Οι ήττες - όπως και οι νίκες - είναι μεσα στη ζωή. Και είναι βέβαια και μέσα στην πολιτική!
Μια ήττα, όμως, όσο σκληρή κι αν είναι, ιδιαίτερα όταν παίρνει διαστάσεις συντριβής, μπορεί να ξεπεραστεί με την αναγνώρισή της, την ουσιαστική αυτοκριτική, την αναζήτηση των λαθών και των αιτίων που την προκάλεσαν. Αλλοιώς, παραμονεύει ο κίνδυνος της απαξίωσης και της γελοιοποίησης. Αυτός ακριβώς ο κίνδυνος απειλεί τις μέρες αυτές τη Δημοκρατική Αριστερά. Ο λόγος δεν γίνεται μόνο για την πολιτική διάσταση του πράγματος. Όσο κι αν δεν αντέχουν σε καμιά πολιτική λογική οι συνεχείς αντιφατικές και αλλοπρόσαλλες κινήσεις, που αντί να καταξιώνουν την ΔΗΜΑΡ σαν ηγετική δύναμη του κεντροαριστερού χώρου, την έχουν μετατρέψει σε... μπαλαντέρ κυβερνητικού συμπληρώματος! Το διακύβευμα, ωστόσο, είναι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό. Έχει να κάνει με την ιστορία και την αξιοπρέπεια της ανανεωτικής αριστεράς. Της αριστεράς που ενώ οι ιδέες της επηρέασαν την εξέλιξη της πολιτικής ζωής της χώρας, γνώρισε επανειλημένα εκλογικές ήττες. Την γελοιοποίηση όμως και τον διασυρμό δεν τον γνώρισε ποτέ μέχρι σήμερα, αντίθετα κέρδιζε πάντα την εκτίμηση και τον σεβασμό! Είναι στα χέρια πολλών ηγετικών στελεχών και βουλευτών της ΔΗΜΑΡ που έδειξαν τις μέρες αυτές να νοιάζονται για τη διάσωση της αξιοπρέπειας του κόμματός τους περισσότερο από το μελλοντικό... ριζοσπαστικό βόλεμά τους, να υψώσουν το ηθικό τους ανάστημα και να την προστατέψουν από την απόλυτη απαξίωση.
Να είναι σίγουροι ότι αξίζει τον κόπο.
Από σεβασμό στις τεράστιες προσπάθειες που έγιναν για να υπάρξει επιτέλους μια αριστερά της ευθύνης σʼ αυτον τον τόπο, από σεβασμό στις εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που της εμπιστεύτηκαν την ψήφο και τις ελπίδες τους πριν 2 χρόνια και από σεβασμό στην ιστορία της ανανεωτικής αριστεράς και στις μεγάλες μορφές που φώτισαν και λάμπριναν το διάβα της μέχρι σημερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
O διάλογος προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης. Γι' αυτό κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή χυδαίο σχόλιο θα διαγράφεται.