Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Της Μαρίας Κατσουνάκη, Καθημερινή
Τι μας θύμισε ο κ. Παπαδημούλης με τα «μπάνια του λαού»! Το tweet του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είχε μεγάλο σουξέ αν κρίνει κανείς από τον αριθμό των σχολίων που ακολούθησαν, με ποικίλες συναισθηματικές αποχρώσεις, αλλά έμφαση μάλλον στον θυμό. «Τώρα, συμφωνία και τα “μπάνια του λαού”. Μετά, έναρξη εφαρμογής, απομείωση του χρέους, συνέδριο του “κοινωνικού” ΣΥΡΙΖΑ κ αν χρειαστεί, εκλογές», έγραψε, βάζοντας τη ζωή μας σε μια σειρά για τους ερχόμενους τρεις, τουλάχιστον, μήνες. Μαζί με τις αναμνήσεις, από την εποχή που ο λαός ήταν στην εξουσία, στις παραλίες και στις πισίνες, καταναλώνοντας, όπως οι πολιτικοί ταγοί του, στο περιθώριο συνεδρίων σε πολυτελή ξενοδοχεία της εποχής, scotch on the rocks, σε σοσιαλιστικές ξαπλώστρες, πέρασε μια αιωνιότητα· και, εμείς, περάσαμε σε άλλη διάσταση του χρόνου, της πολιτικής και των, πάσης φύσεως, αυτονόητων, που σωριάζονται τώρα με γδούπο το ένα μετά το άλλο. Οι όποιοι κραδασμοί, στη δεκαετία ’80 -’90, απορροφούνταν πολύ γρήγορα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που έρρεαν και τις παροχές που εξασφάλιζαν οι επιδοτήσεις αφενός και οι γενναιόδωρες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις αφετέρου. Η ασφυκτική αναδίπλωση του φετινού καλοκαιριού, ύστερα από πέντε χρόνια δυσανεξίας, με τα capital controls να έχουν αποσυντονίσει κάθε οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, την καχυποψία και τον φόβο να σκιάζουν οποιαδήποτε συναλλαγή, έχει συρρικνώσει έως εξαφανίσεως τα «μπάνια του λαού» προκαλώντας χολώδη θυμηδία στο μέρος του πληθυσμού που βλέπει τη θάλασσα σε τηλεοπτικά πλάνα. Ο 60χρονος ευρωβουλευτής σταδιοδρόμησε την εποχή της μεταπολίτευσης.
Η αλληλουχία των συμβάντων, όπως καταγράφεται στο tweet του, δεν δηλώνει λεπτή ειρωνεία. Αντιθέτως. Αποκαθιστά την κανονικότητα με τον τρόπο που την αντιλαμβάνεται. Ολα βαίνουν ομαλώς στον μικρό μας κόσμο: εφαρμογή συμφωνίας, απομείωση χρέους, συνέδριο, ίσως εκλογές. Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Μετά την «αξιοπρέπεια» ήρθε η «ευθύνη». Και τα τελευταία 24ωρα επαναλαμβάνεται όλο και πιο συχνά από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος η φράση: «Θα κριθούμε από τις πράξεις μας». Η τελευταία καταφυγή. Να παραδοθούν στην Ιστορία, στο μέλλον, οπουδήποτε, χωρίς όρους. Αρκεί να αποφύγουν το παρόν. Το φαντασιακό του ΣΥΡΙΖΑ δεν στερεύει. Απλώς μεταλλάσσεται.