Η Νέα Έξυπνη Πόλη - Από αισθητήρες υψηλής τεχνολογίας μέχρι και την κοινωνική καινοτομία

Η Πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας η Σεούλ είναι μία από τις
 πρώτες πόλεις που επένδυσαν στις έξυπνες τεχνολογίες. 

#ΠΟΛΕΙΣ και ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Tim Smedley .Δημοσιεύθηκε στην The Guardian , την μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης

Αν θέλετε να ξέρετε τι συμβαίνει με τις έξυπνες πόλεις, τότε δείτε τη συμβαίνει στην πόλη Σεούλ.  Η πρωτεύουσα ενός από τα πιο τεχνολογικά προηγμένα έθνη του κόσμου ήταν μία από τις πρώτες πόλεις που επένδυσαν στην έξυπνη τεχνολογία.Στο Smart City World Expo στη Βαρκελώνη, ο Jong-Sung Hwang, πρώην CIO της μητροπολιτικής αυτοδιοίκησης της Σεούλ ενημέρωσε για την προσπάθεια της πόλης να συλλέξει δεδομένα κίνησης σε πραγματικό χρόνο. Για χρόνια, η πόλη επένδυσε εκατομμύρια δολάρια σε αισθητήρες ενσωματωμένους στο οδικό δίκτυο.

«Όμως, αποτύχαμε ξανά και ξανά», δήλωσε ο Hwang. «Κόστισε πολύ, αλλά τα στοιχεία κυκλοφορίας δεν ήταν σωστά και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν». Το 2012, όμως, της πόλης τα 25.000 ταξί εισήγαγαν ένα σύστημα πληρωμών με κάρτα επαφής (touchcard) χρησιμοποιώντας την τεχνολογία GPS, ουσιαστικά δίνοντας στην Σεούλ πληροφορίες για την κίνηση σε πραγματικό χρόνο που εδώ και καιρό είχε ανάγκη, αλλά σε ένα ελάχιστο ποσοστό του κόστους.  «Μια έξυπνη πόλη μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί την έξυπνη τεχνολογία για την επίλυση προβλημάτων χωρίς κάποια αλλαγή στην υποδομή της πόλης», δήλωσε ο Hwang.

Ωστόσο, για τον τομέα των έξυπνων πόλεων, που ξεπερνά τα 400δισ. δολάρια σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν πολύ περισσότερο κέρδος με την ενσωμάτωση αισθητήρων παρά με την ανάλυση των υφιστάμενων συνόλων δεδομένων. Και ενώ τα δεδομένα που συλλέγονται, παθητικά ή ενεργά, από τους πολίτες που κρατάνε smartphones είναι μακράν η πιο σημαντική εξέλιξη έξυπνης πόλης των τελευταίων ετών, δεν φαίνεται να θέλανε να το παραδεχτούνε όλοι στο World Expo.

Η λέξη «social» (κοινωνική), απώθησε τους επενδυτές, είπε η Ana COCHO Bermejo, η COO της Citycise. «Από το 1950 έχουμε μιλήσει για αυτήν την ιδέα της πόλης ως ένα πολύπλοκο σύστημα ... το τμήμα το οποίο σήμερα έχει αποκτήσει επιχειρηματικό μοντέλο είναι το τμήμα που σχετίζεται με αυτό το σύστημα: η διαχείριση, η ενεργειακή απόδοση, η κινητικότητα – όλη η βιομηχανία της έξυπνης πόλης τρέφεται από αυτά. Αλλά για το άλλο τμήμα, το οποίο είναι η κοινωνική καινοτομία και η κοινωνική συμμετοχή, πραγματικά δεν ξέρουν πώς να δημιουργήσουν ένα επιχειρηματικό μοντέλο από αυτά ... οι πολίτες προσφέρουν πολλά δεδομένα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να κλείσουμε τον κύκλο και να επανέλθουμε στους πολίτες για τη βελτίωση της καθημερινής τους ζωής.»

Υπάρχουν κάποια στοιχεία που αποδεικνύουν ότι αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.  Η Hanna Niemi-Hugaerts, η υπεύθυνη του έργου, Forum Virim Helsinki, συνέβαλε στη δημιουργία μιας Open311 εφαρμογής στη φινλανδική πρωτεύουσα. Μια αποτελεσματική σύζευξη της κεντρικής έξυπνης τεχνολογίας με τη συμμετοχή των πολιτών, αυτό βασίζεται στην ιδέα των ΗΠΑ για μια τηλεφωνική γραμμή 3-1-1 για την αναφορά μη έκτακτων θεμάτων, προσθέτοντας μια ιστοσελίδα και μία smartphone εφαρμογή με τη δυνατότητα να στέλνονται και φωτογραφίες.

«Οι πόλεις προσφέρουν όλο και περισσότερα ανοιχτά δεδομένα, αλλά η ανάπτυξη των συστημάτων που συλλέγουν feedback από τους πολίτης αργεί», εξήγησε η Niemi-Hugaerts. «Συχνά εξαφανίζεται σε μία μαύρη τρύπα που ονομάζεται “info@...........”». Σε αντίθεση, μια διεπαφή τύπου Open311 «επιτρέπει στους πολίτες να στείλουν φωτογραφίες ή να επικαιροποιήσουν αναφορές για οτιδήποτε από λακκούβες στους δρόμους μέχρι και την σήμανση του οδικού δικτύου», είπε. Το Open311 είναι επίσης ένα ανοικτό σύνολο δεδομένων, «επιτρέποντας στους προγραμματιστές ή στους ίδιους τους πολίτες να αναπτύξουν εφαρμογές ή υπηρεσίες», δήλωσε η Niemi-Hugaerts.

Η διάθεση της αγοράς ωστόσο είναι ότι εξακολουθεί να λαχταρά για τους έξυπνους δρόμους της Σεούλ και όχι bottom-up λύσεις. Το Ρίο ντε Τζανέιρο κέρδισε τοβραβείο της καλύτερης έξυπνης πόλης για το 2013 στο World Expo, με το Κέντρο Ελέγχου του ένα παράδειγμα για όλες τις έξυπνες πόλεις - ένα κομβικό σημείο με 400 άτομα προσωπικό, με μυριάδες οθόνες και μια κύρια οθόνη 80 τετραγωνικών μέτρων, με την προβολή εικόνων από τους δρόμους, ένα έξυπνο χάρτη με στοιχεία της συγκοινωνίας της πόλης σε πραγματικό χρόνο, ακόμη και προγνωστική αναλυτική (predictive analytics) και "hot topic sensing” κοιτάζοντας τις τάσεις και τις λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους στα social media για να επιλύονται τα προβλήματα εν τη γενέσει τους, ή ακόμα και πριν αυτά συμβούν. 

Το Ρίο είναι η επιτομή της προσέγγισης των κεντρικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας για την κυβέρνηση των πολιτών. Ωστόσο ο επικεφαλής του προσωπικού ο Pedro Paulo Carvalho μου είπε ότι αυτό δεν είναι πλέον επαρκής: «Το πρώτο στάδιο μιας έξυπνης πόλης είναι να αποκτήσει την κεντρική υποδομή.  Τώρα η πραγματική πρόκληση είναι η δεύτερη φάση, στην ενσωμάτωση αυτών των συστημάτων στην καθημερινή ζωή, στο άνοιγμα των δεδομένων μας για τους πολίτες με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν πραγματικά. Η έννοια του «έξυπνου πολίτη» είναι αυτή που περιλαμβάνει την συμμετοχή του πολίτη στην διαδικασία λήψης αποφάσεων.» Παρά τα βραβεία της πόλης, έχει ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσει.

Υπάρχει μια μέση λύση η οποία αναδύεται - το «διαδίκτυο των πραγμάτων» (theInternet of Things). Αυτό είναι το όραμα μιας έξυπνης πόλης που σχηματίζεται βήμα βήμα, από νοικοκυριό σε νοικοκυριό. Ο Kevin Ashton, ιδρυτής του Κέντρου Auto-ID του MIT, έδωσε το παράδειγμα των έξυπνων μετρητών νερού. «Περίπου το 40% της κατανάλωσης του νερού εντός κτιρίων οφείλεται στην σπατάλη, σε διαρροές, και στην άσκοπη χρήση των βρυσών ... αν μπορούσαμε να συλλέξουμε τέτοιου είδους πληροφορίες και να τις δείξουμε στου καταναλωτές, θα σπαταλούσαν λιγότερο.  Είναι πολύ απλό».  Ένας μετριτής νερού που μπαίνει κάτω από το νεροχύτη που κοστίζει λιγότερο από $100 και σχεδιάστηκε από την ομάδα του θα μπορεί να πληροφορεί τα νοικοκυριά για την χρήση του νερού - και για τις διαρροές.  Ένα άλλο παράδειγμα υπάρχει όπου τα φυτά στις γλάστρες τους στέλνουν tweet στους ιδιοκτήτες τους όταν χρειάζονται πότισμα.

Η εξέλιξη της έξυπνης πόλης θα περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω. Στις αρχές του 2014, καμία πόλη δεν θα μπορεί πραγματικά να ισχυριστεί ότι είναι μια έξυπνη πόλη, και θα χρειαζόταν ένα περίπλοκο σύνολο των συνεργασιών για μία τέτοια επίτευξη.  Τα κεντρικά συστήματα ελέγχου θα πρέπει να συνεργαστούν με τους πολίτες και όχι μόνο να τους παρακολουθούν απλά.  Ομάδες πολιτών θα πρέπει να εξετάσουν την πολιτική και τη χρήση των ανοιχτών δεδομένων, και να συμβάλλουν επίσης σε αυτό.  Οι έξυπνοι αισθητήρες στους δρόμους εξακολουθούν να χρειάζονται, όπως είναι αυτοί που επιλέγουμε να τοποθετήσουμε στα σπίτια μας.  Μια ολιστική προσέγγιση για τον σχεδιασμό των έξυπνων πόλεων φαίνεται εφικτή, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί. Και θα συμφωνήσω με τις μεγάλες εταιρίες τεχνολογίας ότι η πολιτική υποδομή δεν υπάρχει ακόμα.

«Οι κύριες προκλήσεις δεν είναι οι τεχνολογικές», δήλωσε ο Alex Mestre, διευθυντής μάρκετινγκ της Ισπανικής Abertis Telecom, «την τεχνολογία την καταφέρνουμε μια χαρά.  Η μεγάλη πρόκληση πιστεύω ότι είναι στο πολιτικό πεδίο ... αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια σαφής ένδειξη, από τους δήμους για το τι πρέπει να γίνει, τα εμπόδια στα διάφορα τμήματα πρέπει να ξεπεραστούν... και μια πολιτική εντολή σε εφαρμογή για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε οτιδήποτε.  Διαφορετικά, όλα αυτά θα είναι απλά ωραία πειράματα.»

Με άλλα λόγια, η τεχνολογία ήδη υπάρχει.  Εμείς είμαστε αρκετά έξυπνοι να την χρησιμοποιήσουμε;