Διεμερίσαντο τα ιμάτιά τους

• 

  photo: sparkeyb@flickr

Του Γιώργου Kαρελιά, www.protagon.gr

Στις προσεχείς Ευρωεκλογές θα συμμετάσχουν δύο μεγάλα κόμματα (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ), έξι κομματίδια (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΚΚΕ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή) και μερικά ακόμα υποκομματίδια (του Αλαβάνου, του Πολύδωρα, η Δράση κ.α). Οι χαρακτηρισμοί (κόμματα, κομματίδια) αναφέρονται αποκλειστικά στο μέγεθός τους και όχι στο ειδικό τους βάρος, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία σε βάθος χρόνου, πέρα από τη συγκυρία και τις εντυπώσεις. Ειδικά για τον χώρο της αποκαλούμενης Κεντροαριστεράς οι Ευρωεκλογές θα είναι ένα Βατερλώ. Από εκεί που υπήρχαν προσδοκίες για κοινή κάθοδο όλων των κομματιών της, με στόχο μια αξιοπρεπή εκλογική καταγραφή, οδηγήθηκαν στην πολυδιάσπαση. Αρχηγισμοί, μικροεγωισμοί, ανεπάρκεια, ελιτισμός, έφεραν το σημερινό αποτέλεσμα. Πρώτα ήρθε η άρνηση της ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη. Η άρνηση να συνεργαστεί με το «φθαρμένο» ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, με το οποίο, όμως, μια χαρά συνεργάστηκε στην τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά. Και, επιπλέον, ενώ αρνήθηκε την εκλογική συνεργασία με το «μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ, συνεργάζεται ασμένως με πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι συνδιαμόρφωσαν και ψήφισαν το πρώτο Μνημόνιο. Μετά ήρθαν οι 58. Οι οποίοι, δυστυχώς, αποδείχθηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Δεν αντελήφθησαν τα δεδομένα, αρνήθηκαν να εκτεθούν στη λαϊκή ψήφο, κατάφεραν καίριο πλήγμα στο εγχείρημα και τώρα κάνουν απέλπιδες κινήσεις να μαζέψουν τα κουρέλια τους.

Το ΠΑΣΟΚ, με πολλά εσωτερικά προβλήματα και ευρισκόμενο διαρκώς σε θέση άμυνας, εξακολουθεί να επιμένει σε μια χαμένη υπόθεση. Η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς απέτυχε. Είναι αστείο να εμφανίζεται ζωντανή, με «συνεργασία» του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, με τον Λοβέρδο, ο οποίος έκανε μια βόλτα από τη ΔΗΜΑΡ και επέστρεψε εκεί που ήταν. Η μόνη ρεαλιστική απόφαση ήταν να κατεβεί το ΠΑΣΟΚ μόνο του, με το όνομά του, χωρίς «συνιστώσες» και με άλλη «σκέπη». Από σεβασμό στην ιστορία του.
Και τώρα το «Ποτάμι». Τυπικά δεν μπορεί να καταχωριστεί στην Κεντροαριστερά, αφού «ψαρεύει» και στους δεξιοφιλελεύθερους και στους απολιτίκ. Όμως, τη μεγαλύτερη ζημιά στη ΔΗΜΑΡ και στο ΠΑΣΟΚ θα κάνει.
Ετσι, αντί για έναν ενιαίο σχηματισμό της Κεντροαριστεράς, που θα μπορούσε να είναι ο τρίτος πόλος στην πολιτική σκηνή, την τύχη τους θα δοκιμάσουν δυο υπάρχοντα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) κι ένα νέο (Το Ποτάμι), που είναι σχετικά συγγενικό.
Πιθανότατα στις Ευρωεκλογές θα επιβιώσουν και τα τρία. Ε, και; Στις εθνικές εκλογές, που θα ακολουθήσουν το πολύ σε έναν χρόνο, θα αλληλοεξοντωθούν. Γιατί τότε τα πράγματα δεν θα είναι χαλαρά, όπως τώρα. Περισσότερα διλήμματα θα τεθούν. Και σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων αυτού του χώρου θα σκεφθεί αλλιώς. Οι αριστερόστροφοι θα πάνε στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ και οι δεξιόστροφοι στην αντίστοιχη της ΝΔ.
Εν κατακλείδι: σήμερα τα ιμάτια της Κεντροαριστεράς (όσα έχουν απομείνει) έχουν διαμοιραστεί στα δύο, στα τρία και βλέπουμε. Αύριο θα μείνουν τόσο λίγα που δεν θα φτάνουν για την επιβίωση κανενός.