Να το πάρει το Ποτάμι;

 Στο ευρύτερο πεδίο όμως πρέπει να παρατηρήσουμε και κάτι ακόμη. Αυτή την στιγμή το καζάνι βράζει σε πολλά επίπεδα. Οι αλλαγές στην ελληνική κοινωνία είναι τεκτονικές. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Εγχειρήματα σαν αυτό που ξεκινά ο κ. Θεοδωράκης είναι απλώς η έκφραση αυτής της ανάγκης για αλλαγή, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει την προηγούμενη περίοδο του πελατειακού συστήματος, όταν ο κομματικός σωλήνας ήταν η μόνη δίοδος ανέλιξης στην πολιτική. Μπορεί να υπάρξουν κι άλλα εγχειρήματα και καλά θα είναι να κινητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι άνθρωποι για να αλλάξουν όλα αυτά που τους πληγώνουν. Υπό την έννοια αυτή όσοι δεν είναι κακόπιστοι πρέπει να ευχηθούν «καλή επιτυχία στο Ποτάμι». Όχι για τις ευρωεκλογές που έρχονται. Αλλά στο εγχείρημα να μπολιαστεί ένα αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό σύστημα με νέες ιδέες, και νέους ανθρώπους.

Ακούγονται ήδη πολλά για το τόλμημα του κ. Στάυρου Θεοδωράκη να κάνει μια πολιτική κίνηση η οποία θα εκτεθεί στις ευρωεκλογές. Όμως είναι τα συνήθη· από τα καλοπροαίρετα «τι θέλει και μπλέκει;», μέχρι τα κακοπροαίρετα «Σιγά, ποιος είναι αυτός;» και τα αριστερά «ότι αυτό είναι ένα άλλο κόλπο του συστήματος για να εμποδίσει την αριστερά από την κατεδάφιση του καπιταλισμού».

Θα τα προσπεράσουμε, διότι είναι αναμενόμενα. Ειπώθηκαν για όλους που επιχειρούν κάτι νέο και όχι κατ' ανάγκη πολιτικό. Φοβόμαστε ότι θα συνεχίσουν να λέγονται για οτιδήποτε καινούργιο επιχειρείται.
Πέρα, όμως, από τον συντηρητισμό ή την μικροπρέπεια υπάρχουν κάποια στοιχεία που πρέπει να προσέξουμε. Έχουμε έναν εγνωσμένης αξίας δημοσιογράφο που δοκιμάζει κάτι καινούργιο. Είναι ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας (από την Αγία Βαρβάρα) και τα κατάφερε χωρίς εκπτώσεις σε ένα δύσκολο και απαιτητικό ρόλο· αναφέρουμε την έκφραση «τα κατάφερε» διότι η «επιτυχία» είναι ποινικοποιημένη σ' αυτή τη χώρα. Σίγουρα όλοι θα θυμούνται κάποια εκπομπή των «Πρωταγωνιστών» που δεν τους άρεσε, αλλά η συγκεκριμένη δουλειά ήταν μια από τις λίγες οάσεις στην ιδιωτική τηλεόραση. Το protagon.gr που εμπνεύσθηκε και υλοποιεί μαζί με πολλούς συνεταίρους-συνεργάτες του είναι ένας από τους σοβαρότερους πόλους προβληματισμού και πλουραλισμού στο ελληνικό διαδίκτυο. Ακόμη και το εστιατόριο «Αλάτσι» που έφτιαξε πάει πολύ καλά.
Το σημαντικότερο ίσως πλεονέκτημα του κ. Θεοδωράκη δεν είναι ότι είναι πετυχημένος, εκτός κομμάτων και μπαίνει στην πολιτική κονίστρα, παρά το γεγονός ότι αυτό αποτελεί (δημοσίως και ιδιωτικώς) προσδοκία όλων· απομένει να δούμε τώρα πόσο υποκριτική ήταν η συγκεκριμένη ευχή. Το μεγάλο αβαντάζ του κ. Θεοδωράκη -έστω σε επίπεδο επικοινωνίας- είναι ότι μπορεί να συνομιλεί άνετα με όλους· από το πρεζόνι της γειτονιάς, μέχρι τον πρωθυπουργό. Έχει το χάρισμα να ακούει και να αγγίζει τον άλλο.
Φυσικά η επικοινωνία δεν αρκεί. Η πολιτική χρειάζεται θέσεις -και συγκρούσεις για την υπεράσπισή τους- προγράμματα, μια νέα αφήγηση. Σίγουρα ο βιότοπος του protagon.gr μπορεί να βοηθήσει τα μάλα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά αυτό είναι ένα στοίχημα που απομένει να κερδηθεί στην ελληνική κοινωνία.
Στο ευρύτερο πεδίο όμως πρέπει να παρατηρήσουμε και κάτι ακόμη. Αυτή την στιγμή το καζάνι βράζει σε πολλά επίπεδα. Οι αλλαγές στην ελληνική κοινωνία είναι τεκτονικές. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Εγχειρήματα σαν αυτό που ξεκινά ο κ. Θεοδωράκης είναι απλώς η έκφραση αυτής της ανάγκης για αλλαγή, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει την προηγούμενη περίοδο του πελατειακού συστήματος, όταν ο κομματικός σωλήνας ήταν η μόνη δίοδος ανέλιξης στην πολιτική. Μπορεί να υπάρξουν κι άλλα εγχειρήματα και καλά θα είναι να κινητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι άνθρωποι για να αλλάξουν όλα αυτά που τους πληγώνουν.
Υπό την έννοια αυτή όσοι δεν είναι κακόπιστοι πρέπει να ευχηθούν «καλή επιτυχία στο Ποτάμι». Όχι για τις ευρωεκλογές που έρχονται. Αλλά στο εγχείρημα να μπολιαστεί ένα αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό σύστημα με νέες ιδέες, και νέους ανθρώπους.