«Λοιπόν ναι. Ιδού η Ρόδος. Και το πήδημα
σε λίγες μέρες, με την ώθηση του ελληνικού λαού. Με τη δική σας ώθηση», τόνισε
με νόημα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας
του στη Ρόδο….
Ο Σαρλ Μπωντλαίρ το είχε πει πολύ νωρίς. «Το
πήδημα είναι ο λυρισμός του όχλου». Κι ο Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζει πολύ καλά
και τον κολακεύει συνέχεια. «Ότι θέλει ο
λαός…». Είναι ο πρώτος ηγέτης της αριστεράς
που μιλάει μια τέτοια γλώσσα. Που εισήγαγε τις προσωπικούς χαρακτηρισμούς στη
βουλή για τους αντιπάλους του. Που κάνει εξωτερική πολιτική με τα «Ουλαντρέου».
Αλήθεια πώς δε το σκέφτηκε κανείς ηγέτης μέχρι
τώρα στην αριστερά! Ο Λεωνίδας Κύρκος που ήταν έξοχος ρήτορας; Ο Χαρίλαος Φλωράκης με τη θυμοσοφία του; Τουλάχιστον
ο Ηλίας Ηλιού που είχε μεταφράσει και τη «Ρητορική» του Αριστοτέλη; Αλλά αυτοί δεν ένιωσαν την ταξική οργή του
Τσίπρα. Οι εξορίες και οι φυλακές ήταν
χάδια μπροστά στα βάσανα της μνημονιακης Ελλάδας που νιώθει ο διευθυντής του «Κόκκινου» και αποκαλεί τον πρωθυπουργό «μαλάκα». Γι΄αυτό λοιπόν
μην πυροβολείτε τη Ραχήλ. Είναι το σύμπτωμα. Το πρόβλημα είναι ότι η αριστερά αισθητικά,
ιδεολογικά και πολιτιστικά μοιάζει όλο
και πιο πολύ με τη Ραχήλ Μακρή. Γίνεται το αυθεντικό της δείγμα.
G.F.
Δεν εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ όλη την αριστερά. Γιατί μια τέτοια ισοπέδωση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣόνια Τσιτήλου
Δυστυχώς την άλλη αριστερά, την ανανεωτική, την ψάχνουν επανειλημμένα οι δημοσκόποι αλλά δεν την ανιχνεύουν τα ραντάρ τους. Κάποιοι έχουν πελώριες ευθύνες για την εξαφάνιση του χώρου αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι άλλο είναι το πραγματικό πρόβλημα: Η κοινωνία άλλαξε, μεταλλάχθηκε, από την εποχή του Ηλιού ή του Φλωράκη. To lifestyle άλεσε το υπερκινητικό θορυβώδες τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, την έκανε σαν μπάμιες καζανιού. Η χυδαιότητα είναι εγγενής στις παρακμιακές κοινωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δε σημερινοί πολιτικοί (όπως και οι άλλες ελίτ), απλώς είναι τύποι ανθρώπων που σέρνονται πίσω απο τις μεταλλάξεις της. Τους λαιφστυλίστες κολακεύουν, όχι τους άλλους πολίτες: έτσι ο ένας μιλά για "πήδημα" (πήδημα από που, από το βράχο στη Νάουσα στα νερά της Αράπιτσας ή σάλτο από το ίδιο το Ζάλογγο;...), του άλλου του ξέφυγε τεχνηέντως και βγήκε στην οθόνη το βρισίδι, κοκ.
Φυσικά την υγιή (πολιτικά, ηθικά και αισθητικά) στάση την είχε προτείνει παλιά ο Καρλ Κράους: "Οι αναγνώστες μου και εγώ επικοινωνούμε πολύ καλά: Εκείνοι δεν θέλουν ν' ακούσουν αυτά που λέω και εγώ δεν λέω αυτά που θέλουν ν' ακούσουν". Φαντάζεστε όμως τον κ. Σαμαρά ή τον κ. Τσιπρα να διαβάζουν Κράους;
Πάντως, η υποκρισία της βαρωνείας κάθε χρώματος και των ελίτ (των ΜΜΕ, «διανοούμενων» ή του χρήματος) είναι άκρως εξοργιστική:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα «πηδήματα» των πολιτικών και πως να μη στουκάρουν -
«Ραχήλ, όταν κάνεις ένα λάθος, να σωπαίνεις»
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/01/blog-post_17.html