Αντιρατσιστικό ΣΥΡΙΖΑ: μια μεγάλη τρύπα στο νερό

Tου Στέλιου Κούλογλου,Tvxs

Δεν έχει κανένα νόημα να εξετάσει κανείς το αντιρατσιστικό σχέδιο νόμου, που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ χθες. Όχι μόνο γιατί δεν έχει καμία πιθανότητα να υπερψηφιστεί. Αλλά και επειδή ο σκοπός του δεν είναι να αντιμετωπιστεί το σοβαρότατο πρόβλημα του ρατσισμού και των νεοναζί που εξαπλώνεται σαν πανούκλα στην Ελλάδα. Αλλά απλώς να δώσει τα διαπιστευτήρια της ηγεσίας στην «αριστερή» πτέρυγα του κόμματος, ενόψει του επερχόμενου Συνεδρίου, και να την καθησυχάσει ότι δεν φλερτάρει με την επάρατη σοσιαλδημοκρατία.

Και όμως! Η εξέλιξη της υπόθεσης του αντιρατσιστικού και η ανοιχτή διαμάχη ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους, είχε προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ μια μοναδική ιστορική ευκαιρία. Πρώτον, για να φέρει στην επιφάνεια και να βάλει στο στόχαστρο την κυρίαρχη ακροδεξιά πτέρυγα μέσα στην ΝΔ και την κυβέρνηση. Δεύτερον, για να προκαλέσει ρήγματα ακόμη και μέσα στην συντηρητική παράταξη, ανάμεσα στους ακροδεξιούς και τους μετριοπαθείς κεντροδεξιούς που ανησυχούν με τον νεοναζιστικό κίνδυνο. Και τρίτον και κυριότερο, για να διεμβολίσει την κυβερνητική συμμαχία των τριών, υποστηρίζοντας το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη που προτείνεται από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ.

Για την ακρίβεια, ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδίαζε να καταθέσει αυτούσιο το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη αν, όπως είχε εκτιμήσει αρχικά η Κουμουνδούρου, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ απέσυραν το νομοσχέδιο, υποχωρώντας για μια ακόμη φορά. Όταν τα δύο κόμματα της κεντροαριστεράς επέμειναν στην ψήφιση του, ο ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδιάστηκε και βρέθηκε σε αμηχανία. Αντί να υποστηρίξει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, προτείνοντας και κάποιες τροποποιήσεις που θα υπογράμμιζαν την διακριτή του στάση, επέλεξε να κατεβάσει ένα ακόμη σχέδιο νόμου, ευτελίζοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία και την μάχη εναντίον του νεοναζισμού σε έναν αγώνα για το κομματικό πάπλωμα.

Ακόμη και στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές, όταν αυτές διεξαχθούν, θα αναγκαστεί κατά πάσα πιθανότητα να συνεργαστεί με τα κόμματα της κεντροαριστεράς για να σχηματίσει κυβέρνηση. Αμαρτωλοί, ξεαμαρτωλοί, αυτοί είναι οι κοντινότεροι πολιτικοί του σύμμαχοι και το αντιρατσιστικό ήταν μια ευκαιρία να χτίσει κάποιες γέφυρες. Γιατί η προοπτική της συγκυβέρνησης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες είναι τόσο ρεαλιστική όσο και η σουρεαλιστική πρόταση της «κυβέρνησης της αριστεράς» με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ-Κουτσούμπα που προτείνει το «αριστερό ρεύμα».

Αλλά ίσως όλα αυτά είναι πολυτέλειες: αν ο ΣΥΡΙΖΑ, ομφαλοσκοπώντας και μεριμνώντας για τις εσωκομματικές ισορροπίες, συνεχίσει με παρόμοια λάθη, δεν θα βρεθεί ποτέ στο δίλημμα με ποιους να συμμαχήσει για να κυβερνήσει...