Γιώργος Καμίνης - Ο συνήγορος των Αθηναίων

Συνέντευξη ποταμός στο LIFO, 14.10.10

Ο πρώην Συνήγορος του Πολίτη και νυν υπερκομματικός (ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά, Δράση, Οικολόγοι Πράσινοι) υποψήφιος δήμαρχος για την πόλη της Αθήνας, Γιώργος Καμίνης, ανακρίνεται στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη από τη συντακτική ομάδα της LifΟ για όλα εκείνα που απασχολούν κάθε Αθηναίο σήμερα. Πρέπει να φέρουμε τον κόσμο πίσω στο κέντρο. Πώς θα τον φέρουμε; Με κίνητρα. Ποιους κατά βάση πρέπει να φέρουμε; Νέους ανθρώπους που δεν έχουν τα λεφτά να αγοράσουν εύκολα κατοικίες.

Είναι λίγο άδικο και για τις εκλογές και για εσάς το ότι η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση έχουν μετατρέψει τις περιφερειακές εκλογές σε ένα δημοψήφισμα για το Μνημόνιο;

Δεν είναι άδικο, γιατί όταν μπαίνεις σε έναν εκλογικό αγώνα, έχεις να αντιμετωπίσεις κάθε είδους αντιξοότητες και ασφαλώς την πρόθεση φίλων και αντιπάλων να εστιάσουν σε κάποιο άλφα ή βήτα σημείο. Το ζήτημα είναι εσύ πού εστιάζεις και πρέπει να εστιάσεις σε αυτό που θεωρείς σημαντικό, απαντώντας παράλληλα και στα διλήμματα που θέτουν οι αντίπαλοι. Επομένως, αυτό που λέω εγώ ξεκάθαρα είναι ότι όποιος θέλει στις εκλογές αυτές το βασικό διακύβευμα να είναι το Μνημόνιο, βρίσκεται σε λάθος εκλογές. Aυτό που υποστηρίζω είναι ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε πώς θα ανακουφίσουμε τον κόσμο, τους δημότες από τις επιπτώσεις του Μνημονίου και της οικονομικής κρίσης. Ο Δήμος της Αθήνας πρέπει να δώσει μια απάντηση κοινωνικής αλληλεγγύης στους δημότες του, οι οποίοι χειμάζονται από την οικονομική κρίση, ένα από τα βασικά διακυβεύματα αυτών των εκλογών.

Σας προβληματίζει που από πίσω βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, πρώτον επειδή είναι κυβέρνηση τώρα και δεύτερον επειδή είναι ένα κόμμα που παραδοσιακά χάνει στην Αθήνα τα τελευταία 25 χρόνια;

Όταν κατεβαίνεις σε μια εκλογική αντιπαράθεση με σκοπό να κερδίσεις, να μπορέσεις να διεκδικήσεις τον Δήμο της Αθήνας, να πάρεις την πλειοψηφία και να εφαρμόσεις το πρόγραμμά σου, θα στηριχτείς από κόμματα και ρεύματα τα οποία έχουν μια δυναμική πλειοψηφία. Τον βασικό μου αντίπαλο, τον απερχόμενο δήμαρχο, τον στηρίζει η ΝΔ. Εγώ προέρχομαι από τον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς και ήταν φυσικό να υποστηριχτώ από δυνάμεις που προέρχονται από αυτό τον χώρο και από δυνάμεις τις κεντροαριστεράς, που μεταξύ τους είναι και το ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι με στηρίζει το ΠΑΣΟΚ δεν σημαίνει ότι κι εγώ το στηρίζω. Δεν είναι αμφίδρομη σχέση αλληλεγγύης. Εγώ είμαι μια υπερκομματική υποψηφιότητα, η οποία στηρίζεται από δυνάμεις που προέρχονται από τη δημοκρατική αριστερά. Από εκεί ξεκίνησε και η πρωτοβουλία της δικής μου υποψηφιότητας από τον Φώτη τον Κουβέλη και φτάνουμε μέχρι τον Στέφανο Μάνο και το κόμμα της Δράσης. Η εμβέλεια αυτής της υποψηφιότητας είναι πολύ ευρύτερη από την εμβέλεια του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι αυτό είναι το κυβερνητικό κόμμα δεν σημαίνει ότι εγώ θα πρέπει να είμαι αλληλέγγυος και με τις κυβερνητικές επιλογές. Εκεί που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει αυτό θα τη στηρίξω και αλλού θα ασκήσω κριτική.

Σας έχει αποδοθεί το προσωνύμιο του «άφθαρτου». Δεν έχετε ανακατευτεί πολύ με τα πίτουρα, οπότε δεν σας έχουν φάει και οι κότες. Αυτό ευνοεί ή μήπως είναι πρόβλημα, αφού δεν ξέρετε πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί;

Θα σας πω κάτι: αυτό το «άφθαρτος» δεν μου αρέσει πια. Μου θυμίζει λίγο Superman, που δεν τον πιάνουν οι σφαίρες, που δεν λερώνεται κ.λπ. Ότι δεν ανταποκρίνομαι στο στερεότυπο του πολιτικού, αυτό είναι γεγονός. Εγώ προέρχομαι από τον Συνήγορο του Πολίτη και από τον πανεπιστημιακό χώρο, όπου συμμετείχα στον δημόσιο βίο ενεργά, αλλά όχι ως πολιτικό στέλεχος. Ήμουνα ο υπεύθυνος, ο επικεφαλής μιας ανεξάρτητης Αρχής, η οποία ήδη είχε υπερκομματικό χαρακτήρα εκ του Συντάγματος. Εμένα με εξέλεξαν το 2003, όλες οι πτέρυγες της Βουλής, ακόμα και οι ανεξάρτητοι. Από εκεί και πέρα εγώ έχω τη διαδρομή μου και, όπως κάθε ζωντανό πλάσμα πάνω σε αυτό τον πλανήτη, έχω και εγώ τις φθορές μου και τις πληγές μου. Δεν έχω κανένα περιτύλιγμα πολυτελείας. Αυτό το οποίο κομίζω, που θέλω στην πολιτική ζωή και που θέλω να πει ο κόσμος «άφθαρτο» είναι κάτι πάρα πολύ παλιό, που όμως το χάσαμε στη διαδρομή. Κομίζω τις αξίες της διαφάνειας, κομίζω την αξία του σεβασμού στη νομιμότητα, κομίζω την αξία της επιείκειας προς τους αδύνατους και της αξιοκρατίας.

Υπάρχει κάποιος πολιτικός που αυτήν τη στιγμή είναι στο στερέωμα αλλά δεν τα κομίζει αυτά; Που δεν ισχυρίζεται ότι τα κομίζει;

Δεν ξέρω. Το ζήτημα δεν είναι τι ισχυρίζεσαι.

Όλοι οι πολιτικοί αυτό μας λένε στην ουσία.

Ναι, αλλά ο καθένας έχει μια διαδρομή από πίσω και μπορεί εύκολα να ελεγχθεί εάν αυτό που κομίζει πραγματικά το έχει.

Θα γίνει πιο συγκεκριμένο ποιες είναι οι αρμοδιότητες του δήμου, αν εκλεγείτε;

Υπάρχουν τομείς που οι αρμοδιότητες είναι κατακερματισμένες και πρέπει να ενοποιηθούν. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορείς όλα τα πράγματα να τα μαζέψεις σ' έναν φορέα. Δεν γίνεται αυτό, εκ των πραγμάτων. Οπότε το ζήτημα είναι πώς μπορεί να λειτουργήσει κάποιο πράγμα συντονιστικά. Λόγου χάρη, το μεταναστευτικό, έτσι όπως είναι σήμερα, δεν μπορείς να το μαζέψεις όλο σε ένα υπουργείο, έχει θέματα δημόσιας τάξης, δημοσίας υγείας, στέγασης, εκπαίδευσης -τι θα κάνεις με τα παιδιά;-, πρόνοιας, υγείας. Σε αυτή την περίπτωση, ειδικά στο μεταναστευτικό, πρέπει να δίνονται οι εντολές κατευθείαν από το γραφείο του πρωθυπουργού. Το γραφείο του πρωθυπουργού, οι υπηρεσίες του Μαξίμου πρέπει να συντονίσουν όλο αυτό το πράγμα. Κάπου πρέπει να υπάρχει ένας συντονισμός και ο συντονισμός αυτός να ανεβαίνει σε κάποιο επίπεδο. Αυτό έχω να σας πω.

Εσείς για το μεταναστευτικό δεν έχετε τίποτα να προτείνετε;

Ο δήμος μπορεί να μεριμνήσει. Παράλληλα, όμως, το κράτος πρέπει να λειτουργεί και σε ένα επίπεδο των διεθνών του σχέσεων και των ευρωπαϊκών. Θα πρέπει η Ελλάδα να πιέσει πάρα πολύ, γιατί αυτή υφίσταται το μεγάλο πρόβλημα.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: ποια είναι η πιο στενή επαφή του δήμου με τους μετανάστες τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια; Είναι εδώ στην Ερμού, όταν γίνεται το γνωστό παραεμπόριο, οι δημοτικοί αστυνομικοί περπατάνε απλά, κάνοντας χαβαλέ -να σας το θέσω έτσι- και αναγκάζουν τους ανθρώπους να τρέχουν, παρασύροντας ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη επαφή που υπάρχει, πέρα από τα διάφορα φιλανθρωπικά πράγματα που έχει κάνει ο δήμος. Αυτό πως μπορεί να σταματήσει;

Οποιαδήποτε μορφή παρανομίας και εγκληματικότητας, αλλά και βίας, είναι απαράδεκτη. Σε αυτό δεν συμφωνεί κανείς. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά φαίνεται ότι δεν την κάνουν...

Όταν λέτε «οι άνθρωποι», ποιους εννοείτε;

Εννοώ τους αστυνομικούς. Τη δημοτική αστυνομία. Στης δημοτικής αστυνομίας την αρμοδιότητα ανήκει η δίωξη του παραεμπορίου και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το παραεμπόριο έχει οδηγήσει στο κλείσιμο μιας σειράς από επιχειρήσεις στο κέντρο. Εάν η δημοτική αστυνομία δεν κάνει τη δουλειά της, πρέπει ο αντιδήμαρχος, που είναι επικεφαλής, να φροντίσει ώστε να την κάνει. Δεν υπάρχει εδώ άλλη απάντηση. Τελείωσε. Αυτό ήταν. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να βρεθούν και τρόποι, γιατί δεν θα λυθούν τα μεταναστευτικά μόνο με την καταστολή - θα λυθούν και με άλλους μηχανισμούς. Με ορισμένους μηχανισμούς απορρόφησης κάποιων φαινομένων και διοχέτευσής τους σε πιο δημιουργικές κατευθύνσεις.

Δηλαδή;

Να σας πω: πώς υπάρχουν πολυεθνικές αγορές σε άλλες πόλεις;

Θα μπορέσετε να τους συγκεντρώσετε όλους αυτούς;

Αυτό θα φέρει και ομορφιά. Το πρώτο είναι ότι θα αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι κάποιο οικονομικό γίγνεσθαι σε συνθήκες νομιμότητας. Ο δήμος εκεί μπορεί να προσφέρει την υποδομή, τους χώρους, να φτιάξει ακριβώς τις κατασκευές, το ένα, το άλλο, θα παίρνει και το ενοίκιό του και να βγάζει τα έξοδα του.

Και ο Εμπορικός Σύλλογος θα πει «κύριε δήμαρχε, τους νομιμοποιείτε και τους βάζετε να...»;

Θα πουλήσουν κατά βάση προϊόντα, τα οποία ουσιαστικά δεν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην ελληνική αγορά. Θα δημιουργήσουν μια νέα αγορά. Θα πουλήσουν τα φαγητά τους, τα μπαχαρικά τους, τα κιλίμια τους, τα ρούχα τους, οτιδήποτε. Ακούστε κάτι, ο τοπικός πληθυσμός θα αντιδράσει. Δεν μπορούμε να ζούμε, όμως, συνέχεια με την απειλή των τοπικών πληθυσμών. Θα πρέπει πριν το κάνεις αυτό, να έχεις κάνει και μια δουλειά με την κοινή γνώμη. Έχει μεγάλη σημασία ότι κατεβαίνουνε αρμοδιότητες από τον δήμο στα δημοτικά διαμερίσματα, έχει μεγάλη σημασία ποιους θα βγάλουνε διαμερισματικούς συμβούλους. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν δουλειά στη βάση.

Πόλη-γκέτο;

Αν δούμε τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως και τα στοιχεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής που υποστηρίζουν πως η Αθήνα είναι μια πόλη με τις μεγαλύτερες πιθανότητες γκετοποίησης. Ποιες ήταν οι ευθύνες των δήμων πάνω σε αυτό;

Χωρίς να κινδυνολογούμε, βλέπετε ότι περιοχές του κέντρου οδηγούνται πραγματικά στην γκετοποίηση. Και είναι μια γκετοποίηση πιο άγρια από αυτή άλλων χωρών. Γιατί; Γιατί τα πράγματα εδώ γίνανε πολύ ξαφνικά και ραγδαία και προχωράνε πάρα πολύ γρήγορα. Δεν ξέρω αν θα μπορούμε να ζήσουμε σε κάποιες γειτονιές τα επόμενα δύο χρόνια. Άρα, ο κίνδυνος είναι άμεσος. Γιατί; Γιατί εκεί που έγινε βαθμιαία η γκετοποίηση, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις να υπάρξουν άλλα κέντρα. Εδώ χάνουμε το κέντρο της πόλης και δεν ξέρουμε πού και πώς θα το μεταφέρουμε, αν και εφόσον γκετοποιηθεί.

Ρεαλιστικά, τι μπορεί να γίνει για αντιστραφεί αυτή η κατάσταση τώρα;

Πρέπει να δούμε αυτό το θέμα ως ένα εγχείρημα το οποίο είναι και μακράς πνοής, αλλά έχει και βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα στάδια. Προφανώς, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι μόνο θέμα καταστολής, γιατί βλέπουμε ότι αυτό έχει αποτύχει. Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου και λόγω οικονομικών παραδόσεών της δεν μπορείς ξαφνικά να κάνεις ένα ντου, να κάνεις μια «επιχείρηση σκούπα», να μαζέψεις 5.000 ανθρώπους και να τους πας σε τρία στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτό πρακτικά δεν γίνεται και δεν συμβιβάζεται με θεμελιώδεις αρχές συμβίωσης μιας συντεταγμένης κοινωνίας. Λοιπόν, ποιο είναι το πρόβλημα εδώ πέρα; Πρέπει να κάνεις πάλι το ιστορικό και εμπορικό κέντρο χώρο κατοικίας για τους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι άρχισαν να φεύγουν από το κέντρο και να πηγαίνουν στα προάστια τη δεκαετία του '70, του '80, του '90, όταν άρχισε η μόλυνση της ατμόσφαιρας και μαζεύτηκε χρήμα. Θέλανε να πάνε σε περιοχές των προαστίων με καλύτερη ποιότητα ζωής, στα βόρεια και τα νότια, και όλο αυτό συνεχίστηκε μέχρι την δεκαετία του '90. Το δεύτερο, όπως σας είπα είναι ότι μέσα σε αυτό το ρεύμα της εγκατάλειψης του κέντρου φύγανε και οι δημόσιες υπηρεσίες και δημιουργήθηκαν συνθήκες ερήμωσης κατά κάποιο τρόπο.

Πώς θα γίνει αυτό;

Πρέπει να φέρουμε τον κόσμο πίσω στο κέντρο. Πώς θα τον φέρουμε; Με κίνητρα. Ποιούς κατά βάση πρέπει να φέρουμε; Πρέπει να φέρουμε νέους ανθρώπους που δεν έχουν τα λεφτά να αγοράσουν εύκολα κατοικίες. Πώς θα το κάνουμε αυτό; Θα πάρουμε αυτά τα μεγάλα κτίρια πρώτα από όλα, τα παλιά, τα εγκαταλελειμμένα και θα τα κάνουμε είτε φοιτητικές εστίες, είτε κοινωνική κατοικία όπως λέγεται, με κίνητρα στα νεαρά ζευγάρια να έρθουν να εγκατασταθούν. Κίνητρα λοιπόν για την επιστροφή των Αθηναίων στο κέντρο. Αν ξανά κατοικηθεί το κέντρο θα αναζωογονηθεί η επιχειρηματικότητα. Θα ξανά έρθει η ζωή και στον βαθμό που οι πολίτες θα αρχίσουν να κατακτάνε πάλι τον δημόσιο χώρο τους, θα δουν και το κοινωνικό περιθώριο να αποσύρεται. Παράλληλα ο δήμος θα πρέπει αυτές τις δομές που έχει δημιουργήσει εδώ πέρα, τα κοινωνικά φαρμακεία, παντοπωλεία, αστέγους, συσσίτια, να τα αποκεντρώσει και η δυνατόν να τα διαχειριστεί από κοινού και με όμορους δήμους, γιατί όλο το λεκανοπέδιο έρχεται εδώ πέρα να βρει στέγη, τροφή, ναρκωτικά, γιατί όλο αυτό το ένα φέρνει το άλλο.

Είστε υπέρ των πεζοδρομήσεων της πόλης;

Οι πεζοδρομήσεις δεν είναι άντε, κάνουμε έναν πεζόδρομο, τι ωραία. Πρέπει να έχεις μελετήσει τις επιπτώσεις και στην κυκλοφορία των ανθρώπων αλλά και στην καθημερινή ζωή της πόλης. Από το θέμα της ψυχαγωγίας των ανθρώπων έως το θέμα της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι μια πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου θα κρατήσει κάποια χρόνια. Στο ενδιάμεσο πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να μη γονατίσουνε επιχειρηματικά. Μετά είναι το κυκλοφοριακό. Πρέπει να το διαχειριστούμε και αυτό. Οπότε θέλει μελέτη - γιατί μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν μελέτες. Τα πράγματα πρέπει να γίνουν συντονισμένα και δεν θα κάνουμε μια πεζοδρόμηση, αν δεν έχουμε λύσει το πρόβλημα του ιστορικού κέντρου. Δεν θα πάμε να δημιουργήσουμε ένα τεράστιο γκέτο σε έναν πεζόδρομο που, όπως καταλαβαίνετε, θα είναι ο πρώτος που θα καταληφθεί. Συνεπώς, χρειάζονται σύντομες ενέργειες, στις οποίες το ελληνικό κράτος δεν είναι καθόλου συνηθισμένο, και αυτό δεν μας καθιστά αισιόδοξους. Πάνω σε αυτό θα προωθηθεί, παράλληλα, όπως σας είπα, η κατοίκιση αυτών των άδειων κτιρίων, ώστε να τονωθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα, να ληφθεί πρόνοια για τους αστέγους, όλους αυτούς που κυκλοφορούν εδώ πέρα. Να τους βοηθήσει, όχι να τους εξαφανίσει.

Η Διπλή Ανάπλαση θα γίνει

Τι θα γίνει με τον Βοτανικό; Πώς θα σταθείτε απέναντι στο γήπεδο. Κατ αρχήν ποια ομάδα υποστηρίζεται;

Εγώ είμαι Πανιώνιος, αλλά δεν είμαι και φανατικός. Αν εκλεγώ δήμαρχος, το θεωρώ αυτονόητο ότι θα υπερασπίζομαι τα συμφέροντα του Παναθηναϊκού, γιατί είναι η ομάδα της πόλης.

Οπότε, η περίφημη Διπλή Ανάπλαση θα πραγματοποιηθεί;

Το ένστικτό μου λέει ότι θα πραγματοποιηθεί.

Και θα γκρεμιστεί η Αλεξάνδρας για να γίνει πάρκο;

Υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου. Δεν θα σας πω ποια είναι η θέση, γιατί ακόμα δεν την έχω διαμορφώσει ακριβώς, αφού δεν έχω δει όλους τους παράγοντες που πρέπει. Πρέπει να δω και τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, τον κύριο Πατέρα, πρέπει να συζητήσω το θέμα και με την υπουργό Περιβάλλοντος αλλά και με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Και στον Ελαιώνα;

Ο Ελαιώνας είναι πνεύμονας του Λεκανοπεδίου. Από εκεί περνάνε όλα, από εκεί καθαρίζει, περνάει ο αέρας, ο βοριάς και καθαρίζει τον αέρα του λεκανοπεδίου.

Γι' αυτό έχουν πάει όλα τα σκουπίδια... Για να καθαρίζει για τα καλά ο αέρας.

Λοιπόν, τι έγινε εκεί πέρα; Αν είχαν γίνει σωστά τα πράγματα, όπως σας έλεγα πριν ότι πρέπει να γίνονται, δεν θα είχαμε αυτά τα προβλήματα τώρα. Ο κόσμος έχει εξεργεθεί γιατί έχει καταλάβει ότι πριν από τον νόμο που ψηφίστηκε το 2006 για τη Διπλή Ανάπλαση είχε γίνει μια προσυνεννόηση με επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία φρόντισαν να επωφεληθούν από αυτή την προοπτική πρόωρα. Τέλος πάντων, έγινε αυτό που έγινε. Τον περασμένο Μάρτιο η υπουργός, η κυρία Μπιρμπίλη, έκανε μια πρόταση για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία χοντρικά λέει: «Άμεση κατεδάφιση στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Έναρξη των έργων ανάπλασης εκεί». Ο συντελεστής δόμησης μειώθηκε στο μισό απ' όσο είχε ανέβει πριν ξεκινήσουν τα έργα (1,2 από 1,8). Αυτό σημαίνει ότι δεν θα γίνει το δημαρχιακό μέγαρο, το οποίο ούτως ή άλλως μου φαίνεται ότι δεν χρειαζότανε. Δεν θα γίνουν χώροι στάθμευσης, δεν θα γίνουν κάποιες εξωτερικές κατασκευές για τον Παναθηναϊκό. Θα μείνουν μόνο το γήπεδο και το εμπορικό κέντρο του Βωβού, όπως έχει αυτήν τη στιγμή. Ουσιαστικά, η λύση αυτή φαίνεται να περνάει από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Θα πρέπει να λάβουμε και κάτι άλλο υπόψη πάρα πολύ σοβαρά, ότι ο επιχειρηματίας ο συγκεκριμένος, εάν δεν κατορθώσει τελικά να αποπερατώσει το έργο του, θα στραφεί εναντίον του ελληνικού Δημοσίου ζητώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Γιατί; Γιατί επένδυσε χρήματα για να αγοράσει γη, για να κατεδαφίσει, για να απολυμάνει το έδαφος και για να ανεγείρει ένα οικοδόμημα και να έχει διαφυγόντα κέρδη. Αυτό σημαίνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα οποία θα πληρώσει ο φορολογούμενος κι είναι κάτι που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν εξετάζουμε το πρόβλημα.

Υπάρχουν τα λεφτά;

Η οικονομική κρίση θα έχει επηρεάσει και τα οικονομικά του δήμου.

Και τα δικά μου. (γέλια)

Πώς σκοπεύετε εσείς να το διαχειριστείτε αυτό;

Καταπολεμώντας τη σπατάλη. Υπάρχει ένα καθεστώς που έχει εγκατασταθεί στο δήμο τα τελευταία 25 χρόνια, χωρίς να έχει ουσιαστικά ανανεωθεί, παρά την παρέλευση δημάρχων Έτσι, αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει καλή διαχείριση στον δήμο μας. Λόγου χάρη, ο δήμος κάνει προγραμματικές συμβάσεις με ανώνυμες εταιρείες που έχει δημιουργήσει ο ίδιος. Αυτό δεν είναι κακό καθαυτό, το να δημιουργείς μορφώματα, τα οποία μπορεί να κινηθούν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και άνεση στην αγορά, τη στιγμή που ο δήμος έχει τους κανόνες του Δημοσίου. Αλλά, όταν το κάνει αυτό ένας δήμος που είναι μέτοχος αυτών των ανώνυμων εταιρειών, δεν πρέπει να οχυρώνεται πίσω από τους κανόνες που επικρατούν στις πραγματικές ιδιωτικές εταιρείες, θα πρέπει να εφαρμόζει περαιτέρω κανόνες διαφάνειας. Δεν επιτρέπεται, ενώ έχουν γίνει αυτές οι προγραμματικές συμβάσεις, να μην ξέρουν οι δημοτικοί σύμβουλοι τι έχει συμβεί, επειδή ο δήμαρχος δεν τους πληροφορεί, χρησιμοποιώντας γι' αυτό την πλειοψηφία που διαθέτει στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ποιος τα διαχειρίζεται; Και πώς; Αυτό εμένα δεν μου αρέσει και μου βάζει ψύλλους στα αυτιά, γιατί δεν με πείθει ο δήμος ότι τα διαχειρίζεται με χρηστότητα. Σας αναφέρω μόνο ότι το 2008 και το 2009 γίνανε προγραμματικές συμβάσεις με αυτές τις ανώνυμες εταιρείες ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ και δεν ξέρουμε αυτήν τη στιγμή πώς τα έχουν διαχειριστεί οι συγκεκριμένες εταιρείες αυτά τα χρήματα.

Έχει γίνει τελευταία μια συζήτηση για τον 9.84.

Άντε πάλι.

Έχουμε καταλάβει ότι δεν θα απολύσετε κανέναν ο οποίος ζει και εργάζεται από τον 9.84.

Και βιοπορίζεται από αυτόν.

Από την άλλη, είναι ένα ραδιόφωνο που διαμορφώθηκε από ανθρώπους που είναι πιο γνωστοί, φέρνουν μια ακροαματικότητα, αυτό συμφέρει.

Κάναμε την τρίχα τριχιά. Αυτό που είπα ήταν το εξής, ότι είναι ένα πρόβλημα σε τρία επίπεδα. Το πρώτο είναι ότι έκαναν δημοτικό ραδιοσταθμό που στην ουσία δεν είναι δημοτικός, γιατί δεν ασχολείται με πράγματα του δήμου. Έχει το ίδιο πρόγραμμα με τους άλλους εμπορικούς σταθμούς, αν και οι τελευταίοι απασχολούν πολύ λιγότερο προσωπικό. Όταν χρησιμοποιείς έναν ραδιοσταθμό εναντίον της νομοθετικά κατοχυρωμένης αποστολής του, με υπέρμετρο προσωπικό το οποίο πληρώνεται από χρήματα του φορολογούμενου, αναρωτιέται κανείς γιατί το κάνεις αυτό. Εγώ, αν ήμουν δήμαρχος, θα το πρόσεχα πάρα πολύ αυτό.

Θεωρείτε ότι ο νυν δήμαρχος χρησιμοποιεί αυτήν τη στιγμή τον ραδιοσταθμό...

Όχι, δεν λέω ότι τον χρησιμοποιεί. Παρ' όλα αυτά, πάντως, βλέποντας την προεκλογική περίοδο, έχω την εντύπωση ότι ο 9.84 δεν στέκεται με ισότητα απέναντι σε όλους τους υποψήφιους, αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει ακριβώς να προσέχουμε τι κάνουμε όταν διαχειριζόμαστε δημόσιο χρήμα. Το καταλαβαίνετε; Αυτό λέω εγώ. Ότι θα πρέπει, όταν διαχειρίζεσαι δημόσιο χρήμα, να μην προκαλείς την εντύπωση ότι το σπαταλάς και να μη γίνεται αυτό παρά το νομοθετημένο σκοπό του ραδιοσταθμού, του οποίου έχεις την ευθύνη. Ούτε είπα εγώ ότι θα πάω και θα κάνω απολύσεις και θα κόψω κεφάλια και θα κάνω απογραφές του Σίλα κ.λπ. Αλλά, όταν γίνω δήμαρχος, θα φέρω τον σταθμό στην αποστολή του και μπορεί να τον κάνουμε τέλειο, με πρόγραμμα ευχάριστο για τους νέους, με νέα για τι γίνεται στην πόλη, με δρώμενα, με ενημέρωση για τα προβλήματα της πόλης. Γιατί να κάνεις ένα πρόγραμμα που να ανταγωνίζεται τους άλλους εμπορικούς σταθμούς και να μην κάνεις ένα πρόγραμμα όπου ουσιαστικά μπορείς να έχεις εσύ το μονοπώλιο στα ζητήματα της πόλης, δίνοντας τον λόγο στους νέους, στη φαντασία, στη δημιουργικότητας;

Δεν θέλετε να έχετε και έναν σταθμό που θα σας αποφέρει και έσοδα, όταν θα είναι ανταγωνιστικός με τους άλλους;

Γιατί έχετε την εντύπωση ότι φέρνει έσοδα ο 9.84; Κόστισε στον δήμο 17 εκατομμύρια ευρώ για το 2009 και αυτό είναι το ποσό που ξόδεψε ο δήμος για επενδύσεις την ίδια χρονιά. Καταλάβατε; Εσείς νομίζετε ότι φέρνει λεφτά ο 9.84; Ο σταθμός κοστίζει και μάλιστα πάρα πολύ ακριβά.

Μιλάγαμε πριν για τη διαφάνεια και μας είπατε για τις προφορικές συνεντεύξεις. Είστε δηλαδή υπέρ των προφορικών συνεντεύξεων σε όλες τις συνεντεύξεις του δήμου; Σε όλες τις προσλήψεις;

Ναι. Αυτή την στιγμή έχουν περάσει στον ΑΣΕΠ κλπ. Θέλω να σας πω το εξής: εάν υπάρχει κάπου προφορική συνέντευξη, πρέπει να γίνεται με κανόνες που να διασφαλίζουν την πεποίθηση σε όλους ότι υποψήφιοι κρίθηκαν δίκαια. Υπάρχουν αυτοί οι κανόνες. Εγώ τους εφάρμοσα όταν ήμουν σύμβουλος στον Συνήγορο του Πολίτη, κάνοντας παραπάνω από 1.000 προφορικές συνεντεύξεις. Δεν θεωρώ σωστό να προσλαμβάνουμε ανθρώπους χωρίς να έχω δει εγώ ή κάποια επιτροπή τη φάτσα τους.

Πολιτιστική μούχλα

Μια και θίξαμε παραπάνω τα πολιτιστικά, υπάρχει και το παράδειγμα ενός εξίσου υπερχρεωμένου αλλά πετυχημένου δήμου, της Βαρκελώνης. Ο οποίος, όμως, κατάφερε μετά τους Ολυμπιακούς του '92 να αξιοποιήσει την περιουσία του. Εκεί γίνονται τρία μεγάλα φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής, που φέρουν κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες, οι οποίοι επισκέπτονται την πόλη. Εδώ γνωρίζουμε πως αυτοί που προσπαθούν να έρθουν συμπράξουν με τον δήμο αντιμετωπίζουν ένα χάος. Πράγμα που αποθαρρύνει και τους ίδιους να κάνουν κάτι παραπάνω για το φεστιβάλ που φτιάχνουν. Επίσης, ο δήμος της Βαρκελώνης παραχωρεί δωρεάν όλους τους χώρους του γι' αυτά τα φεστιβάλ. Εσείς προτίθεστε να κάνετε κάτι τέτοιο;

Το να σας απαντήσω ναι είναι η εύκολη απάντηση. Εδώ βρίσκονται δύο διαφορετικές πολιτιστικές αντιλήψεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εμείς ακόμα είμαστε ένας νέος συνδυασμός και δεν έχουμε δώσει δείγματα γραφής, αλλά ο καθένας νομίζω έχει και το ύφος του. Δείτε λοιπόν ποιες είναι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που έχει κάνει ο δήμος μέχρι τώρα, δείτε και το ψηφοδέλτιο το οποίο κατεβάζει ο απερχόμενος δήμαρχος για να διαμορφώσετε μια αντίληψη. Ζούμε σε μια μούχλα. Το καταλαβαίνετε; Είναι μια σκουριά και μούχλα όλο αυτό το πράγμα. Το βλέπετε όπου και να κοιτάξετε. Είναι θέμα αισθητικής αντίληψης των πραγμάτων. Οι νέοι, φυσικά πρέπει να ασχοληθούμε με τους νέους. Εδώ έχουμε μια κοινωνία γερόντων. Με πολύ μικρές ικανότητες ανανέωσης, όταν βλέπει κανείς το πολιτικό προσωπικό της. Και τους βλέπεις τώρα, επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να απορροφηθούν, να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια συσσωματώσεις, συλλογικές κινήσεις που αρνούνται οποιαδήποτε συναλλαγή με οποιαδήποτε θεσμοθετημένη εξουσία, είτε αυτή είναι ο Τύπος είτε είναι ο δήμος. Ένα παράδειγμα είναι το κίνημα των ποδηλατιστών, που δεν θέλει να έχει καμία σχέση με κανέναν. Οι κάτοικοι στα Εξάρχεια, που έδιωξαν μόνοι τους τούς εμπόρους ναρκωτικών, είναι ένα άλλο. Λοιπόν, καλή είναι η αυτονομία, αλλά θα πρέπει μια πολιτεία να θεωρεί ότι έχει το καθήκον να βοηθήσει τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας ή της πόλης. Ένας δήμος πρέπει να δίνει χώρο σε αυτά τα πράγματα να εκδηλωθούν. Έχω ζήσει στην Ισπανία δύο χρόνια και στη Βαρκελώνη λίγο, ξέρω πώς σκέφτονται οι Ισπανοί. Ήμουν στη Μαδρίτη την περίοδο '84-'86. Ήταν η εποχή που μόλις είχε τελειώσει η La Movida Madrilena, ένα κίνημα, το πολιτιστικό ξέσπασμα που γνώρισε η Μαδρίτη μετά την πτώση του φρανκισμού. Ο ηγέτης της La Movida Madrilena είναι ο Αλμοδόβαρ. Λοιπόν, δήμαρχος της Μαδρίτης εκείνα τα χρόνια ήταν ο Enrique Tierno Galván. Ήταν, καλή ώρα, καθηγητής του Δικαίου, της Φιλοσοφίας του Δικαίου -εγώ είμαι του Συνταγματικού Δικαίου-, ηλικιωμένος, με κάτι γυαλιά, και άφησε εποχή γιατί ήταν ένα πνεύμα ανοικτό και καινοτόμο. Παραμέρισε όλη τη μούχλα, όλο τον συντηρήσιμο, το βαρύ πέπλο της Καθολικής εκκλησίας, έδωσε χώρο στους νέους ανθρώπους και δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση. Η οικονομική κρίση πρέπει να σημάνει και το τέλος της μούχλας. Αν όχι, λυπάμαι πάρα πολύ και για την πόλη και για την χώρα. Τα δείγματα τα βλέπετε. Δεν θα πω τίποτα περισσότερο, δείτε την αισθητική που επικρατεί.

Υπάρχουν άλλες πόλεις-δήμαρχοι, μοντέλα πόλεων που έχετε εμπνευστεί από αυτά;

Οτιδήποτε καινοτόμο. Ας πούμε, ο Delanoe στο Παρίσι κάνει ωραίες τρέλες με τα ποδήλατα, τον Σηκουάνα κ.λπ. Σε μια πόλη πρέπει να προσδώσεις τη χαρά της ζωής. Να κάνεις δουλειά αλλά να δώσεις και χαρά, με ιδέες και δημιουργικότητα μέσα. Η Αθήνα είναι μια πόλη που, κακά τα ψέματα, και πριν από αυτή την οικονομική κρίση δεν την αγαπούσαμε. Δεν είναι έτσι;

Η πόλη που αγαπάμε να μισούμε.

Ναι. Δεν την αγαπούσαμε την πόλη για κάποιους αντικειμενικούς λόγους. Είναι μια πόλη η οποία πάρα πολύ γρήγορα μέσα στην ιστορία της αλλάζει διαρκώς. Η Αθήνα αλλάζει ταχύτατα. Βλέπεις π.χ. ένα καφενείο που δεν μπορεί να μείνει δέκα χρόνια στην ίδια θέση. Δεν διατηρεί πουθενά την μνήμη της αυτή η πόλη. Γιατί; Γιατί έχει ζήσει αλλεπάλληλα μεταναστευτικά ρεύματα, μετακινήσεις. Στην αρχή από το εσωτερικό της χώρας, μετά από τους πρόσφυγες στη Μικρασιατική Καταστροφή, τώρα με την εξωτερική μετανάστευση, Αλλάζει, αλλάζει, αλλάζει. Έγινε με αυτόν τον τρόπο που έγινε. Είναι μια πόλη που δεν είναι όμορφη πόλη σε πάρα πολλές από τις εκδοχές της. Έχει όμως πολύ ωραίες γωνιές. Είναι μια πόλη στην οποία γίνανε τραγικά σφάλματα στα θέματα δόμησης κυρίως και χρήσης και διαμόρφωσης και γι' αυτό άρχισαν κάποιοι να την εγκαταλείπουν. Ποτέ δεν εγκατέλειψαν κάτοικοι το Παρίσι. Από εδώ έφευγαν κακήν κακώς προς τις μεζονέτες, στα προάστια. Λοιπόν, πρέπει να δώσουμε ξανά σε αυτή την πόλη την ταυτότητά της. Πρέπει ο Αθηναίος να νιώσει Αθηναίος, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να συνδεθεί με σύμβολα, με χώρους, με καταστάσεις, με τοπόσημα. Έχουμε τον Κεραμεικό, έχουμε την πλατεία Κουμουνδούρου, που δεν ήταν αυτό το χάλι κάποτε. Έχουμε την πλατεία Συντάγματος.

Γκέι και διαδηλώσεις

Μιας και μιλήσατε για χαρά πριν, θα υποστηρίξετε το Gay Pride;

Βέβαια, το έχω δηλώσει αυτό και έχω και εκπρόσωπό του στα ψηφοδέλτιά μου.

Θα παντρεύονται και ζευγάρια ομοφυλόφιλων;

Όχι, δεν θα το κάνω αυτό. Δεν θα το έκανα γιατί το ζήτημα κρίνεται αυτήν τη στιγμή στα δικαστήρια, επομένως δεν αφήνει περιθώρια ερμηνείας. Εγώ πάντοτε προασπίστηκα τη νομιμότητα.

Τις άλλες διαδηλώσεις πώς θα τις αντιμετωπίσετε; Γιατί έχουν κυκλοφορήσει κάποιες δηλώσεις σας περί περιορισμού τους, που έχουν προκαλέσει έκπληξη στον χώρο της Αριστεράς.

Θα σας πω και σας παρακαλώ αυτό να το γράψουμε όσο το δυνατόν πιο πιστά. Τον περασμένο Δεκέμβριο, όπως θα θυμάστε, ήταν επέτειος του θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν ο κύριος Χρυσοχοΐδης. Επεισόδια δεν έγιναν. Ο κύριος Χρυσοχοΐδης και η αστυνομία τότε είχαν προβεί σε 600 προληπτικές συλλήψεις πολιτών. Το να συλλαμβάνονται προληπτικά, χωρίς καμιά βάσιμη υπόνοια, άνθρωποι είναι παράνομο και αντισυνταγματικό. Με επισκέφτηκε ο κύριος Τσίπρας στο γραφείο μου, μαζί με τον κύριο Κουβέλη τότε, μου έθεσαν το ζήτημα και εγώ τους είπα: «Έχετε δίκιο». Υπάρχουν, όμως, και άλλα προβλήματα. Λόγου χάρη, έχουμε το Σύνταγμα, που στο Άρθρο 11 κατοχυρώνει το δικαίωμα της ειρηνικής και άοπλης συνάθροισης στον δημόσιο ελληνικό χώρο. Προβλέπει νόμο, που θα ψηφιστεί και θα ρυθμίζει το δικαίωμα αυτό, όπως ρυθμίζεται από το Σύνταγμα και τον Νόμο κάθε άλλο δικαίωμα. Γιατί και αυτό το δικαίωμα δεν είναι απεριόριστο, έχει τα όρια του, που είναι, πρώτα απ' όλα, τα δικαιώματα των άλλων. Το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας, καταρχάς, των ανθρώπων. Το δικαίωμα της επιχειρηματικής ελευθερίας. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Το δικαίωμα της ασφάλειας, όταν επιτρέπεται μια διαδήλωση και γίνεται ό,τι έγινε. Λοιπόν, δεν υπάρχει πολιτισμένη χώρα στον κόσμο χωρίς νόμο που να ρυθμίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα γίνονται οι διαδηλώσεις. Φυσικά, το δικαίωμα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο και είναι θεμελιώδες, προκειμένου να μη ζούμε στη δημοκρατία του καναπέ και της τηλεόρασης. Αλλά, από την άλλη, πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε ότι με συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων θα ψηφίσουμε έναν νόμο που θα λέει: «Μια συνάθροιση στο κέντρο της Αθήνας θα πρέπει να ανακοινώνεται». Δεν λέω να παίρνει άδεια. Να ανακοινώνεται στις αρμόδιες Αρχές. Να υπάρχει, τέλος πάντων, κάποιος που θα έχει την ευθύνη αυτής της ιστορίας.

Ένα άλλο ζήτημα που μας απασχολεί είναι η δημοτική αστυνομία. Αυτήν τη στιγμή είναι 1.091 άτομα, με πρώτο μισθό γύρω στα €1.200 κι αυτό που κάνουν είναι να κόβουν πρόστιμα, Ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος της δημοτικής αστυνομίας για εσάς;

Πρέπει να φτιάξουμε μια δημοτική αστυνομία που να κάνει τη δουλειά της. Η δημοτική αστυνομία έχει μια πάρα πολύ βασική αρμοδιότητα, να προστατεύει, πρώτα απ' όλα, την περιουσία του δήμου. Μετά να έχει την εποπτεία και την αρμοδιότητα για κάποιες μικρές μορφές παραβατικότητας, όπως είναι το μικρεμπόριο. Σήμερα, πια, με την κατάσταση που επικρατεί σε πάρα πολλές περιοχές του κέντρου, με αυτήν τη διάχυτη ανασφάλεια και τον φόβο των ανθρώπων, έχει και μια επιπλέον αρμοδιότητα. Εκ των πραγμάτων, θα πρέπει να λειτουργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε, στο μέτρο του δυνατού, με την παρουσία της και μόνο να αποθαρρύνει την εγκληματικότητα. Που σημαίνει ότι θα πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να μην είναι κατανεμημένοι ισομερώς σε όλα τα διαμερίσματα, όπως συμβαίνει αυτήν τη στιγμή. Τον ίδιο πληθυσμό αστυνομικών έχει το Κολωνάκι με το Μεταξουργείο. Από εκεί και πέρα, σας είπα, πάντοτε το ψάρι από το κεφάλι βρομάει. Πρέπει να κατέβει από την ηγεσία το σήμα, είτε στους οδοκαθαριστές είτε στους υπαλλήλους του δήμου είτε στους δημοτικούς αστυνομικούς ότι «Εδώ θα κάνουμε τη δουλειά μας και ο καλός θα αμείβεται και αυτός που δεν είναι καλός θα του δίνουμε κίνητρα για να γίνεται καλύτερος».

Τους δημότες δεν πρέπει να τους ενεργοποιήσουμε;

Αναγκαστικά πρέπει να ενισχύσουμε τη συμμετοχή, γιατί δεν υπάρχουν και λεφτά για πάρα πολλά πράγματα. Έχει τελειώσει το μοντέλο του δήμου που παρέχει υπηρεσίες και εμείς τις λαμβάνουμε παθητικά. Μέσα από μορφές οργανωμένου εθελοντισμού μπορείς να κάνεις πράγματα που θα επιστραφούν στους δημότες. Δεν μπορούμε να ζήσουμε πια με το μοντέλο του στυλ «έχουμε μια γραφειοκρατία, η οποία παρέχει υπηρεσίες και απλώς τής ζητάμε να γίνει καλύτερη». Οι δημότες οφείλουν να μπουν μέσα στον δήμο.

Ως πρώην Συνήγορος του Πολίτη έχετε συναντήσει αυτό το τέρας της γραφειοκρατίας, του ελληνικού Δημοσίου, του ελληνικού κράτους, όλα αυτά, τέλος πάντων, που μας έφτασαν ως εδώ. Πιστεύετε ότι θα τα καταφέρετε να τα αντιμετωπίσετε;

Αυτό που πιστεύω ότι θα καταφέρω είναι να δείξω πως η κοινωνία είναι ακόμα ζωντανή, γεννά τέτοιες δυνάμεις και κινητοποιεί ανθρώπους που έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλύτερο, να λειτουργήσουν με διαφορετικό τρόπο. Το σημαντικό είναι να δείξεις στους συμπολίτες σου ότι τα πράγματα δεν είναι σε απελπιστική κατάσταση. Ότι υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην κοινωνία που είναι διατεθειμένες να τραβήξουν τα πράγματα προς τα εμπρός. Τι θα καταφέρεις και το τι δεν θα καταφέρεις θα το δείξει η πορεία των πραγμάτων.

Ο Γιώργος Καμίνης για τον Γιώργο Καμίνη

Που γεννηθήκατε;

Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη το 1954.

Πού μένετε τώρα στην Αθήνα;

Μένω, και μου το χτυπάει ο απερχόμενος δήμαρχος, στο Χαλάνδρι, αλλά ζω και εργάζομαι στην Αθήνα από το 1973 και κατά καιρούς έχω μείνει στην Αθήνα. Η κόρη μου η μεγάλη που είναι 5 χρόνων, γεννήθηκε στο Παγκράτι. Μέναμε στο Παγκράτι τότε.

Αγαπημένο στέκι;

Το καφέ Αβησσυνίας. Είναι το αγαπημένο μου στέκι πάρα πολλά χρόνια.

Βόλτα;

Κεραμεικός, Σωκράτους. Πάω σε αυτά τα μέρη. Μου αρέσουν τα μπαχαρικά, μου αρέσει να αγοράζω παστουρμάδες κ.λπ.

Στο μετρό μπαίνετε ή κυκλοφορείτε με αυτοκίνητο;

Φυσικά και μπαίνω στο μετρό. Ένας από τους λόγους που πήγα σε αυτή την περιοχή είναι ότι το μετρό βρίσκεται στα δύο λεπτά από το σπίτι μου.

Κάτι που ακούσατε τελευταία και σας άρεσε;

Δεν είναι σύγχρονη μουσική. Εγώ ακόμη ζω με Johnny Cash και τις μουσικές του Rat Pack από Sinatra, Dean Martin κλπ.

Κάτι που διαβάσατε και σας άρεσε;

Διαβάζω αυτή την εποχή το Understanding the troubles. Είναι ένα βιβλίο για την ιστορία του ιρλανδικού ζητήματος.

Αν είχατε το δικαίωμα να γκρεμίσετε κάτι στην Αθήνα αύριο;

Υπάρχουν παραδείγματα που τα θεωρώ αυθεντικά δείγματα κακογουστιάς. Είναι κάτι κτίρια που έχουν φτιαχτεί απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία, με κάτι μαιάνδρους. Τα θεωρώ από όλες τις απόψεις απαίσια, κακόγουστα, ενεργειοβόρα, δείγμα νεοπλουτισμού. Τι να σας πω; Τα θεωρώ πολύ άσχημα.

Ο Γιώργος Καμίνης λέει για:

Το Μνημόνιο: Οφείλουν να μας που πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Ο δήμος πρέπει να κοιτάξει να ανακουφίσει τους δημότες του από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.

Την κυβέρνηση: Η εμβέλεια αυτής της υποψηφιότητας είναι πολύ ευρύτερη από την εμβέλεια του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι αυτό είναι το κυβερνητικό κόμμα δεν σημαίνει ότι εγώ θα πρέπει να είμαι αλληλέγγυος και με τις κυβερνητικές επιλογές. Εκεί που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει αυτό θα τη στηρίξω και αλλού θα ασκήσω κριτική.

Τους μετανάστες και το παραεμπόριο: Είναι ευθύνη του πρωθυπουργού να ελέγξει την παράνομη μετανάστευση. Ο δήμος θα δημιουργήσει τις υποδομές ώστε να δημιουργηθούν πολυεθνικές αγορές (όπως το Κάμντεν), ώστε ν' αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι κάποιο οικονομικό γίγνεσθαι σε συνθήκες νομιμότητας.

Την γκετοποίηση της Αθήνας: Πιο άγρια από αυτή άλλων χωρών. Χάνουμε το κέντρο της πόλης και δεν ξέρουμε πού και πώς θα το μεταφέρουμε, αν και εφόσον γκετοποιηθεί.

Την επιστροφή των κάτοικων στο κέντρο: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα παλιά εγκαταλελειμμένα κτίρια ως φοιτητικές εστίες ή ως κοινωνική κατοικία με κίνητρα στα νεαρά ζευγάρια να έρθουν να εγκατασταθούν.

Τη διπλή Ανάπλαση: Να γίνει το πάρκο στην Αλεξάνδρας και να ακολουθηθεί η πρόταση Μπιρμπίλη (γήπεδο Παναθηναϊκού και εμπορικό κέντρο, το υπόλοιπο πάρκο), εφόσον συμφωνήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Τα οικονομικά το δήμου: Καταπολέμηση της σπατάλη και διαφάνεια στις συναλλαγές του δήμου. Παραδείγματα: τα 50 εκατ. ευρώ που δόθηκαν τα περασμένα δύο χρόνια σε προγραμματικές συμβάσεις χωρίς να γίνει γνωστό πού διοχετεύτηκαν τα χρήματα και τα 17 εκατ. ευρώ που δαπανήθηκαν πέρσι στον 9,84, τη στιγμή που σε ολόκληρη την πόλη ο δήμος επένδυσε περίπου τα ίδια χρήματα.

Τον 9,84: Καμία απόλυση σε όσους βιοπορίζονται αποκλειστικά από τον ραδιοσταθμό. Να ανοίξει ο σταθμός για τους νέους και να χρησιμοποιείται σύμφωνα με τη νομοθετικά κατοχυρωμένη αποστολή του: να ενημερώνει τους πολίτες για τα ζητήματα της πόλης του.

Τις προσλήψεις στον δήμο: Μέσω ΑΣΕΠ και με προφορικές συνεντεύξεις.

Το Gay Pride: Ο δήμος θα το στηρίξει.

Τις διαδηλώσεις: Αντίθετος με τις προληπτικές συλλήψεις. Υπέρ της θεσμοθέτησης προϋποθέσεων και ορίων για τις διαδηλώσεις, ώστε το δικαίωμα της ελεύθερης συνάθροισης να μην περιορίζει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας, της επιχειρηματικότητας και της ιδιοκτησίας.

Τη Δημοτική Αστυνομία: Οι δυνάμεις της πρέπει να αναδιανεμηθούν σωστότερα στην πόλη και εκεί που χρειάζονται. Η παρουσία τους μπορεί να είναι αποτρεπτική για οποιαδήποτε εγκληματική πράξη.

Τις πεζοδρομήσεις και τον αποκλεισμό των αυτοκινήτων από το κέντρο: Υπέρ, αλλά πρώτα να υπάρξει μέριμνα για τους ανθρώπους που θα πληγούν από τα πολύχρονα έργα.

Τους νέους: Θα τους παραχωρούσε δωρεάν εγκαταστάσεις του δήμου για να πραγματοποιήσουν πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Την καθαριότητα: Υπόσχεται πως πρώτη του μέριμνα είναι να καθαρίσει την πόλη μέσα σ' έναν μήνα.

O Γιώργος Καμίνης είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τον συνδυασμό «Δικαίωμα στην πόλη».