Εξημερώνοντας το θηρίο

 Του Γιώργου Καρελιά, www.protagon.gr
Οσοι πιστεύουν ότι η μεγάλη δυσκολία της κυβέρνησης είναι να παρακάμψει τις αντιρρήσεις του Σόιμπλε και του Τόμσεν, ώστε να οδηγηθεί σε μια συμφωνία με τους δανειστές, πλανώνται. Όπως λέγαμε (εδώ) το μεγάλο εμπόδιο είναι τα «θηρία» εντός του ΣΥΡΙΖΑ και, ορισμένα, εντός του κυβερνητικού σχήματος. Ας το εξηγήσουμε. Η πλευρά των δανειστών λέει σταθερά πάνω-κάτω τα ίδια. Ο,τι έλεγε και στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, λέει και στην κυβέρνηση Τσίπρα-Καμένου. Δηλαδή, με μια φράση, «να τελειώνουμε με το προηγούμενο πρόγραμμα, για να καταβληθεί η δόση και να πάμε παρακάτω». Μάλιστα, σε αντίθεση με όσα λένε όσοι κοιμούνται και ξυπνούν με «συνωμοσίες» και «υπονομεύσεις» απέξω, οι ευρωπαίοι έχουν αμβλύνει αυτή τη θέση τους, αποδεχόμενοι τη νέα πραγματικότητα, που προέκυψε από τις εκλογές στην Ελλάδα. Ετσι, όχι μόνο αποδέχτηκαν απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης σε συμβολικό επίπεδο(μετονομασία της τρόικας κ.α), αλλά έχουν υποχωρήσει και επί της ουσίας. Γι’ αυτό και οι δύο πλευρές έχουν έρθει πολύ κοντά, τόσο ώστε οι γνωρίζοντες υπουργοί να θεωρούν σχεδόν βέβαιη τη συμφωνία(το είπε και ο αντιπρόεδρος κ. Δραγασάκης σε μια θορυβώδη κομματική συνεδρίαση). Στο μόνο που μένουν αμετακίνητοι οι ξένοι είναι η κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, γι’ αυτό και ως πιθανότερη λύση φαίνεται η επώδυνη αύξηση συντελεστών του ΦΠΑ. Αλλά τι να κάνουμε; Όλα επώδυνα είναι. Αν δεν θέλεις να κόψει μισθούς και συντάξεις, θα βάλεις φόρους. Μαγικά κάνει μόνο ο Χουντίνι.

Εύλογο το ερώτημα: τότε γιατί η κυβέρνηση δεν κλείνει τη συμφωνία και το πάει από βδομάδα σε βδομάδα; Η απάντηση είναι πολύ απλή: διότι πρέπει να προηγηθεί η εξημέρωση του θηρίου. Η συμφωνία θα περιέχει και επαχθείς όρους, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Δεν υπάρχει δανειστής που σκορπάει λεφτά. Αλλιώς θα ίσχυαν οι φαντασιώσεις ότι θα μας δανείσουν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι και τώρα (ιδού η νέα ανακάλυψη) οι BRICS. Είναι σαν κάποιους του Παναθηναϊκού, που πίστευαν ότι θα φέρει πολλά εκατομμύρια ο γίγαντας Τσάκας ή σαν κάποιους άλλους ψεκασμένους, που είχαν πιστέψει στα 500 δισεκατομμύρια του Σώρρα.
Λοιπόν, ο Τσίπρας και το περί αυτόν στενό επιτελείο, που έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν στη συμφωνία, πρέπει να κουλαντρίσουν το εντός του ΣΥΡΙΖΑ θηρίο. Αυτό, δηλαδή, που είχαν φτιάξει όλοι μαζί προεκλογικά, με τις τερατολογίες και τις φαντασιώσεις που καλλιεργούσαν(ότι θα έσκιζαν τα Μνημόνια, ότι θα άλλαζαν την Ευρώπη με ανύπαρκτες συμμαχίες κ.α).
Και το θηρίο αυτό είναι ισχυρό. Απόδειξη όσα είδε κι άκουσε ο κ. Δραγασάκης στην κοινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του, στην οποία πήγε για να τους πει ότι επίκειται η συμφωνία. Εκεί αντιμετώπισε μια μικρή εξέγερση, πρωτοστατούσης της Ζωής, όπως καταγράφουν τα ρεπορτάζ.
Μάλιστα, η ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη λήξη της συνεδρίασης (εδώ) είναι διατυπωμένη σε πολεμικούς και ηρωϊκούς τόνους(«θα νικήσουμε»!), σε βαθμό που να αναρωτιέται κανείς αν έχουμε να κάνουμε με δύο κόσμους: έναν αυτόν του πρωθυπουργού και των βασικών υπουργών που ξέρουν τι γίνεται στη διαπραγμάτευση κι έναν άλλον, του κομματικού περίγυρου, που νομίζει ότι επίκειται η άλωση της Βαστίλης.
Βέβαια, αν προσέξει κανείς ποιοι μετέχουν σε αυτά τα όργανα (εδώ η σύνθεση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ), μπορεί να πει  ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο σημαντικό και ότι είναι στο χέρι του πρωθυπουργού να το καθαρίσει. Ετσι(πρέπει να) είναι. Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά». Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει μεν με το ΠΑΣΟΚ του 1981 , όταν το κόμμα είχε ισχυρή επιρροή, αλλά ο κ. Τσίπρας δεν είναι Ανδρέας Παπανδρέου να πάρει πάνω του το παιχνίδι  και να κάνει ό,τι πρέπει να κάνει ένας πρωθυπουργός και όχι ένας κομματάρχης.
Αυτό το παιχνίδι παίζεται αυτή τη στιγμή. Αν ο πρωθυπουργός επικρατήσει του κομματάρχη-αυτό φαίνεται- η εκκρεμότητα θα λήξει και η χώρα θα προσπαθήσει να πάει παρακάτω. Αλλιώς θα μπούμε σε άλλες ατραπούς, για τις οποίες ας αποφύγουμε να μιλήσουμε ακόμα.