Τελικά μπορεί μία εθνική φορολογική αρχή να αντιμετωπίσει τις πολυεθνικές εταιρίες; Όποιος υποστηρίζει κάτι τέτοιο, μάλλον δεν καταλάβει το παραμικρό για τα Luxleaks. Αλλά ας το δούμε από την αρχή. Όταν συζητάς για εταιρίες όπως η Eurobank ή η 3Ε, δεν έχεις να κάνεις με ελληνικές εταιρίες. Έχεις να κάνεις με ελληνικές πολυεθνικές εταιρίες. Θυμίζω ότι μόλις τα τελευταία χρόνια ο νομοθέτης μας προσδιόρισε την έννοια του «παγκοσμίου εισοδήματος», ενώ είναι αστείο να λέμε ότι έχουμε σήμερα τις υπηρεσίες για να ελέγξουν αποτελεσματικά φαινόμενα όπως το transer pricing ή την πληρωμή πνευματικών δικαιωμάτων σε άλλες φορολογικές δικαιοδοσίες. Θυμίζω, επίσης, ότι η φορολόγηση χρήματος που «κινείται» είναι πολύ πιο ευνοϊκή σε σχέση με άλλες μορφές πλούτου όπου το χρήμα δεν κινείται. Τώρα προσθέστε ότι στο Λουξεμβούργο είναι πολύ εύκολο το κεφάλαιο να εμφανίζεται ως χρέος διάφορων εταιρικών οντοτήτων. Μπορεί επίσης η διαχείριση του πλούτου να παίρνει τη μορφή αμοιβαίου κεφαλαίου με χαμηλό ή και μηδενικό φορολογικό συντελεστή. Χωρίς φορολογική εναρμόνιση σε επίπεδο Ε.Ε. ή, καλύτερα, σε επίπεδο ΟΟΣΑ, η φορολογητέα ύλη δεν θα συλληφθεί ούτε σε εκατό χρόνια. Η ανεξαρτησία στη φορολογία είναι από τα τελευταία εθνικά οχυρά που θα πέσουν. Και το Λουξεμβούργο το έκανε όπως η Κύπρος και η Ελβετία. Ήθελε να προσελκύσει τα κεφάλαια που τώρα θα τραβήξουν για αλλού, ας πούμε για την Ιρλανδία (εταιρικός φόρος 12.5%) ή την Ολλανδία που προσφέρει φόρο 10%. Χωρίς υπερεθνικούς μηχανισμούς τα κράτη θα είναι πάντα ο χαμένος του τραπεζιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
O διάλογος προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης. Γι' αυτό κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή χυδαίο σχόλιο θα διαγράφεται.