«Δεν αφορούν τον κόσμο της κεντροαριστεράς οι προσωπικές πικρίες κανενός»

Το όνομά του εμφανιζόταν όλο το προηγούμενο διάστημα σε κάθε άρθρο που αναφερόταν στην ανασυγκρότηση του κεντροαριστερού χώρου. Πολλοί τον εμφάνιζαν ως αρχηγό. Ο ίδιος δεν σχολιάζει όσα λέγονται. Οργώνει όλη τη χώρα και μαζί με τον Γρηγόρη Ψαριανό έχουν επισκεφτεί πάνω από 30 περιφέρειες. «Τα δύο κόμματα δεν ήταν έτοιμα για προωθημένες κινήσεις» λέει ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΔΗΜΑΡ. Απευθύνει κάλεσμα στους Διαμαντοπούλου-Φλωρίδη, χρησιμοποιεί σκληρά λόγια για την κόντρα Κοππά-ΠΑΣΟΚ, κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ που «γνωρίζει ότι τίποτα από όσα υπόσχεται δεν μπορεί να το πράξει, αλλά εξακολουθεί και το κάνει για ψηφαλάκια». Απαντά στις επιθέσεις των νεοναζί και των «ακροδεξιών λαϊκιστών τύπου Καμμένου». Επίσης μιλάει για πρώτη φορά ανοιχτά για την προσωπική του ζωή και τη σχέση του. Και, όπως λέει, για τελευταία.

Κατεβαίνετε υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΔΗΜΑΡ παρά το ότι διαφωνήσατε με την αποχώρηση από την κυβέρνηση αλλά και το γεγονός ότι απέκλεισε τη συνεργασία με τους 58. Τι άλλαξε και πήρατε την απόφαση να επιστρέψετε;
Δεν έφυγα ποτέ από τη ΔΗΜΑΡ, για να επιστρέψω. Υποστήριξα και υποστηρίζω ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να παίξει καταλυτικό ρόλο στις διεργασίες για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Είχα τη βεβαιότητα πως αν το κόμμα μας δεν πάρει μέρος στο διάλογο, το εγχείρημα δεν θα έχει τύχη. Όπως και έγινε. Από τη δική μου πλευρά ήταν αυτονόητο πως θα στηρίξω τη ΔΗΜΑΡ, ιδίως σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Θεωρώ πως το ρεύμα της ανανεωτικής, μεταρρυθμιστικής και ευρωπαϊστικής αριστεράς έχει, όχι μόνο παρελθόν, αλλά και μέλλον. Για αυτό ακριβώς παλεύουμε εγώ και πολλοί άλλοι, όπως ο Σπύρος Λυκούδης, ο Γρηγόρης Ψαριανός, η Ντόρα Τσικαρδάνη, ο Γεράσιμος Γεωργάτος (οι δύο τελευταίοι συνυποψήφιοι στο ευρωψηφοδέλτιο), η Μυρσίνη Λιοναράκη, ο Κώστας Κάρης και άλλοι.

Γιατί όμως παρέμεινε κατακερματισμένος αυτός ο χώρος και γιατί τελικά είναι τόσο δύσκολη η ανασύνθεσή του χώρου και η συγκρότηση μίας ενιαίας φωνής;
Έγιναν πολλά λάθη από όλους μας. Κατά τη γνώμη μου, αυτοί που δεν φταίνε είναι οι πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας, ιδίως ο Γιάννης Βούλγαρης (που ηγήθηκε της κίνησης των 58). Εκ των πραγμάτων η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, σε σχέση με τη ΔΗΜΑΡ, που πρόσφατα είχε αποχωρήσει, δυσκόλεψε αρκετά τα πράγματα. Κανένα από τα δύο κόμματα του χώρου εντέλει δεν ήταν έτοιμο για τόσο προωθημένες κινήσεις, ενώ και τα βαρίδια του παρελθόντος έπαιξαν αρνητικό ρολό. Ήδη, πάντως, ο κ. Κουβελης έχει ανακοινώσει γενναίες πρωτοβουλίες για την επόμενη μέρα. Από αυτές δεν μπορεί να απουσιάζει κανένας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να λείπουν πρόσωπα που τώρα είναι πολιτικά ανενεργά. Αναφέρομαι πρωτίστως στην Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Φλωρίδη.

Μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, όμως, από την κυβέρνηση τα ποσοστά της στις περισσότερες δημοσκοπήσεις τη φέρνουν κάτω από το 3%. Τελικά ήταν στρατηγικό λάθος αυτή η απόφαση;
Κοιτάξτε, δεν θέλω να ξύσω πληγές και μάλιστα λίγες μέρες πριν από τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι γνωστές οι θέσεις που εμείς ως ρεύμα εντός του κόμματος υποστηρίξαμε. Τα αποτελέσματα της αποχώρησης από την κυβέρνηση είναι κάτι παραπάνω από εμφανή, αλλά κατά τη γνώμη μου απολύτως αναμενόμενα. 

Ο χώρος, όμως, όχι μόνο παραμένει κατακερματισμένος, αλλά πρόσφατα κλυδωνίστηκε από μία ακόμα κόντρα: Μαριλένα Κοππα, πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και νυν υποψήφια ευρωβουλευτής με τη ΔΗΜΑΡ, με το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Βενιζέλο.
Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί οι παλαιές ενδοπασοκικές αντιπαραθέσεις να αποτελούν πεδίο σύγκρουσης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Θεωρώ ότι δεν αφορούν τον κόσμο της κεντροαριστεράς οι προσωπικές πικρίες κανενός. Ο κόσμος αυτός θέλει γενναίες πρωτοβουλίες και ευρύτερες συνθέσεις. Όσοι πιστεύουν ότι θα έχουν μικροκομματικά οφέλη από όλα αυτά κάνουν τεράστιο πολιτικό λάθος. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να βουλιάζουν ακόμα περισσότερο το σκάφος της κεντροαριστεράς. 

Εσείς δεχτήκατε επιθέσεις από τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος σχολίασε την προσωπική σας ζωή, και εν συνεχεία δεχτήκατε μία ενορχηστρωμένη επίθεση στα social media.
Καταρχάς από την ανάρτησή του καταλάβαμε ότι ο κ. Καμμένος θεωρεί την Τάνια Τσανακλίδου και τη Χαρούλα Αλέξιου «μπουζούκια». Ενδεχομένως δικαιολογημένα για όσους γνωρίζουν τα γούστα του... Η αλήθεια είναι ότι όσοι έχουν μέτωπο με τους νεοναζί και τους ακροδεξιούς λαϊκιστές τύπου Καμμένου δέχονται χυδαίες και απειλητικές επιθέσεις, κυρίως μέσω διαδικτύου, αλλά και παρασιτικών εφημερίδων, που κανείς δεν ελέγχει πώς χρηματοδοτούνται. Έτσι λειτουργεί ο υπόκοσμος. Εδώ και δυο χρόνια, όμως, έχω υποστεί και εγώ και η σύντροφός μου ένα απίστευτο μπαράζ προσωπικών επιθέσεων και προσβολών. Πολύ συνειδητά έχω επιλέξει να μην πω το παραμικρό για την προσωπική μου ζωή και να μην απαντώ στις χυδαιότητες που εκτοξεύονται. Θα μιλήσω σε σας για πρώτη και τελευταία φορά: Είμαι πολύ περήφανος για τη σύντροφό μου, εκτιμώ βαθιά τα μέλη της οικογένειάς της και μου είναι παντελώς αδιάφορο το τι λέγεται ή γράφεται σε σχέση με τις επιλογές στην προσωπική μου ζωή. Ξέρετε, επειδή δεν έχω να φοβηθώ απολύτως τίποτα και κανέναν, πόσο μάλλον τον Καμμένο, έχω την «πολυτέλεια» να λέω και να υποστηρίζω όλα όσα πιστεύω. Ας με κρίνουν για αυτά οι πολίτες, όσο αυστηρά θέλουν.

Γιατί κάποιος ψηφοφόρος της αριστεράς να ψηφίσει ΔΗΜΑΡ και όχι ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι θα επαναφέρει τους μισθούς, τις συντάξεις, θα δώσει αυξήσεις, θα ανακαλέσει τις απολύσεις, θα βάλει τέλος στις διαθεσιμότητες, θα «σκίσει το μνημόνιο στην αυλή της βουλής», όπως έχει πει ο κ Στρατουλης. Δεν είναι πιο ελκυστικό το «πακέτο» ΣΥΡΙΖΑ; Κοιτάξτε, και εγώ θέλω να είμαι νέος, υγιής, όμορφος και πλούσιος! Κάτι αντίστοιχο λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και το κακό είναι ότι το κάνει συνειδητά. Ενώ γνωρίζει ότι τίποτα από όσα υπόσχεται δεν μπορεί να το πράξει, εξακολουθεί και το κάνει για να κερδίσει ψηφαλάκια. Αυτές όμως είναι οι πρακτικές που κατέστρεψαν τελικά τη χώρα. Όπως πολύ εύστοχα έγραψε ο Γιάννης Βούλγαρης («Νέα», 3/5/2014) ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «ένα κόμμα, του οποίου η θεμέλια πολιτική-προγραμματική κουλτούρα είναι ένα αμάλγαμα κληρονομιών του υπαρκτού σοσιαλισμού και των κρατικίστικων-πελατειακών όψεων του μεταπολιτευτικού μοντέλου». Εκτιμώ ότι το αποτέλεσμα των εκλογών, και ιδιαίτερα των αυτοδιοικητικών, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ.