Η μοναξιά του Νίκου Δήμου

Του Κώστα Καρακώτια, Έθνος, 

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο υποτιθέμενος πιο ανοιχτός και νεωτερικός πολιτικός, ο οποίος μάλιστα χρησιμοποίησε το όνομα του Δήμου όταν εμφάνισε το κόμμα του, τώρα, μπροστά στον κίνδυνο της απώλειας κάποιων ψήφων, διαχώρισε τη θέση του και δεν υπεραμύνθηκε ούτε καν της ελευθερίας του λόγου. Επιπλέον ο Δήμου έχει την ατυχία να μη δηλώνει αριστερός και έτσι οι διανοούμενοι της Αριστεράς, παρά την ενώπιόν τους επίθεση στο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, σφύριξαν και σφυρίζουν αδιάφοροι. Οπως φαίνεται, ο πολιτικά φιλελεύθερος Νίκος Δήμου δεν βοά εν τη ερήμω, ωστόσο μπορεί να είναι σχετικά μόνος.

Δυστυχώς σ' αυτήν τη χώρα η ελευθερία της έκφρασης δεν θεωρείται πλέον αυτονόητη. Υπάρχουν δε κάποια ζητήματα-ταμπού, όπως η θρησκεία και δη στην ελληνορθόδοξη χριστιανική εκδοχή της, για τα οποία απαγορεύεται οποιαδήποτε επίκριση. Μόλις ψελλίσει κάποιος κάτι διαφορετικό από τα κρατούντα, ξεσηκώνεται εναντίον του ένας ορυμαγδός επιθέσεων, ύβρεων και διαστρεβλώσεων στα ΜΜΕ και στο Διαδίκτυο αλλά και συχνά και από ποικίλους θεσμούς της πολιτείας.

Τελευταίο θύμα μιας τέτοιας επίθεσης υπήρξε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου, ο οποίος συχνά διατυπώνει ευθαρσώς τις απόψεις του για διάφορα πολιτικά, πολιτισμικά και κοινωνικοϊδεολογικά θέματα. Πρόσφατα έγραψε ένα άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Protagon.gr, το οποίο τελείωνε ως εξής: "Οσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Αγιο Φως και να το υποδεχτούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς που απ' όσο ξέρουμε δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα - και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς". Ο Δήμου είπε το προφανές. Η κρατική αυτή πομπώδης τελετή με το μεταφερόμενο με αεροπλάνο Αγιο Φως και την υποδοχή του με τιμητικό στρατιωτικό άγημα συνιστά μια παρώδηση της χριστιανικής πίστης. Εχει καμιά σχέση ο χριστιανισμός των Ευαγγελίων με αυτές τις φαντασμαγορικές παράτες;

Αντί όμως οι σκέψεις αυτές να εγείρουν κάποιον στοιχειώδη προβληματισμό, διάφοροι μητροπολίτες, πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, άλλοι πολιτικοί, σκιτσογράφοι του καθημερινού συρμού και πολλοί ανώνυμοι του Διαδικτύου επιτέθηκαν στον Δήμου με τους γνωστούς υβριστικούς και συκοφαντικούς τρόπους. Δυστυχώς, απέναντι σ' αυτή την επίθεση ο Δήμου έμεινε σχεδόν μόνος. Ο γνωστός κ. Αμβρόσιος, μητροπολίτης Καλαβρύτων, περιέλουσε τον Δήμου με πλήθος αγοραίων υβριστικών εκφράσεων, ζήτησε τον αφορισμό του και παρεμπιπτόντως βρήκε την ευκαιρία να αντιπολιτευθεί τον νυν Αρχιεπίσκοπο, χαρακτηρίζοντας τη διοίκησή του μη στιβαρή.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο υποτιθέμενος πιο ανοιχτός και νεωτερικός πολιτικός, ο οποίος μάλιστα χρησιμοποίησε το όνομα του Δήμου όταν εμφάνισε το κόμμα του, τώρα, μπροστά στον κίνδυνο της απώλειας κάποιων ψήφων, διαχώρισε τη θέση του και δεν υπεραμύνθηκε ούτε καν της ελευθερίας του λόγου. Επιπλέον ο Δήμου έχει την ατυχία να μη δηλώνει αριστερός και έτσι οι διανοούμενοι της Αριστεράς, παρά την ενώπιόν τους επίθεση στο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, σφύριξαν και σφυρίζουν αδιάφοροι. Οπως φαίνεται, ο πολιτικά φιλελεύθερος Νίκος Δήμου δεν βοά εν τη ερήμω, ωστόσο μπορεί να είναι σχετικά μόνος.