Οι δυο πραγματικότητες

Του Φώτη Γεωργελέ, Athens Voice

Στην επίσημη πραγματικότητα της χώρας ο Σαμαράς βάζει κόκκινες γραμμές στην τρόικα, ο Τσίπρας σκίζει τα μνημόνια. Στην άλλη, την πραγματική πραγματικότητα, θέλουμε 4,8 δις το χρόνο για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών. 2 δις για τις ζημιές των τριών κρατικών επιχειρήσεων που δεν θέλουμε να κλείσουμε. Μισό δις το χρόνο για τις ψεύτικες συντάξεις κι επιδόματα. Εσύ, ποια πραγματικότητα πιστεύεις ότι θα επικρατήσει;

Eγώ δεν πιστεύω ότι το 33% των Eλλήνων νομίζει ότι μας ψεκάζουν. Και το 9% δεν ξέρει, ταλαντεύεται. Aν σχεδόν οι μισοί Έλληνες έχουν πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα, πρέπει, όσοι μπορούμε, να έχουμε ήδη έτοιμα τα διαβατήρια για να μεταναστεύσουμε και οι υπόλοιποι να κρυφτούμε σε κανένα βουνό. Γιατί μια χώρα που παραδίδεται στον ανορθολογισμό και την παράνοια, αργά ή γρήγορα, οδηγείται στην καταστροφή.

Ούτε πιστεύω ότι όσοι φώναζαν στους επόπτες του υπουργείου που ερευνούσαν πόσοι δουλεύουν στις εφημερίες, κάτω η χούντα και έξω οι δοσίλογοι, νομίζουν πραγματικά ότι στην Κέρκυρα έχουν χούντα και θα ’ρθει ο Αρτέμης Μάτσας να τους παραδώσει στη Βέρμαχτ.

Οι Έλληνες δεν είναι αναλφάβητοι στο Αφγανιστάν που ακούν τη διδασκαλία του ιμάμη στις αυλές των ιεροδιδασκαλείων και στρατεύονται στην τζιχάντ. Ζουν στην Ευρώπη, σε μια δυτική δημοκρατία, πάνε σχολείο, παρακολουθούν τα μέσα ενημέρωσης όλου του πλανήτη.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό που μας έκανε η αντιμνημονιακή ρητορεία. Έδωσε άλλοθι σε κάθε επαγγελματική κατηγορία, σε κάθε ομάδα συμφερόντων, σε κάθε έναν ξεχωριστά, να κρυφτεί πίσω από μια ψεύτικη αντίθεση και να υπερασπίσει με κάθε τρόπο τα δικά του συμφέροντα. Πιστεύοντας ότι τα βάρη θα τα φορτωθούν κάποιοι άλλοι. Οι ασθενέστεροι συμπολίτες μας, όσοι δεν έχουν δυνατή φωνή ή, στην καλύτερη περίπτωση, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Οι άνθρωποι δεν είναι ηλίθιοι. Κάνουν αυτό που νομίζουν ότι τους συμφέρει.

Αυτή τη βδομάδα οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι κατάλαβαν ότι είναι κορόιδα, ότι στο δημόσιο υπάρχουν άρχοντες και πληβείοι. Έμαθαν ότι το ενιαίο μισθολόγιο, που υποτίθεται ότι ισχύει από το 2011, σε μεγάλα τμήματα του δημοσίου δεν εφαρμόζεται. Μπορεί γιατροί να κάνουν εφημερία για ένα ευρώ την ώρα, μπορεί ένστολοι να περιπολούν στην άγρια νύχτα για το βασικό μισθό, μπορεί καθηγητές πανεπιστημίου να παίρνουν 1.250 ευρώ, όμως σε άλλες υπηρεσίες και ΔΕΚΟ οι μέσοι μισθοί είναι 3.797 ευρώ, 3.326, 3.082, 2.816, 2.672, 2.631 και ούτω καθ’ εξής. Ίδιες θέσεις με ίδια προσόντα εμφανίζουν μισθολογικές διαφορές 1.700 ευρώ. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν μέσοι μισθοί, μέσοι, 3.800 ευρώ; Πόσο είναι οι ανώτεροι; Δηλαδή 4 χρόνια απεργιών και διαδηλώσεων έγιναν για να μη μειωθούν οι μισθοί τους στο εξευτελιστικό ποσό των 3.800;

Αν δεις ακόμα πιο προσεκτικά πού βρίσκονται αυτοί οι μισθοί, θα παρατηρήσεις ότι σε κάποιες περιπτώσεις δίνονται στις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς που έπρεπε να καταργηθούν. Γιατί έτσι κλείνουν οι οργανισμοί στην Ελλάδα. Έχουμε, ας πούμε, 3 κατασκευαστικές εταιρείες ή πανεπιστήμια τα οποία συγχωνεύονται σε ένα, πράγμα που σημαίνει ότι διατηρούν την αυτοτέλειά τους, και δημιουργείται ένας τέταρτος φορέας από πάνω με άλλο ένα διοικητικό συμβούλιο, πρόεδρο, διευθύνοντα σύμβουλο. Έτσι αντιμετωπίζεται η γραφειοκρατία σ’ αυτή τη χώρα, αυξάνεται διά της μειώσεως.

Οι διεκδικήσεις συντεχνιακών συμφερόντων βαφτίστηκαν κοινωνικό κράτος, υπεράσπιση του δημόσιου τομέα. Πώς να πεις υπερασπίζομαι το δικαίωμα πλασματικής εφημερίας; Ενώ κάτω η οικονομική δικτατορία και έξω οι δυνάμεις κατοχής δεν ακούγεται πολύ πιο πατριωτικό και αριστερό;

Μόνο να ακούς τα δελτία ειδήσεων, να διαβάζεις τις εφημερίδες, θα διαπιστώσεις ότι κάθε μέρα, παντού, επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Ερευνώνται 2.000 περιπτώσεις υπαλλήλων ΔΕΚΟ που άλλαξαν τη σειρά προτεραιότητας στη συνταξιοδότηση για να πάρουν εφάπαξ πριν τις μειώσεις. 384 συντάξεις χηρείας του ΟΑΕΕ αφαιρέθηκαν. 100άδες αιτήσεις για ψεύτικα επιδόματα πολυτέκνων βρέθηκαν με κοινούς λογαριασμούς και ΑΜΚΑ. Γιατί, όπως μάθαμε αυτές τις μέρες, μπορεί κάποιος να έχει 2 αστυνομικές ταυτότητες, 3 οικογενειακές μερίδες, να δηλώνει ότι γέννησε 6 παιδιά σε 5 μήνες και να παίρνει 14 πολυτεκνικά επιδόματα. Σε έλεγχο στο 65% των ασφαλισμένων στον ΟΠΑΔ έχουν ήδη βρεθεί 96.000 παράνομα βιβλιάρια. Στην Κόρινθο οι δημοτικοί υπάλληλοι ήταν όλοι πολύτεκνοι, είχαν 7 εξαρτημένα μέλη ο καθένας. Μετά τον έλεγχο περιορίστηκαν στο 1,1. Μόνο στην Καλλιθέα ερευνώνται 8.000 παράνομα επιδόματα. Στον έλεγχο των 240.000 επιδομάτων αναπηρίας εμφανίστηκαν να απογραφούν μόνο 203.000.

Το δεύτερο στάδιο ελέγχου δεν προχώρησε. Έπρεπε να συντονιστούν 5 υπουργεία, να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας, κάπου εκεί σταμάτησαν. Υπολογίζουν ότι 1 στα 3 αναπηρικά επιδόματα δίδεται κακώς. Ποτέ δεν μας ανακοίνωσαν οριστικά τι έγινε με την απογραφή των συνταξιούχων, πόσες ήταν οι μαϊμού συντάξεις, οι πεθαμένοι, οι παράνομα εισπραττόμενες. Ο έλεγχος συνεχίζεται στο διηνεκές. Το τελευταίο τρίμηνο ανακάλυψαν 83 γιατρούς που συνταγογραφούσαν σε νεκρούς. Μέχρι τώρα σε τμήματα του δημοσίου ίσχυε η 6ήμερη επιπλέον άδεια ως «επίδομα υπολογιστή». Πράγμα που ισοδυναμεί με 1,8 εκατομμύρια εργατοώρες ή 5.000 προσλήψεις. Βάζουν 4 δις φόρο στα ακίνητα για να εισπράξουν 2,9. Γιατί υπολογίζουν ότι μόνο το 70% θα πληρώσει. Εκτός απ’ αυτό, ήδη μέχρι τώρα μεγάλες κατηγορίες ιδιοκτητών είχαν απαλλαγές. Με συνέπεια όσοι πληρώνουν να πληρώνουν περισσότερο.

Δεν είχαμε ασφαλιστικό σύστημα αλλά έναν τεράστιο πελατειακό μηχανισμό. Δεν έγιναν δίκαιες περικοπές μισθών, οι ισχυρότεροι διατήρησαν τους υψηλούς μισθούς εις βάρος των ασθενέστερων. Δεν διευρύνθηκε η φορολογική βάση, πλήρωσαν περισσότερο αυτοί που πληρώνουν πάντα.

1,5 εκατομμύριο άνεργοι. Άλλοι τόσοι που πληρώνονται το μισθό τους όταν υπάρχουν λεφτά. 3 εκατομμύρια ανασφάλιστοι. 100άδες χιλιάδες νέοι που δεν μπορούν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας. Και 4 χρόνια η χώρα είναι συνεχώς σε έκρυθμη κατάσταση με απεργίες και διαδηλώσεις για τις μεταθέσεις, τις συγχωνεύσεις φορέων, την κατάργηση επιδομάτων, τα κλειστά επαγγέλματα, τα γενόσημα, τα όρια εξόδου στη σύνταξη. Εναντίον της Μέρκελ. Με τους κουραστικούς αυτούς αριθμούς, παραπάνω, δεν ασχολείται κανείς. Τα ισχυρότερα συμφέροντα βάφτισαν τον αγώνα τους αντίσταση στα μνημόνια και νίκησαν.

Το χειρότερο είναι ότι η νίκη τους αυτή ήταν μάταιη. Η αριθμητική δεν αλλάζει όσα συνθήματα κι αν φωνάξεις. Η προπαγάνδα δεν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα. Τώρα συζητάνε πάλι για νέα μέτρα. Χρειάζονται κι άλλα δανεικά. Πληρώνουν χαράτσια για τα ακίνητα. Τα ασφαλιστικά ταμεία χρεοκοπούν. Αν κάποιος τρίτος έβλεπε μια μέρα μόνο τις εφημερίδες στα περίπτερα, θα πίστευε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ηλιθίων. Έχουν τεράστιους τίτλους: Στο στόχαστρο της τρόικα 600.000 συνταξιούχοι κάτω των 60 ετών! Και δίπλα με τους ίδιους τίτλους: Σύνταξη στα 55 για 400.000 εργαζομένους. 700.000 γονείς σύνταξη στα 50, ποιες κατηγορίες μπορούν να δικαιολογήσουν 8 πλασματικά έτη. Με τους ίδιους τίτλους. Στο ίδιο πρωτοσέλιδο.

Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν ευνοημένη από το προηγούμενο σύστημα. Κοίταξε γύρω της, είδε ότι έτσι κάνουν όλοι και πίστεψε ότι μπορεί να το διατηρήσει εις βάρος κάποιων άλλων. Δεν συνειδητοποίησε ότι σ’ αυτό το σύστημα της χρεοκοπίας όλοι ήμασταν ευνοημένοι και συγχρόνως θύματα. Ότι χωρίς τα δανεικά θα γίνουμε όλοι θύματα. Ότι το συμφέρον της είναι να αλλάξει τα πάντα. Προτίμησε να δώσει μάχη για τα «κεκτημένα», αυτά που οδήγησαν στην καταστροφή. Οχυρώθηκε στον ανορθολογισμό και στους ψεκασμούς, βάφτισε την κοινωνική ιδιοτέλεια αριστερή πολιτική. 4 χρόνια μετά, είμαστε πιο φτωχοί αλλά έχουμε το ίδιο σύστημα. Γι’ αυτό βρίσκουμε τα προβλήματα συνεχώς μπροστά μας.

Στην επίσημη πραγματικότητα της χώρας ο Σαμαράς βάζει κόκκινες γραμμές στην τρόικα, ο Τσίπρας σκίζει τα μνημόνια. Στην άλλη, την πραγματική πραγματικότητα, θέλουμε 4,8 δις το χρόνο για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών. 2 δις για τις ζημιές των τριών κρατικών επιχειρήσεων που δεν θέλουμε να κλείσουμε. Μισό δις το χρόνο για τις ψεύτικες συντάξεις κι επιδόματα. Εσύ, ποια πραγματικότητα πιστεύεις ότι θα επικρατήσει;