Του Γιώργου Καρελιά, www.protagon.gr
Φλεβάρης του 2010. Ο Γιώργος Παπανδρέου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρει διεθνή υποστήριξη, επισκέπτεται τη Μόσχα. Κι εκεί έκπληκτος ακούει το alter ego του Πούτιν, τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας Μεντβέντεφ, να του υποδεικνύει να ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα (εδώ). Ήταν η εποχή που στην Ελλάδα κυριαρχούσε η μυθολογία ότι η χώρα μπορούσε να βρει δάνεια από άλλες πηγές, ώστε να αποκρούσει τον «εκβιασμό» των ευρωπαίων. Διάφοροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι ξερόλες -από ψεκασμένους έως ημισοβαρούς- έλεγαν ότι μπορούσαμε να βρούμε δάνεια από τη Ρωσία, την Κίνα, τους Άραβες, τον Τσάβες της Βενεζουέλας κτλ. Το παραμύθι κράτησε λίγο. Και μετά ήρθε η τρόικα. Τι νόημα έχει αυτή η υπενθύμιση; Έχει και παραέχει. Όχι μόνο επειδή κάποιοι εξακολουθούν να συντηρούν τέτοιες ψευδαισθήσεις (εδώ). Αλλά και επειδή αυτές τις μέρες συμβαίνουν κοσμογονικά πράγματα στην ισχυρή -υποτίθεται- Ρωσία του Πούτιν. Μια χώρα που έχει πλούσιους πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.α) βλέπει το νόμισμά της να καταρρέει (έχει υποστεί τεράστια πίεση μέσα σε τέσσερις μήνες), τα επιτόκια να εκτοξεύονται, τα συναλλαγματικά της αποθέματα να συρρικνώνονται δραματικά (εδώ).
Επειδή, λοιπόν:
1. Κάποιοι μυθομανείς ή στόκοι εξακολουθούν να συντηρούν το μύθο ότι αν δεν μας δανείσουν οι ευρωπαίοι, μπορούμε να βρούμε ρωσικά ρούβλια, κινεζικά γουάν, αραβικά ριάλια και βενεζουελανικά μπολίβαρ. Και επειδή
2. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα σεβαστό ποσοστό Ελλήνων (στο 25% μετρήθηκε από την GPO) θέλει να φύγουμε από το ευρώ
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: Καλό είναι όλοι αυτοί να ξυπνήσουν. Ρούβλια δεν υπάρχουν και δεν θα μας έρθουν. Δραχμούλες μπορούμε να κόβουμε όσες θέλουμε. Αλλά υποτιμημένες, δηλαδή ξεφτιλισμένες. Αυτό απαντά στο ερώτημα ορισμένων πονηρών δραχμολάγνων «τι χειρότερο θα πάθουμε;». Ευτυχώς, οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας (μεταξύ τους και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι στιγμής) έχουν καταλάβει τον ρόλο των δραχμολάγνων.
Επιτρέπεται να τα λέμε αυτά ή μήπως, αν τα λέμε, είμαστε στο μπλοκ των «τρομοκρατών» σαν τον Γιούνκερ, τον Μοσχοβισί και τον Στουρνάρα; Όσοι δεν το επιτρέπουν, κερδίζουν ένα νταούλι κι έναν ζουρνά, για να τρελάνουμε τις αγορές στον ελληνικό χορό. Οι άλλοι ας κατεβάσουν ένα μπουκάλι ρώσικη βότκα, περιμένοντας να ‘ρθουν τα ρούβλια…
Φλεβάρης του 2010. Ο Γιώργος Παπανδρέου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρει διεθνή υποστήριξη, επισκέπτεται τη Μόσχα. Κι εκεί έκπληκτος ακούει το alter ego του Πούτιν, τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας Μεντβέντεφ, να του υποδεικνύει να ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα (εδώ). Ήταν η εποχή που στην Ελλάδα κυριαρχούσε η μυθολογία ότι η χώρα μπορούσε να βρει δάνεια από άλλες πηγές, ώστε να αποκρούσει τον «εκβιασμό» των ευρωπαίων. Διάφοροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι ξερόλες -από ψεκασμένους έως ημισοβαρούς- έλεγαν ότι μπορούσαμε να βρούμε δάνεια από τη Ρωσία, την Κίνα, τους Άραβες, τον Τσάβες της Βενεζουέλας κτλ. Το παραμύθι κράτησε λίγο. Και μετά ήρθε η τρόικα. Τι νόημα έχει αυτή η υπενθύμιση; Έχει και παραέχει. Όχι μόνο επειδή κάποιοι εξακολουθούν να συντηρούν τέτοιες ψευδαισθήσεις (εδώ). Αλλά και επειδή αυτές τις μέρες συμβαίνουν κοσμογονικά πράγματα στην ισχυρή -υποτίθεται- Ρωσία του Πούτιν. Μια χώρα που έχει πλούσιους πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.α) βλέπει το νόμισμά της να καταρρέει (έχει υποστεί τεράστια πίεση μέσα σε τέσσερις μήνες), τα επιτόκια να εκτοξεύονται, τα συναλλαγματικά της αποθέματα να συρρικνώνονται δραματικά (εδώ).
Επειδή, λοιπόν:
1. Κάποιοι μυθομανείς ή στόκοι εξακολουθούν να συντηρούν το μύθο ότι αν δεν μας δανείσουν οι ευρωπαίοι, μπορούμε να βρούμε ρωσικά ρούβλια, κινεζικά γουάν, αραβικά ριάλια και βενεζουελανικά μπολίβαρ. Και επειδή
2. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα σεβαστό ποσοστό Ελλήνων (στο 25% μετρήθηκε από την GPO) θέλει να φύγουμε από το ευρώ
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: Καλό είναι όλοι αυτοί να ξυπνήσουν. Ρούβλια δεν υπάρχουν και δεν θα μας έρθουν. Δραχμούλες μπορούμε να κόβουμε όσες θέλουμε. Αλλά υποτιμημένες, δηλαδή ξεφτιλισμένες. Αυτό απαντά στο ερώτημα ορισμένων πονηρών δραχμολάγνων «τι χειρότερο θα πάθουμε;». Ευτυχώς, οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας (μεταξύ τους και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι στιγμής) έχουν καταλάβει τον ρόλο των δραχμολάγνων.
Επιτρέπεται να τα λέμε αυτά ή μήπως, αν τα λέμε, είμαστε στο μπλοκ των «τρομοκρατών» σαν τον Γιούνκερ, τον Μοσχοβισί και τον Στουρνάρα; Όσοι δεν το επιτρέπουν, κερδίζουν ένα νταούλι κι έναν ζουρνά, για να τρελάνουμε τις αγορές στον ελληνικό χορό. Οι άλλοι ας κατεβάσουν ένα μπουκάλι ρώσικη βότκα, περιμένοντας να ‘ρθουν τα ρούβλια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
O διάλογος προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης. Γι' αυτό κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή χυδαίο σχόλιο θα διαγράφεται.