Πέντε στα όρθια Η αφωνία σας για την κατάσταση στο ΕΚΠΑ μας έχει ξεκουφάνει σύντροφοι

Του Λεωνίδα Καστανά, http://mhmadas.blogspot.gr

---

1. Μας είπαν πλυντήριο του Βενιζέλου, μας είπαν τσάτσους του Βαρδινογιάννη, μας είπαν ενεργούμενα του ΔΟΛ. Μόνο πράκτορες της Μοσάντ δεν μας είπαν αλλά που θα πάει θα το ακούσουμε και αυτό. Όσοι μας μισούν δεν έχουν κάτι μαζί μας. Απλά μισούν αυτό που φέρνουμε. Την ιδέα της συνεργασίας. Γιατί σύμφωνα με τον ελληνικό αστικό μύθο, στον τόπο αυτό συνεργάζονται μόνο οι κακοί, οι ύπουλοι, οι απατεώνες. Οι καλοί βαδίζουν μοναχοί και πέφτουν μόνοι. Ακόμα και η γκόμενα την τελευταία στιγμή τους πουλάει και πάει με τον αντίπαλο που έχει τα λεφτά. Ε λοιπόν για να σας φύγει η ιδέα ότι ίσως και να είμαστε παλιάνθρωποι ελάτε τη Δευτέρα στο Ακροπόλ. Όχι μόνο για να ακούσετε τις απόψεις μας. Κυρίως για να μας δείτε. Θα είμαστε όλοι εκεί να σας υποδεχθούμε, να σας σφίξουμε το χέρι και να σας κοιτάξουμε στα μάτια.  Μην μου πείτε πως δεν αξίζει τον κόπο. 58 διαφορετικοί Έλληνες διανοούμενοι μαζί, χωρίς αρχηγό. 58 κανονικοί άνθρωποι. Που θέλουν να ενώσουν και όχι να χωρίσουν. Είμαστε πράγματι αξιοθέατο.

2. Διαβάζω στον τύπο: …οι πρυτάνεις χαρακτηρίζουν «πρωτοφανή» την απόφαση του κ. Αρβανιτόπουλου, κατηγορώντας τον παράλληλα ότι επιμένει «στον ξένο προς τα ακαδημαϊκά ήθη, όσο και επικίνδυνο για την ομαλότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δρόμο της όξυνσης της κατάστασης και της δημιουργίας κλίματος εκφοβισμού και διώξεων»… Πολύ σωστά. Γιατί στη χώρα αυτή  το οικείο προς τα ακαδημαϊκά ήθη είναι η απεργία, το κλείσιμο, η καταστροφή, η διαπλοκή, το μπάχαλο. Με τα οποία οι πρυτάνεις συζούσαν μια χαρά και ποτέ, μα ποτέ δεν ενοχλήθηκαν. Και έχουν δίκιο. Δεν είναι σωστό να χάνουμε τις παραδόσεις μας. Οι λαοί που δεν έχουν μνήμη πεθαίνουν. Αλλά και η θυσία του Πελεγρίνη δεν θα πάει χαμένη. Ήδη δρομολογείται κολπάκι με το οποίο οι διοικητικοί, που δεν είναι και τόσο διοικητικοί αλλά επιστήμονες που έκαναν τους διοικητικούς, θα προωθηθούν σε θέσεις ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού που θα ανοίξουν ειδικά γι αυτούς, χωρίς βέβαια καμιά αξιολόγηση και τη θέση τους θα πάρουν όσοι σήμερα απειλούνται με διαθεσιμότητα. Έτσι και ο σκύλος θα είναι χορτάτος και η πίτα θα μείνει γερή. Μόνο που η τρόικα δεν είναι σκύλος, είναι κατσίκα. Μασάει η κατσίκα ταραμά;

3. Στην προσυνεδριακή συνέλευση της ΔΗΜΑΡ στο Βόλο, παλαιοπασόκος παράγοντας που είδε φως και μπήκε, έφερε κάτι πούλμαν με δικούς του, τους έγραψε μέλη του κόμματος την τελευταία στιγμή, αυτοί ψήφισαν μπουλουκηδόν και αυτός πήρε την τοπική παρτίδα. Η οποία μάλλον του δίνει και το προβάδισμα για το χρίσμα του υποψήφιου δήμαρχου της ΔΗΜΑΡ στο Βόλο. Παρατηρώ ότι στο ΑΛΛΟ κόμμα  της Αριστεράς, αυτό με τα νέα, άφθαρτα υλικά, που έχει διαφορετική αντίληψη  για την έξοδο της χώρας από την κρίση, οι τεχνικές της εσωκομματικής πάλης των ιδεών είναι παλιές όσο και οι λάσπες. Και είναι οι τεχνικές παλιές, γιατί είναι οι κυρίαρχες ιδέες φτωχές και ανήμπορες να κάνουν τη διαφορά μέσα σένα κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα. Και κάτι που ξέχασα. Η αφωνία σας για την κατάσταση στο ΕΚΠΑ μας έχει ξεκουφάνει. Πιο σιγά σύντροφοι και συντρόφισσες. Το ξέρω ότι δουλέψατε σκληρά για να βρεθεί το πανεπιστήμιο σε αυτήν την κατάσταση αλλά μην το κάνετε και θέμα.

4. Η τελευταία έρευνα του ΙΟΒΕ δείχνει ανάγλυφα το μέγεθος της διαχρονικής φοροδιαφυγής στην Ελλάδα της κρίσης. Το 8% των εργαζομένων πληρώνει το 70% των φόρων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες πρακτικά δεν πληρώνουν φόρους, η πολιτεία δηλώνει αδυναμία να μαζέψει τα νόμιμα. Χάνει ούτε λίγο ούτε πολύ το 4% του ΑΕΠ. Και φυσικά καταφεύγει στα άδικα οριζόντια χαράτσια, ενώ ταυτόχρονα βάζει τεράστια φέσια στην αγορά επιτείνοντας την ύφεση. Με τα όποια έσοδα μαζεύει συντηρεί το κράτος. Το κράτος του «δικαίου» βέβαια. Να δούμε γιατί. Οι άνεργοι το 2^ο τρίμηνο του 2013 ήταν 1.350.000. Από αυτούς τακτικό επίδομα ανεργίας πήραν 158.000 άτομα και άλλα 4000 πήραν το αντίστοιχο επίδομα για τους αυτοαπασχολούμενους. Άλλοι 23.000 πήραν το επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας και αυτό είναι όλο. Οι υπόλοιποι καταδικάστηκαν σε αιώνια καταδίκη. Αυτή είναι η μια πλευρά του φεγγαριού, η σκοτεινή. Η άλλη η φωτεινή είναι ότι το παρτάκι στο δημόσιο συνεχίζεται εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν φόρους. Πιο φτωχικό βεβαίως αλλά παρτάκι.  Το ενιαίο μισθολόγιο δεν εφαρμόζεται παρά μόνο στους καθηγητές και στους γιατρούς, στις ΔΕΚΟ απόφοιτοι γυμνασίου τσιμπάνε 2 χιλιαρικάκια και οι απολύσεις λέγονται αλλά δεν γίνονται. Προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια ακούμε τα μύρια όσα για τις απολύσεις που έρχονται στο δημόσιο, το οποίο όμως μόνο προσλαμβάνει. Όλοι περιμένουν να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαταστήσει μια σταθερή ροή διορισμών για να μειωθεί επιτέλους η ανεργία. Ποιος θα τους πληρώνει; Μα οι φοροφυγάδες μισθωτοί και συνταξιούχοι. Γιατί και οι άλλοι που δεν πληρώνουν φόρους το ΣΥΡΙΖΑ περιμένουν για να σιγουρέψουν την ασυλία τους. Νομίζω ότι πρέπει να καταργηθούν τα μαθηματικά σ αυτή τη χώρα. Δεν μας αφήνουν να κάνουμε φιλολαϊκή πολιτική.

5. Τα μαθηματικά και τα ελληνικά είναι δυο κατάρες της πατρίδας μας. Τα ελληνικά τα χρειαζόμαστε για να συνεννοούμεθα και τα μαθηματικά για να μετράμε. Τόσο η συνεννόηση όσο και η μέτρηση είναι οι δυσκολίες μας. Αυτό αποτυπώνεται και στις επιδόσεις των μαθητών μας στους διαγωνισμούς PISA. Οι δεκαπεντάχρονοι συμπατριώτες μας βρίσκονται στην  42^η  θέση μεταξύ 65 χωρών και στην 5^η από το τέλος στην Ευρώπη. Αυτοί οι ίδιοι μαθητές όταν φτάνουν στην Γ λυκείου υπερεκπαιδεύονται στα φροντιστήρια, παπαγαλίζουν θεωρίες και κυρίως τεχνικές επίλυσης σύνθετων προβλημάτων και απαντούν σε απίθανα για την ηλικία τους θέματα  Μαθηματικών, Φυσικής και Χημείας για να εισέλθουν στις ανώτατες σχολές. Έπειτα ως δια μαγείας, οι περισσότεροι εξ αυτών ξεχνάνε τα πάντα και είτε χρειάζονται 8 χρόνια για να τελειώσουν μια σχολή τετραετούς φοίτησης, είτε εγκαταλείπουν.  Πως τα καταφέρνουμε αυτά; Πως φουσκώνουμε το μπαλόνι της μαζικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μετά το σκάμε μόνο εμείς το ξέρουμε. Μια αιτία μάλλον βρίσκεται σε όλα αυτά που ζούμε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μετά τη μεταπολίτευση. Το πανεπιστημιακό περιβάλλον, οι χώροι, το κλίμα που επικρατεί είναι ακατάλληλο για σπουδές. Οι πιο αποφασισμένοι θα επιβιώσουν και ενδεχομένως θα μεγαλουργήσουν μετά στο εξωτερικό. Οι άλλοι που είναι και οι περισσότεροι θα χαθούν ή θα βγουν ημιμαθείς. Το σίγουρο είναι ότι μπροστά στο απίστευτο μπάχαλο οι περισσότεροι κάνουν την πάπια, βολεύονται, δείχνουν να μην τους ενδιαφέρει. Αν δεν μαζέψουμε αυτό το χάλι δεν έχουμε το δικαίωμα να βγούμε από καμία κρίση. Τα μαθηματικά δεν θα μας το επιτρέψουν. Και τότε οι πολιτικοί μας θα επιστρατεύσουν τα κορεάτικα και όχι τα ελληνικά για να μας το εξηγήσουν.