Μίλτος Κύρκος: Οι ηγέτες μας είναι ανεπαρκείς επειδή το μόνο που έχουν στο στόχαστρό τους είναι η επιβίωση των κομματικών τους μηχανισμών

Συνέντευξη στον Άρη Παπαδόπουλο,  Εθνικός Κήρυξ

Ο Μιλτιάδης Κύρκος δείχνει να ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του Λεωνίδα, αξέχαστου ηγέτη της ανανεωτικής Αριστεράς, τουλάχιστον ως προς την Ευρωβουλή όπου είχε υπηρετήσει και εκείνος το 1981 και το 1985. Εκεί όμως σταματάει κάθε σύγκριση. Ο γιος δεν προτίμησε κάποιο παραδοσιακό κόμμα της Αριστεράς, αλλά εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με το Ποτάμι, όπου θα βρεθεί στην Ευρωβουλή μαζί με τον Γιώργο Γραμματικάκη, φυσικό και συγγραφέα, πρώην πρύτανη Πανεπιστημίου Κρήτης. Κι όπως δηλώνει στον «Εθνικό Κήρυκα», δεν ένοιωσε ποτέ να κουβαλά το βάρος μίας αριστερής κληρονομιάς λόγω του πατέρα του. «Θα έλεγα ότι η σχέση με τον πατέρα μου πολιτικά ήταν πολύ υγιής. Ημασταν μακριά και αγαπημένοι. Τον στήριζα στη ζωή του, αλλά δεν συμμετείχα στα κόμματά του. Οπότε δεν κουβαλούσα τέτοια κληρονομιά, ούτε και κουβαλούσα το όνομά του στην καθημερινότητα. Ηταν ο Λεωνίδας και ήμουν ο Μίλτος». Ανθρωπος χαμηλού προφίλ, τα τελευταία χρόνια απασχολείται σε επιχείρηση εισαγωγής και παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών. Εν τούτοις έχει εμπειρία στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου έχει εργαστεί ως επιστημονικός σύμβουλος. Παράλληλα, είναι συνεργάτης του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων για την εκμάθηση ελληνικών και αναπτύσσει εκπαιδευτικές εφαρμογές σε υπολογιστές και στο Διαδίκτυο. Στόχος του είναι η δημιουργική χρήση των νέων τεχνολογιών με σκοπό την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς στα κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας.

Ο κ. Κύρκος, που γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα και έχει σπουδάσει Χημικός Μηχανικός, σε αντίστοιχες ερωτήσεις του «Ε.Κ.» ξεκαθαρίζει τα πράγματα.

Ερωτηθείς γιατί το Ποτάμι συνεργάζεται με την ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D), απάντησε ότι «η συνεργασία και όχι η ένταξη, δείχνει και ένα στίγμα για το ποιες είναι οι προτεραιότητές μας στο Ευρωκοινοβούλιο. Και συνεργαζόμαστε μαζί τους επειδή ως ομάδα κατέβηκε στις εκλογές με πρόγραμμα επικεντρωμένο στην ανεργία και την ανάπτυξη που ταιριάζει δυστυχώς στις ανάγκες της Ελλάδας. Και πρέπει να δούμε πώς μέσα από τη γενική κατεύθυνση του S&D θα μπορέσουμε να δούμε και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και τη λιτότητα που πρέπει να χαλαρώσει αλλά κυρίως τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα ώστε να βγούμε από την κρίση».

«Εθνικός Κήρυξ»: Πιστεύετε ότι ο επικεφαλής της ομάδας, Μάρτιν Σουλτς, και γενικότερα οι σοσιαλιστές στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι συνεπείς με το πρόγραμμα αυτό; Κύρκος: Δεν πιστεύω κανέναν που φτιάχνει ένα προεκλογικό πρόγραμμα και δίνει κάποιες κατευθύνσεις. Το πρόγραμμα βεβαίως κι αν το δει κανείς συγκριτικά με τα άλλα ευρωπαϊκά κόμματα δίνει ένα στίγμα. Το πόσο συνεπής θα μείνει ένας οργανισμός με αυτό, εξαρτάται και από τα μέλη που έχει και πόσο θα επηρεάσουν και τις ηγεσίες τους. Αρα τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ωστόσο, είναι ένα πολύ καλύτερο ξεκίνημα από άλλες επιλογές που είχαμε στο Ευρωκοινοβούλιο. Κρατάμε επομένως τη μεγάλη σημασία και τις αναλύσεις που έχει κάνει το S&D για τα θέματα της ανάπτυξης. Δεν μιλάει γενικά, αλλά μιλάει για ανάπτυξη διατηρούμενη και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Ετσι, για να απαντήσω στην ερώτησή σας έχουμε τα μάτια μας ανοικτά, δεν πιστεύουμε τίποτα, όμως βρήκαμε ένα χώρο για να τα παλέψουμε μαζί με ανθρώπους που βλέπουμε τα πράγματα με κοινό τρόπο.

«Ε.Κ.»: Ησασταν στις Βρυξέλλες νομίζω την περασμένη βδομάδα. Είχατε επαφές; Κύρκος: Ναι, συζητάμε τις επιτροπές στις οποίες θα συμμετέχει κάθε ευρωβουλευτής γιατί ορκιζόμαστε την 1η Ιουλίου.

«Ε.Κ.»: Συζητήσατε καθόλου για τη σύγκρουση που ελλοχεύει ως προς την ανάδειξη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά και το ζήτημα που έχει προκύψει με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που δεν τον θέλει η Βρετανία, Σουηδία κι άλλες χώρες; Κύρκος: Βεβαίως συζητήθηκε και είναι από τα πιο σημαντικά θέματα, καθώς ο πρόεδρος χαράζει γραμμή σε θέματα για τα επόμενα χρόνια. Και οι συμφωνίες που θα τον βγάλουν είναι πολύ σημαντικές. Υπάρχει η εκπεφρασμένη άποψη των ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου, ότι αυτός που πήρε τις πιο πολλές ψήφους να εκλεγεί και πρόεδρος. Κι αυτός είναι ο Γιούνκερ. Το Συμβούλιο Αρχηγών που θα προτείνει τον νέο πρόεδρο προς το Ευρωκοινοβούλιο, όμως, δεν έχει ρητά αποδεχθεί και ούτε της επιβάλλεται να το κάνει. Αρα είναι ένα ζήτημα αν τα δύο μέρη θα οδηγηθούν σε σύγκρουση ή σε συμβιβασμό. Ωστόσο, να σημειώσω ότι είναι εύκολο να λέμε ότι έτσι πρέπει να γίνει επειδή το Ευρωκοινοβούλιο σε ένα πνεύμα ενότητας έτσι το αποφάσισε. Ομως η Συνθήκη της Λισσαβώνας αναφέρει ότι η ΕΕ είναι αυτή που προτείνει το νέο πρόεδρο.

«Ε.Κ.»: Τέλος του μήνα έχετε και το ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού… Κύρκος: Ναι, και θα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κόμμα, εκλεγμένα όργανα και εκλεγμένο πρόεδρο και από εκεί και πέρα ξεκινάει το δύσκολο κομμάτι, να διαμορφώσουμε τις θέσεις που θα προτείνουμε και στην ελληνική κοινωνία με τις οποίες θα πάμε στις εκλογές που δεν αποκλείεται να είναι και σύντομα.

«Ε.Κ.»: Εσείς προσεγγίσατε το Ποτάμι ή αυτό εσάς; Κύρκος: Εγώ το προσέγγισα όταν ανακοινώθηκαν οι θέσεις του για την Ευρώπη. Γράφτηκα μέλος και είχα δηλώσει ότι είμαι πρόθυμος να προσφέρω σε κάποια πράγματα. Οι θέσεις του για την Ευρώπη ήταν πρωτόλειες και μου είχαν προσφέρει ελπίδα. Και μετά έγινε το τηλεφώνημα από τον Σταύρο Θεοδωράκη αν θέλω να βοηθήσω και παραπάνω. Ετσι ήρθε και η πρόταση για την Ευρωβουλή.

«Ε.Κ.»: Ουσιαστικά εσείς το προσεγγίσατε… Κύρκος: Εβλεπα τα αδιέξοδα της Κεντροαριστεράς και η μόνη ελπίδα ήταν το Ποτάμι. Αφού μίλησα με ανθρώπους που ήταν εκεί να βεβαιωθώ ότι η προσπάθεια ήταν όπως παρουσιάζεται και δεν ήταν κάποια δική μου ιδέα.

«Ε.Κ.»: Να υποθέσουμε ότι δεν ήσασταν πριν κομματικοποιημένος; Κύρκος: Ημουν πολύ δίπλα και αγαπούσα τη ΔΗΜΑΡ. Ημουν περήφανος και είχα προσφερθεί να στηρίξω κάποια πράγματα όταν μπήκε στην κυβέρνηση. Κάποια πράγματα χάθηκαν στην πορεία και η αγωνία έγινε απόγνωση.

«Ε.Κ.»: Με πατέρα τον Λεωνίδα Κύρκο μεγαλώσατε μέσα στην Αριστερά. Σας βάρυνε αυτή η κληρονομιά; Κύρκος: Οχι. Θα έλεγα ότι η σχέση με τον πατέρα μου πολιτικά ήταν πολύ υγιής. Ημασταν μακριά κι αγαπημένοι. Τον στήριζα στη ζωή του, αλλά δεν συμμετείχα στα κόμματά του. Οπότε δεν κουβαλούσα τέτοια κληρονομιά, ούτε και κουβαλούσα το όνομά του στην καθημερινότητα. Ηταν ο Λεωνίδας και ήμουν ο Μίλτος: Ποτέ δεν ένοιωσα όμως βάρος. Ηταν μεγάλη χαρά. Και ακόμη μεγαλύτερη χαρά μου έδινε η εικόνα που είχε ο κόσμος για τον Λεωνίδα. Και στις δύσκολες στιγμές ήμουν πάντα μαζί του. Δεν μας αφορούσαν ούτε οι «αυριανισμοί», ούτε το ΚΚΕ. Τώρα που πήρα αυτή την απόφαση, ομολογώ ότι σκέφτηκα πάνω από δέκα φορές την υπόθεση με τη ΔΗΜΑΡ, αλλά είμαι σίγουρος ότι και οι άνθρωποί της, όσοι με γνωρίζανε, θα κατάλαβαν έστω κι αν δεν συμφωνούσαν. Κι όσοι δεν με γνωρίζανε θα καταλάβαιναν από την πραγματικότητα που ερχότανε (για τη ΔΗΜΑΡ). Αναπόφευκτα στεναχώρησα κάποιους και στεναχωρέθηκα και εγώ. Καλό όμως είναι πριν στεναχωρεθούμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να αποτρέπουμε αυτό που θα μας στεναχωρέσει.

«Ε.Κ.»: Η κρίση μας είναι κατεξοχήν πολιτική ή όχι; Κύρκος: Σίγουρα είναι πρωτίστως πολιτική και αγγίζει όλες τις πλευρές της κοινωνίας. Ακριβώς επειδή ήταν τόσο τρομακτική έχει επιδράσει σε όλους τους χώρους. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε ηγέτες στην Ελλάδα. Είναι όμως διαφορετικός ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία ασκείται η πολιτική. Οχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Ετσι οι λύσεις δεν έχουν μεγάλη αντιστοιχία με την πραγματικότητα. Και ειδικά στην Ελλάδα αυτό παρατηρείται επειδή μέχρι πρότινος είχαμε μονοκομματικές κυβερνήσεις και οι αποφάσεις δεν προέρχονταν από σύνθεση. Απουσιάζει οποιαδήποτε πρακτική δυνατότητα σύνθεσης. Κάθε φορά οι πολιτικοί μετράνε θέσεις και λένε κάναμε αυτό που έπρεπε. Θα έλεγα επομένως ότι οι ηγέτες μας είναι ανεπαρκείς επειδή το μόνο που έχουν στο στόχαστρό τους είναι η επιβίωση των κομματικών τους μηχανισμών. Δεν έμαθαν ποτέ κάτι άλλο.