Παλιέ μου σύντροφε Χριστόφορε

Στον Χριστόφορο Κάσδαγλη και στο άρθρο του με τίτλο «Ερωτικό γράμμα σε παλιούς συνοδοιπόρους» απαντά μέσω του tvxs.gr το μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, Λεωνίδας Καστανάς. Tvxs, 17.1.13

Όταν γράφεις ερωτικό γράμμα υποτίθεται ότι αγαπάς. Και όταν αγαπάς, κάτι θετικό βρίσκεις και στο έτερο ήμισυ, αλλιώς ποια αγαπάς και σε ποια απευθύνεσαι; Από το «ναι στην Ευρώπη των λαών και το όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων» έχει περάσει καιρός, πολύς καιρός. Οι ευρωκομμουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που υποσχόταν μια άλλη Ευρώπη εξαφανίστηκαν ή υποχώρησαν δραματικά, μέσα από τα δικά τους αδιέξοδα. Τώρα το περιβάλλον είναι διαφορετικό. Η χώρα είναι χρεωμένη μέχρι το λαιμό και έχει βάλει και η Αριστερά το χέρι της για να γίνει αυτό. Όταν έκλεινε τα μάτια στην ασυδοσία του κρατικοδίαιτου κεφαλαίου και υποστήριζε άκριτα τα αιτήματα της κάθε συντεχνίας. Όταν έκανε μάγκες τους πασόκους. Οι μόνοι που βρέθηκαν να μας βοηθήσουν να ορθοποδήσουμε είναι αυτοί οι κακοί λέοντες, οι καπιταλιστές της Δύσης, οι δανειστές. Με τους όρους του δικού τους, βέβαια μνημόνιου, πολλοί από τους οποίους θα έπρεπε να είναι και όροι του δικού μας, του «μνημόνιου» της Αριστεράς. Το αίτημα σήμερα δεν είναι η ταξική πάλη αλλά η σωτηρία της πατρίδας σε αυτό το σκληρό παγκόσμιο περιβάλλον. Η σωτηρία των αδύναμων και των ανθρώπων της εργασίας πρωτίστως. Και το μνημόνιο είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε. Ας το δουλέψουμε τουλάχιστον σωστά.

Η καλή σου σύντροφος, ως γυνή, πατάει γερά πάνω στην ευρωπαϊκή  γη και έχει διαλέξει να μείνει πάνω σε αυτή με κάθε κόστος. Εσύ πάλι, πότε βγάζεις πυρηνικά όπλα, πότε καταργείς το μνημόνιο με ένα νομοθέτημα, πότε ερωτεύεσαι Τσάβες, πότε Λούλα, αλλά και με Σόιμπλε κάνεις αρπαχτές. Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;

Το αντικοινωνικό κράτος των insiders χρεωκόπησε. Οι φούσκες της δήθεν δωρεάν παιδείας και της δήθεν δωρεάν υγείας άδειασαν. Η φορολογική ασυλία ευρύτερων κοινωνικών ομάδων μας κατέστρεψε. Καιρός να αλλάξουν όλα. Με δίκαιη λιτότητα, με μείωση της σπατάλης, με συλλήψεις των κλεφτών, με αναδιάρθρωση του κράτους, με κλείσιμο των άχρηστων οργανισμών, με μείωση των εξοπλισμών, με εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, με συνεχή αξιολόγηση δημόσιων δομών και προσωπικού. Και κυρίως με άνοιγμα της κοινωνίας και της αγοράς. Με ανάπτυξη και παραγωγή πλούτου. Γιατί το βερεσέ τελείωσε.

Το ερωτικό σου αντικείμενο, ως γυνή, αποφάσισε να παλέψει για όλα αυτάμέσα στο ρινγκ εκεί όπου συμβαίνουν τα μεγάλα. Βαρέθηκε να βγαίνει στα κεραμίδια. Δε νομίζω όμως ότι συμφωνείς σε τίποτα από αυτά. Τίποτα δεν θέλεις να αλλάξει. Ακόμα και τον ΟΤΕ θέλεις να κρατικοποιήσεις πάλι. Ακόμα και τα προνόμια των υπαλλήλων της βουλής υπερασπίζεσαι. Και τους μισθούς των ΔΥ θέλεις να επαναφέρεις αύριο εκεί που ήταν χτες. Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;

Τα πεθερικά μας είναι ένα πρόβλημα, αλλά αυτά βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας, τους έδωσε βλέπεις ο λαός τον πρώτο λόγο. Ο Σαμαράς κυβερνάει και δεν είμαι τόσο αφελής να τον αφήσω ούτε να κυβερνάει μόνος, αλλά ούτε και να πέσει, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους πολίτες αλλά και για σένα.  Δε νομίζω ότι είσαι έτοιμος να αναλάβεις το τιμόνι. Δεν είναι έτσι; Ο άλλος είναι πράγματι τελειωμένος, αλλά δεν παύει να είναι ένα στήριγμα σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Το ξέρω ότι μοιράζομαι θέσεις εξουσίας μαζί τους, αλλά δεν ισχυρίζομαι ότι τα κάνω και όλα καλά.

Η αγάπη σου ως γυνή είναι και δίκαιη αλλά και κουρνάζα. Και προανακριτική αμέσως πρότεινε να συσταθεί και όποιος  βρεθεί ένοχος να πληρώσει. Αλλά βλέπει και το αύριο, κοιτάει το «έχει μας», το μετρά και το βρίσκει λίγο. Κρατάει πισινή γιατί έχει και παιδιά να μεγαλώσει. Αλλά και εσύ που το βρίσκεις το κέφι να κάνεις σε κάθε ευκαιρία τόση φασαρία και εκλογές να ζητάς και καφέδες να πετάς και τους επίδοξους επενδυτές να φοβερίζεις; Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;

Επιλογή στην ανομία δεν έκανα και δεν θα κάνω. Όταν οι φαιοκόκκινοι ρημάζουν το κέντρο της Αθήνας, καίνε ανθρώπους, σπάνε τα πανεπιστήμια ή καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους  με βρίσκουν απέναντι. Όταν οι απλοί φαιοί μπολιάζουν την κοινωνία με ρατσιστικό μίσος, τρομοκρατούν και μαχαιρώνουν με έχουν απέναντι. Εγώ θέλω εκατό βίλες κάθε εναλλακτικού τύπου ν΄ ανθήσουν. Με υπακοή στους νόμους αυτής της δημοκρατίας που και εσύ σέβεσαι. Αφού είσαι νοικοκύρης, κατά πως λες. Εκτός από τους κατειλημμένους δημόσιους χώρους, που ανήκουν σε όλους, υπάρχουν και οι ιδιωτικοί. Τι θάλεγες να χρηματοδοτήσουμε και να στηρίξουμε μαζί μερικούς απ’ αυτούς; Χωρίς όμως μπουκάλια και κοντάρια. Και κυρίως χωρίς μάσκες.

Η «λατρεία» σου ως γυνή ευαίσθητη και ερωτική καταδικάζει τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, μέσα και έξω από το σύστημα. Εσένα πάλι, αγάπη μου, όταν οι φαιοκόκκινοι καίνε ή πυροβολούν σε βλέπω πολύ αμφίσημο, όλο για προβοκάτσιες μιλάς, όλο για ασφαλίτες, όπως παλιά. Και ας έχουν όλα πια ξεγυμνωθεί. Μήπως πατάς σε δύο βάρκες; Μήπως εσύ κάνεις επιλογές που σε εκθέτουν στα μάτια των γειτόνων και σε αναγκάζουν  να αναδιπλώνεσαι; Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;

Όταν οι ερωτικοί σύντροφοι τσακώνονται και χωρίζουν, ο ένας χρεώνει στον άλλον όλα του κόσμου τα κακά. Στοιχειώδες, για μας που αλλάξαμε δυο φορές κοντέρ στις ερωτικές διαδρομές και μας γνωρίζει καλά η μισή Αθήνα. Όσα μου χρεώνεις για μίση και κατηγόριες, μπορώ να στα γυρίσω. Άκρη δεν βγαίνει με αυτά. Και την ταμπέλα της αριστερής να μου αφήσεις αλλά και να μου τη βγάλεις, καθόλου δεν με νοιάζει. Μεγάλωσα πια και δεν ετεροκαθορίζομαι. Ποιος κρατάει τη μεζούρα και ποιος κρίνει; Μονάχα να ξέρεις ότι το γράμμα σου σα φυλαχτό θα τόχω κάτω από το προσκεφάλι μου. Και θα το διαβάζω όποτε πέφτω στα δύσκολα. Για να βλέπω τι πρέπει ν’ αποφύγω.

Η παλιά σου ερωμένη είναι μακριά. Είναι μια γυναίκα ώριμη, μόνη, αυτεξούσια που ψάχνει. Ψάχνει την αλήθεια, όχι στων μανιφέστων τις κλεισούρες αλλά στην αληθινή ζωή. Στην πολιτική. Του Λεωνίδα αλλά και του Μπάμπη και του Ηλία τη στόφα, ξέρει ότι δεν θα τη ξαναβρεί εύκολα. Πασχίζει όμως να κρατήσει μέσα της σαν οδηγό, το Ήθος τους. Για κοίτα γύρω σου; Πως αντέχεις τόση ερημιά;

Αγάπη μου χωρίσαμε, είναι σκληρό, αλλά θάπρεπε να το είχες καταλάβει.

Αλλά κανείς δεν ξέρει, πάλι. Ίσως με τον καιρό, ίσως …….

*Ο Λεωνίδας Καστανάς είναι εκπαιδευτικός, μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ και διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»