ΜΕΤΑρρυθμιστές: Φραγμός στην πόλωση και τον όψιμο δικομματισμό της κρίσης

Ομιλία του Σπύρου Λυκούδη στην Πανελλαδική Σύσκεψη των ΜΕΤΑρρυθμιστών στο Γκάζι, το Σάββατο 29/11/2014

"Πολλοί επαινούν τις κυβερνήσεις συνεργασίας, ολίγοι όμως στην πράξη τις πιστεύουν. Η ΝΔ τηρεί άκρα του τάφου σιωπή, ο δε ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται αυτοδυναμίες, απεμπολώντας πάγιες πολιτικές αρχές και αξίες της Αριστεράς για μόνιμο εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής.  Εξουσιομανείς και αλαζόνες επιδίδονται σε έναν χωρίς φραγμό, αδυσώπητο και ψευδεπίγραφο διπολισμό που οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδα. Ζημιώνουν αμφότεροι τη χώρα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. Αναπνέουμε σήμερα μέσα σε μια δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα πολιτικού παροξυσμού, αλόγιστων παθών, μύθων, ψευδαισθήσεων, αυταπατών και άθλιων κατηγοριών για χρηματισμούς. Επικρατούν ο άκρατος εθνο-λαϊκισμός, αριστερός και δεξιός, οι διάφοροι πονηροί πολιτευτές, αγύρτες και τυχοδιώκτες, οι ψεκασμένοι, τα τρωκτικά του Διαδικτύου, οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, ο εμφυλιακός πολιτικός λόγος, η ανορθολογικότητα, η συνομωσιολογία, η ενδημική πολιτική βία, η φασιστική, αλλά και η «καλή» αριστερής προέλευσης, η πολιτική αντιπαράθεση με όρους ηθικολογίας και απαξίωσης, με λόγο εχθρικό. Οι πολιτικοί αντίπαλοι λοιδορούνται και καταγγέλλονται εκατέρωθεν ως εχθροί, όχι ως πολιτικοί αντίπαλοι με διαφορετικές πολιτικές προτάσεις και πρόγραμμα. Κυριαρχεί η αρλούμπα και η ανευθυνότητα. Έχουμε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Αρνούμαστε να την αντικρύσουμε, δυστυχώς ως ανώριμα τέκνα της οργής, αρνούμαστε ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνία να ασκήσουμε στοιχειώδη αυτοκριτική που οδηγεί στην αυτογνωσία και στην πραγματική εκτίμηση των δυνατοτήτων και των περιορισμών μας, εξωτερικών και εσωτερικών ως έθνος, κράτος και κοινωνία. Αρνούμαστε να συζητήσουμε τις αιτίες της κακοδαιμονίας μας. Μονομαχούμε λυσσασμένα για τα συμπτώματα. Μηρυκάζουμε τη μιζέρια μας. Ζούμε το σύγχρονο μύθο μας ότι το Μνημόνιο έφερε την κρίση ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Κατασκευάζουμε αχυράνθρωπους για να τους λογχίζουμε κατά βούληση. Γι αυτό αποτυγχάνουμε. Αισθανόμαστε άνετα επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στους άλλους. Δεν αναλαμβάνουμε το δικό μας μερίδιο. Και εφόσον δεν το αναλαμβάνουμε δεν δημιουργούμε και τα πολιτικά περιθώρια για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Είναι το καλύτερο συγχωροχάρτι που μπορεί να δώσουμε στο πολιτικό μας σύστημα. Την εθνική μας τύφλωση και ακρισία την πληρώσαμε, την πληρώνουμε και θα την πληρώσουμε πανάκριβα.

Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί φίλοι,
Πριν από 40 μέρες περίπου εξαγγείλαμε την Πρωτοβουλία μας, τους ΜΕΤΑρρυθμιστές για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη. Τονίσαμε ότι δεν ήρθαμε για να δημιουργήσουμε ένα ακόμη ρήγμα στην πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου, αλλά για να προσθέσουμε τη δική μας διαφορετική και αυτόνομη φωνή και να λειτουργήσουμε ως καταλύτης για την ενότητα της πολύπαθης αυτής παράταξης. Ο χώρος αυτός, δυστυχώς, εξακολουθεί να ταλανίζεται από εσωτερικές αμφισβητήσεις και αναταράξεις, παραγοντισμούς και αρχηγισμούς, σκόπιμες ασάφειες και περιπλανήσεις χωρίς συγκεκριμένες και συντονισμένες πολιτικές στοχεύσεις. Σπέρνει, έτσι, τον σκεπτικισμό αν όχι την απογοήτευση στο μεγάλο και αξιόλογο πολιτικό δυναμικό που διαθέτει, κυρίως δε στην τεράστια εκείνη μερίδα των πολιτών που εξακολουθεί ακράδαντα να πιστεύει, όπως κι εμείς, ότι ο χώρος αυτός όχι μόνο έχει αναμφισβήτητη πολιτική δυναμική αλλά ότι είναι αδήριτη ανάγκη για την πολιτική σταθερότητα και την προκοπή του τόπου αυτού, να επιδιώξει στέρεα και σημαντική πολιτική αποτύπωση και εκπροσώπηση.
Τα ενθαρρυντικά μηνύματα στήριξης, που μας ήρθαν και συνεχώς μας έρχονται από όλη τη χώρα, από τους ίδιους τους πολίτες που σε πολλές περιπτώσεις αυτο-οργανώνονται για να μας συνδράμουν, μας επιτρέπουν σήμερα να κάνουμε ένα ακόμη βήμα, μικρό ίσως αλλά πολύ σημαντικό, να προχωρήσουμε δηλαδή στην αρχική μας συγκρότηση. Πρόκειται για ένα απολύτως απαραίτητο βήμα αν θέλουμε να επιδράσουμε στα πολιτικά πράγματα ενιαία, συντεταγμένα και συγκροτημένα, με συγκεκριμένες δράσεις και στόχους.
Ευχαριστούμε θερμά όσους τα κατάφεραν κι έκαναν τον κόπο να έρθουν από όλη την Ελλάδα για να συμμετάσχουν στη Σύσκεψη αυτή.
Ευχαριστούμε θερμά τους προσκεκλημένους φίλους μας για την παρουσία τους, που ήρθαν να ακούσουν ή να συμμεριστούν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας. Θα τους ακούσουμε κι εμείς με πολλή μεγάλη χαρά, προσοχή και εκτίμηση.

Κυρίες και Κύριοι

Αγαπητοί φίλοι
Η χώρα μας βρίσκεται σήμερα σε μια κρίσιμη πολιτική καμπή. Δεν πρόκειται μόνο για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας που θα κρίνουν την περαιτέρω πορεία μας και τις αναπόφευκτες διευθετήσεις γύρω από το υπέρογκο χρέος μας. Πρόκειται στην ουσία για την πολιτική σταθερότητα και το μέλλον της χώρας που μπορεί να διασφαλιστεί μόνο αν σκύψουμε σοβαρά στα προβλήματά μας κι αν εμείς σχεδιάσουμε την προοπτική μας. Είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή μετά από τόσες μεγάλες θυσίες των πολιτών; Θυσίες υπερβολικές και άδικες, για τις οποίες ευθύνονται άμεσα τόσο ο σχεδιασμός των δανειστών μας όσο και το αμετανόητο πολιτικό μας σύστημα.

Η δημοσιονομική ισορροπία μας επιτρέπει πλέον να σχεδιάσουμε το μέλλον μας με λιγότερη αγωνία αλλά και περισσότερη φρόνηση και προσοχή ώστε να μην επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα, να μην πέσουμε στις ίδιες παγίδες, να μην διαιωνίσουμε το χτες. Το πρόβλημά μας, με λίγα λόγια, είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό, διότι οι πολιτικές μας δυνάμεις, κυβέρνηση και κυρίως η ΝΔ από τη μια μεριά και η αξιωματική αντιπολίτευση από την άλλη περί άλλων τυρβάζουν συγκαλύπτοντας την αλήθεια, παραπλανώντας τον ελληνικό λαό.

Παίζουν πολιτικό φούτμπολ στην πλάτη του λαού, στην πλάτη των πολιτικών μας θεσμών. Αλλού, σε χώρες προηγμένου πολιτικού πολιτισμού και πολιτικής λειτουργικότητας, θεσμικά θέματα όπως η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα αποτελούσε αυτονόητη συναινετική διαδικασία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Πόσω μάλλον σε εμάς, όπου ο ΠτΔ δεν έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, αποτελεί απλώς σύμβολο της ενότητας του ελληνικού λαού. Γι αυτό η εκλογή του μπορεί και πρέπει να επιτυγχάνεται με τη μέγιστη δυνατή πλειοψηφία αντί να αποτελεί αντικείμενο πολιτικής διαμάχης και παιγνίων.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα σύνθετα και δύσκολα προβλήματα της χώρας απαιτούν, ένα minimum πολιτικής συναίνεσης και συνεννόησης. Το απαιτούν οι πολίτες, το επιβεβαιώνουν οι μετρήσεις της κοινής γνώμης. Είδατε πως με το πρώτο φύσημα από τις αγορές επειδή εκτίμησαν πολιτική αστάθεια, κρυολόγησαν οι πάντες. Έλαβαν άραγε οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας το διεθνές μήνυμα; Πολύ αμφιβάλλω.

Γι αυτό από το βήμα της Βουλής πρότεινα πριν από ενάμισι μήνα και το επαναλαμβάνω κι εδώ. Η χώρα δεν χρειάζεται πρόωρες εκλογές, τις οποίες καθημερινά σχεδόν ζητά η αντιπολίτευση. Χρειάζεται συνεννόηση στα μεγάλα θέματα: στο θέμα του Χρέους, του Προέδρου, της Συνταγματικής Αναθεώρησης και του Εκλογικού Νόμου.

Θεωρώ δε προφανώς αυτονόητη τη συναίνεση στα ζωτικά μας θέματα εξωτερικής πολιτικής.

• Στο θέμα του Προέδρου με τη συνεννόηση θα δώσουμε πολιτική σταθερότητα, απολύτως αναγκαία για τον οικονομικό σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την εμπιστοσύνη του διεθνούς περιβάλλοντος.
• Στο θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης θα επιφέρουμε τις απαραίτητες αλλαγές εκσυγχρονισμού σε ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει κι έχει καταστεί αναξιόπιστο στα μάτια των πολιτών.
• Στο θέμα του Χρέους θα ενδυναμώσουμε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας
• Στο θέμα του Εκλογικού Νόμου θα οδηγήσουμε σε ένα σταθερό εκλογικό αναλογικό σύστημα ( εμείς λέμε χωρίς το bonus των 50 εδρών) που εκ των πραγμάτων θα συντελέσει στο σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας.

Διότι, πολλοί επαινούν τις κυβερνήσεις συνεργασίας, ολίγοι όμως στην πράξη τις πιστεύουν. Η ΝΔ τηρεί άκρα του τάφου σιωπή, ο δε ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται αυτοδυναμίες, απεμπολώντας πάγιες πολιτικές αρχές και αξίες της Αριστεράς για μόνιμο εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής.

Εξουσιομανείς και αλαζόνες επιδίδονται σε έναν χωρίς φραγμό, αδυσώπητο και ψευδεπίγραφο διπολισμό που οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδα. Ζημιώνουν αμφότεροι τη χώρα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ.



Φίλες και φίλοι

Αναπνέουμε σήμερα μέσα σε μια δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα πολιτικού παροξυσμού, αλόγιστων παθών, μύθων, ψευδαισθήσεων, αυταπατών και άθλιων κατηγοριών για χρηματισμούς. Επικρατούν ο άκρατος εθνο-λαϊκισμός, αριστερός και δεξιός, οι διάφοροι πονηροί πολιτευτές, αγύρτες και τυχοδιώκτες, οι ψεκασμένοι, τα τρωκτικά του Διαδικτύου, οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, ο εμφυλιακός πολιτικός λόγος, η ανορθολογικότητα, η συνομωσιολογία, η ενδημική πολιτική βία, η φασιστική, αλλά και η «καλή» αριστερής προέλευσης, η πολιτική αντιπαράθεση με όρους ηθικολογίας και απαξίωσης, με λόγο εχθρικό. Οι πολιτικοί αντίπαλοι λοιδορούνται και καταγγέλλονται εκατέρωθεν ως εχθροί, όχι ως πολιτικοί αντίπαλοι με διαφορετικές πολιτικές προτάσεις και πρόγραμμα. Κυριαρχεί η αρλούμπα και η ανευθυνότητα. Έχουμε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Αρνούμαστε να την αντικρύσουμε, δυστυχώς ως ανώριμα τέκνα της οργής, αρνούμαστε ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνία να ασκήσουμε στοιχειώδη αυτοκριτική που οδηγεί στην αυτογνωσία και στην πραγματική εκτίμηση των δυνατοτήτων και των περιορισμών μας, εξωτερικών και εσωτερικών ως έθνος, κράτος και κοινωνία. Αρνούμαστε να συζητήσουμε τις αιτίες της κακοδαιμονίας μας. Μονομαχούμε λυσσασμένα για τα συμπτώματα. Μηρυκάζουμε τη μιζέρια μας. Ζούμε το σύγχρονο μύθο μας ότι το Μνημόνιο έφερε την κρίση ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Κατασκευάζουμε αχυράνθρωπους για να τους λογχίζουμε κατά βούληση. Γι αυτό αποτυγχάνουμε.

Αισθανόμαστε άνετα επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στους άλλους. Δεν αναλαμβάνουμε το δικό μας μερίδιο. Και εφόσον δεν το αναλαμβάνουμε δεν δημιουργούμε και τα πολιτικά περιθώρια για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.

Είναι το καλύτερο συγχωροχάρτι που μπορεί να δώσουμε στο πολιτικό μας σύστημα.

Την εθνική μας τύφλωση και ακρισία την πληρώσαμε, την πληρώνουμε και θα την πληρώσουμε πανάκριβα.





Αγαπητοί φίλοι

Την ατμόσφαιρα αυτή οι ΜΕΤΑρρυθμιστέςήρθαν για να την αποτυπώσουν και να συμβάλλουν στην αλλαγή της. Και έχουν χρέος να το πράξουν. Έχουν χρέος απέναντι στους πολίτες να επαναφέρουν, στον βαθμό που μπορούν, την πολιτική στον ορθολογισμό και την πραγματικότητα για να βρούμε τις καλύτερες λύσεις για τα προβλήματα της χώρας, σαν τον Ανταίο που αντλούσε δύναμη πατώντας στη γη. Δεν υποτιμούμε τα συναισθήματα των πολιτών. Τα αναγνωρίζουμε. Αναγνωρίζουμε την οργή, το θυμό, την απελπισία, την αδικία, που διακατέχει μεγάλη μερίδα των πολιτών. Θέλουμε όμως τα αισθήματα αυτά να τα διοχετεύσουμε σε δημιουργικές κι όχι καταστροφικές ή αυτό-καταστροφικές κατευθύνσεις που δεν οδηγούν παρά σε νέα αδιέξοδα, σε νέες περιπέτειες, χειρότερες από τις προηγούμενες. Εμείς πιστεύουμε ότι η πολιτική, αυτή η μεγάλη επινόηση των προγόνων μας, είναι μια εκπολιτιστική διαδικασία, διότι επιτρέπει στο πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος τη συζήτηση κι όχι τους μονόλογους και τις άναρθρες κραυγές, το διάλογο κι όχι την αποκρουστική αλληλοκαταγγελία, τον συμβιβασμό και τη σύνθεση του δημόσιου και εθνικού συμφέροντος κι όχι τον αλληλοσπαραγμό. Για να μπορεί μια κοινωνία, με όλες τις αντιθέσεις και αντιφάσεις της να συμβιώνει ελεύθερα και πολιτισμένα.

Τα άλλα είναι ολοκληρωτισμός και ζούγκλα της βίας. Τελεία και Παύλα. ΔΕΝ θα υποστείλουμε ποτέ τη σημαία του αγώνα αυτού.

Θέλουμε ένα πολιτικό σύστημα δημοκρατικό, πολιτικά φιλελεύθερο όπου το κράτος δικαίου και η ίδια η αγωγή και δράση των πολιτών θα ξεριζώνει τα άνθη του κακού, τα νεοναζιστικά και φασιστικά φαινόμενα, τις φασίζουσες, ολοκληρωτικές και εξτρεμιστικές νοοτροπίες. Μια νέα πολιτική κουλτούρα συναίνεσης και διαλόγου. Δεν εκμηδενίζονται οι ταξικές διαφορές, δεν καταργούνται τα κοινωνικά προβλήματα. Πλαίσιο και πολιτισμένους κανόνες πολιτικής διαπάλης θέλουμε.



Αγαπητοί φίλοι

Την τελευταία 5ετία ζήσαμε δραματικές καταστάσεις. Τις ζούμε ακόμα καθώς δεν έχουμε αποφύγει τους κινδύνους. Αλλά δεν έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει ότι αυτά που χάσαμε, οι δυστυχίες και οι δυσκολίες που ακόμα διερχόμαστε, η φτώχεια, η ανέχεια, οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, η μάστιγα της ανεργίας, ωχριούν μπροστά σε αυτά τα οποία θα μπορούσαν να μας είχαν συμβεί αν η χρεοκοπημένη χώρα μας είχε αφεθεί να πέσει στον γκρεμό. Μπορεί τώρα να γυρίσαμε μια δεκαετία πίσω, αλλά αν η χώρα είχε αφεθεί στην τύχη της τότε θα γύριζε στη δεκαετία του ’50. Οι παλαιότερες γενιές γνωρίζουν τι θα σήμαινε αυτό.

Όμως, οι διάφορες εγχώριες και αλλοδαπές Κασσάνδρες διαψεύστηκαν, η χώρα ανέκτησε κάποιο μέρος της χαμένης αξιοπιστίας της, προσπαθεί να σταθεί με κόπο στα πόδια της.

Με κανένα τρόπο δεν μου πρέπει να μηδενίσω ή να υποτιμήσω τις προσπάθειες που έγιναν, τις αλλαγές που επήλθαν σε πολλούς τομείς, πάντα βεβαίως με εξωτερική πίεση, αλλαγές άλλες ημιτελείς, άλλες με περισσότερη επιτυχία. Η εποχή της δανειακής υπερκατανάλωσης πέρασε, ελπίζω, ανεπιστρεπτί. Αλλά δεν ήρθε η εποχή της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Δεν έχει εμφανιστεί ακόμη το νέο παραγωγικό πρότυπο της χώρας που θα μας βγάλει οριστικά από την κρίση αντί να φυτοζωούμε, που θα θέσει τις στέρεες βάσεις της αειφόρου ανάπτυξης και της ευημερίας. Διότι, το σύστημα της χώρας, όπως το γνωρίσαμε παραμένει στη θέση του, παρά τα δειλά βήματα που έχουν γίνει. Ζει και βασιλεύει. Παρασιτικό, πελατειακό, αναξιόπιστο, κρατικιστικό, συντεχνιακό. Βολεύει πολλούς. Ξεβολεύει λίγους. Το βαθύ κράτος ανθίσταται με νύχια και με δόντια. Γι αυτό και οι θυσίες των πολιτών κινδυνεύουν να μην πιάσουν τόπο. Γι αυτό τα βάρη της κατάρρευσης και της ανόρθωσης μοιράστηκαν άδικα, σε βάρος του ιδιωτικού τομέα, σε βάρος των πιο ανίσχυρων πολιτών, σε βάρος των φτωχών και των απροστάτευτων. Οι πολίτες στενάζουν από την υπερφορολόγηση.

Τα ίδια πάντα υποζύγια. 4 εκ. πολιτών τρέχουν για διακανονισμούς. Ζούμε καθημερινά τις τεράστιες δυσκολίες επιβίωσης των συμπολιτών μας. Δεν χρειάζεται να τις απαριθμήσω.

Κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Διότι το σύστημα αυτό, το οποίο διατηρεί η γνωστή διαπλοκή συμφερόντων, που μοίραζε παροχές και προνόμια στις διάφορες συντεχνίες με ξένα κόλλυβα, αλλά δεν έχει σήμερα να μοιράσει απλόχερα, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς τις κραυγές ούτε των σχετικά εχόντων ούτε των μη εχόντων, θα έπνεε τα λοίσθια αν δεν είχε στην ουσία αρωγό την αξιωματική αντιπολίτευση και άλλες «αντι-μνημονιακές» πολιτικές δυνάμεις.

Θα έπνεε τα λοίσθια αν είχε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή αντιπολίτευση με συγκεκριμένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα ανάταξης της χώρας. Αντί γι αυτό συμπλέει στην ουσία τρίβοντας τα χέρια του, όταν βλέπει απέναντί του να εκκολάπτονται νέες πιθανότητες διαπλοκής. Όταν υπόσχονται στο λαό νέους λαγούς με πετραχήλια, επαναφορά στο «χαμένο παράδεισο», ακινησία και κρατισμό, διανομή ανύπαρκτων και φαντασιακών πόρων προς πάντες, τζάμπα μαγκιές και τσαμπουκάδες. Οι λεγόμενοι σήμερα «αντι-συστημικοί» δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος. Περισσότερο συστημικοί από το σημερινό σύστημα κι ας διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, πιο βαθειά συστημικοί απ’ όσο πιστεύει ο κόσμος.

Γι αυτό δεν υπάρχει πιο ανήθικο και κουτοπόνηρο πολιτικό επιχείρημα από αυτό που ακούγεται «μην ακούτε τι λένε, ως Κυβέρνηση άλλα θα κάνουν, όχι αυτά που υπόσχονται». Ποιος κοροϊδεύει ποιόν τελικά;



Αγαπητοί φίλοι

Γι αυτό η χώρα χρειάζεται επειγόντως ριζικές μεταρρυθμίσεις, γι αυτό χρειάζονται οι ΜΕΤΑρρυθμιστές. Δεν μπορούμε να ζούμε διαρκώς σε ένα μίζερο σήμερα, χωρίς ελπίδα και προοπτική. Πρέπει να σκεφτούμε και να οργανώσουμε το ΑΥΡΙΟ, ΤΟ ΜΕΤΑ, τις ΜΕΤΑρρυθμίσεις. Αυτές είναι το οξυγόνο της ελπίδας, η εγγύηση ότι η χώρα δεν θα κυλήσει προς τα πίσω, αλλά θα πάει μπροστά.

Δεν μπορώ φυσικά στο πλαίσιο της ομιλίας μου αυτής να εξειδικεύσω μεταρρυθμίσεις. Θα αναφέρω μόνο τους βασικούς τομείς στους οποίους θα επιχειρήσουμε να καταθέσουμε σύντομα τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας. Και θα το επιχειρήσουμε με σοβαρότητα, προσοχή και ρεαλισμό. Γιατί τίποτα δεν είναι περισσότερο πολιτικό από το συγκεκριμένο που όλοι το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι, καταφεύγοντας σε κοινοτοπίες, γενικολογίες και υπεκφυγές.

Είναι οι τομείς στους οποίους βασικές μεταρρυθμίσεις αποτελούν ώριμα αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας και θα πρέπει να τις επιδιώξουμε με εμμονή και σύστημα και πολιτικές συμμαχίες, γιατί οι Μεταρρυθμίσεις αποτυγχάνουν όταν δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στήριξης τόσο για τη θέσπισή τους όσο και για την εφαρμογή τους.



Χρειαζόμαστε ριζικές Μεταρρυθμίσεις

$1·         Στο Πολιτικό Σύστημα

$1·         Στο Κράτος (Δημόσια Διοίκηση)

$1·         Στην Οικονομία

$1·         Στην Παιδεία

$1·         Στην Υγεία

$1·         Στην Κοινωνική Ασφάλιση





Φίλες και φίλοι,

Οι Μεταρρυθμίσεις δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο εσωτερικές αντιστάσεις, λυσσαλέες μάλιστα. Η ίδια η παγκοσμιοποίηση, η εξασθένιση του εθνικού κράτους και η συμμετοχή σε υπερεθνικά σύνολα, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση για εμάς, δημιουργούν ευκαιρίες αλλά και περιορισμούς στην άσκηση μιας παραδοσιακής κεντρο-αριστερής –σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής. Άλλωστε η οικονομική και η κοινωνική διάρθρωση των χωρών σήμερα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που επικρατούσε μεταπολεμικά. Και μόνο τη χώρα μας να φέρω ως παράδειγμα είναι φανερό πως δεν μιλάμε για την ίδια χώρα του τότε. Δεν θα υπεισέλθω σε θεωρητικές αναλύσεις. Φίλοι μας, όπως ο Νίκος Μουζέλης, αλλά και άλλοι έχουν γράψει αρκετά και σημαντικά περί αυτών που πρέπει σοβαρά να ενταχτούν στον προβληματισμό μας.

Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι πρέπει να αποδεχθούμε τις σημερινές προκλήσεις με πολιτικό θάρρος αλλά και με φρόνηση. Να συνδεθούμε και να συμπορευθούμε με τα κοινωνικά στρώματα, τους φορείς και τα άτομα που έχουν συμφέρον να επιφέρουν τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που επιδιώκουμε. Να έχουμε επεξεργασμένες προγραμματικές θέσεις και πρόγραμμα δράσης. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι εφικτό.



Αγαπητοί φίλοι,

Άφησα τελευταία τη δεύτερη μεγάλη επιδίωξη των ΜΕΤΑρρυθμιστώνπου δεν είναι άλλη από την ενότητα του προοδευτικού πολιτικού χώρου. Τόνισα και στην ομιλία μου στις 21 Οκτωβρίου ότι είμαστε συγκάτοικοι στον χώρο αλλά διαφορετικοί. Οι περισσότεροι από εμάς ερχόμαστε μέσα από την ιστορική διαδρομή του ανανεωτικού κινήματος της Αριστεράς και συναντιόμαστε με συναγωνιστές της Σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης και του φιλελεύθερου κέντρου.



Γνωρίζω ένα ενιαίο σχήμα είναι σήμερα αδύνατο να επιτευχθεί. Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Επίσης δεν θέλω να υπεισέλθω στα εσωτερικά των άλλων φορέων. Η κοινή γνώμη γνωρίζει καλώς τα προβλήματα και τις εσωτερικές διαμάχες κάθε χώρου. Όμως, οι πολίτες δεν θα μας συγχωρήσουν την αδράνεια. Θα είναι ντροπή για τη χώρα η νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής να πάρει την Τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές. Έχουμε χρέος και ευθύνη απέναντι στους πολίτες να επιδιώξουμε την εκλογική ενότητα του χώρου. Προς αυτήν την κατεύθυνση εμείς θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, χωρίς ιδιοτέλειες και μικροκομματικούς υπολογισμούς.

Διότι μόνο αυτός ο πολιτικός χώρος μπορεί να θέσει φραγμό στην αδιέξοδη πολιτική πόλωση και τον όψιμο συστημικό δικομματισμό της κρίσης. Μόνο αυτός με δυναμική εκλογική παρουσία μπορεί να εγγυηθεί την πολιτική σταθερότητα και την πραγματοποίηση των Μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να ορθοποδήσει και να χαράξει ένα μέλλον ελπίδας για τους πολίτες.

Αλλά προσέξτε, αγαπητοί φίλοι, θέλω σήμερα να σας πω καθαρά πως αν δεν μπορέσουμε να πετύχουμε την συνάντηση όλων, θα προχωρήσουμε διευρύνοντας όσο μπορούμε το μέτωπο των δυνάμεων που πιστεύουν στην ανάγκη των μεγάλων μεταρρυθμιστικών τομών. Θα προχωρήσουμε σ’αυτήν την πολιτική συμμαχία που σήμερα θα φανεί ότι είναι ώριμη να υπάρξει.



Αγαπητοί φίλοι-ες

Παλεύουμε να αλλάξουμε όσα νομίζουμε πως κρατάνε την χώρα μας σε υστέρηση γιατί αγαπάμε αυτόν τον τόπο.

Αγαπάμε την πατρίδα μας. Δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν πατριδοκάπηλο, σε κανέναν αγύρτη της εθνικοφροσύνης.

Θέλουμε μια Ελλάδα σύγχρονη, ευρωπαϊκή, στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτελεσματικό κράτος, κράτος δικαίου, πρόνοιας, πολιτικά ανοιχτό και κοινωνικά ευαίσθητο, μια Ελλάδα σεβαστή και αξιοπρεπή στη διεθνή σκηνή, με δυνατή φωνή, μια Ελλάδα πρωτοπόρα.

Γι αυτό απευθυνόμαστε σε όλους τους πολίτες και ζητάμε την στήριξη και την εμπιστοσύνη τους. Για να αλλάξουμε το σήμερα για να οικοδομήσουμε το αύριο, για το ΜΕΤΑ με τους ΜΕΤΑρρυθμιστές!

Χαιρετίζω με αγάπη τους φίλους συναγωνιστές που ήρθαν από όλη την Ελλάδα για τις εργασίες της Σύσκεψης.

Να έχουμε καλή δουλειά.

Σας ευχαριστώ πολύ