδη σε πτώχευση;

Η πτώχευση δεν συμφέρει και δεν συμφέρει πρωτίστως τους δανειστές μας. Εκείνο το οποίο θέλουν οι δανειστές μας αυτή την ώρα και αυτό ανεξάρτητα από τις ευθύνες που έχει το πολιτικό σύστημα της χώρας, είναι τα χρήματά τους. Κατά συνέπεια δεν θα προωθήσουν την υπόθεση της πτώχευσης.

Πρόσφατα έγινε συνάντηση του κ. Παμπούκη με τον πρωθυπουργό για να καταγραφεί ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας. Διοργανώνονται διάφορες ημερίδες, συναντήσεις και μιλούν για ένα θησαυρό που έχουμε κρυμμένο στα πόδια μας, ακόμη και στην Θράκη, χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο.

Ο ενεργειακός χάρτης της Νοτιοανατολικής Μεσογείου έχει αλλάξει ριζικά. Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη ορίσει την αποκλειστική οικονομική ζώνη, πράγμα που έχει κάνει η Κύπρος, υπάρχουν αδιαμφισβήτητα-και δεν το λέω εγώ, το λένε ειδικοί επιστήμονες, το λέει το ΙΓΜΕ-κοιτάσματα υδρογονανθράκων, που θα μπορούσαν πράγματι να προστεθούν θετικά στην αντιμετώπιση μιας σειράς προβλημάτων. Αποφεύγω την αναφορά στα κοιτάσματα πετρελαίου, γιατί αυτό είναι μια σύνθετη συζήτηση, η οποία έχει σχέση και με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Στη χώρα μας δε γίνεται αξιοποίηση κοιτασμάτων για τα οποία δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Υπάρχουν επιστημονικές καταγραφές ότι δυτικά της χώρας μας, στην περιοχή των Ιονίων νήσων, υπάρχει δυνατότητα να αξιοποιηθούν υπαρκτά κοιτάσματα. Αποφεύγω την αναφορά σε σενάρια για μυστικές συμφωνίες και μυστικά πρωτόκολλα. Έχω καλέσει μέσα στο κοινοβούλιο να μου απαντήσουν συγκεκριμένα και υπολογίζω ότι την επόμενη εβδομάδα επί των συγκεκριμένων ερωτημάτων που έχω θέσει ως πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς βάσει επιστημονικών μελετών, ότι θα πάρω και μια ευθεία απάντηση. Και περιμένω απάντηση κυρίως στο ερώτημα γιατί η Ελλάδα εδώ και χρόνια δεν έχει ορίσει την αποκλειστική οικονομική ζώνη, προκειμένου να αξιοποιηθούν οι όποιες δυνατότητες υπάρχουν.

Η Δημοκρατική Αριστερά θα στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Πρόκειται για ασκήσεις επί χάρτου. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει την δική της πολιτική, είναι αντίπαλη προς την ασκούμενη κυβερνητική, οικονομική και κοινωνική πολιτική. Επομένως για ποιες συνεργασίες μπορεί να μιλάει κανείς;

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την Δημοκρατική Αριστερά στο μεταίχμιο αναφορικά με την είσοδο στη Βουλή. Ποιο είναι αυτό το νέο που πρεσβεύει και το οποίο μπορεί να βάλει το λιθαράκι για μια άλλη Ελλάδα;

Είναι η ευθύνη και η υπευθυνότητά μας απέναντι στη χώρα, στους πολίτες και στην κοινωνία. Βεβαίως με πρόσημο την αριστερή επιλογή, μια επιλογή που βλέπει σταθερά την κοινωνία και τους πολίτες, μια πολιτική που θέλει να αντιπαλεύει συστηματικά αυτό τον άναρχο νεοφιλελευθερισμό που έχει εγκατασταθεί στην χώρα μας και δεν είναι ούτε καν νεοφιλελευθερισμός, είναι ένα πράγμα το οποίο προσδιορίζεται από το πελατειακό κράτος, από την παραοικονομία, από την ανοργανωσιά, από την μεγάλη αδικία σε βάρος της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα, όχι βάσει στοιχείων της Δημοκρατικής Αριστεράς, βάσει στοιχείων της Eurostat, με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες».

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 12/12/2010