Η οσμή της κατάρρευσης

Του Λουκά Βλάχου, NEA, 24.10.12

Μερικά πράγματα τα νιώθεις μόνο όταν συμβούν στο «σπίτι σου». Διαφορετικά, σε κάθε άλλη περίπτωση, είναι θεωρητικά σχήματα. Για να φέρω ένα παράδειγμα: ο θάνατος είναι κάτι πολύ μακρινό, αισθάνεσαι άτρωτος, δεν νιώθεις ότι μπορεί να σε αγγίξει, αλλά αυτό αλλάζει αν συμβεί σε κάποιο κοντινό σου πρόσωπο. Με τον ίδιο τρόπο, σήμερα, εικάζουμε (και δικαιούμαστε να φτιάχνουμε φανταστικά σενάρια) πώς θα είναι η Ελλάδα αν και όταν το κράτος καταρρεύσει, αλλά δεν έχουμε «πειραματικά» δεδομένα που να βεβαιώνουν με ασφαλή τρόπο για τα δεδομένα της κατάρρευσης. Συζητώντας στη Γενική Συνέλευση των καθηγητών του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο εργάζομαι τις πιθανές προτάσεις προκειμένου να καθαρίσουμε τα σκουπίδια που συσσωρεύονται επικίνδυνα σε όλο το πανεπιστήμιό μας μετά την απεργία των υπαλλήλων καθαριότητας, για να συνεχίσουν τα μαθήματα, αποκλείσαμε μία προς μία όλες τις προτάσεις. Και στη διάρκεια αυτής της Συνέλευσης και, κυρίως, των επιχειρημάτων που ακούστηκαν προκειμένου να αποκλειστούν όλες αυτές οι προτάσεις, ένιωσα τι θα συμβεί αν το κράτος παραλύσει. Διότι, δυστυχώς, άρχισε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) να μας «αγγίζει» μια αποκρουστική πραγματικότητα που θα θέλαμε όλοι να αποφύγουμε.

Επιτρέψτε μου λοιπόν στη συνέχεια να περιγράψω μία προς μία όλες τις προτάσεις που έριξαν στο τραπέζι οι καθηγητές για να «λυθεί» το πρόβλημα των σκουπιδιών. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω και τους λόγους που μας ανάγκασαν να τις απορρίψουμε.

1. Ο πρύτανης δεν καλεί τον εισαγγελέα και την Αστυνομία να παρέμβουν για πολιτικούς λόγους.

2. Το άσυλο έχει καταργηθεί, αλλά η Αστυνομία δεν έρχεται χωρίς προηγουμένως να την έχει διατάξει ο εισαγγελέας, ο οποίος έπειτα από πέντε εβδομάδες απραξίας «άκουσε» ότι κάτι γίνεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

3. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κάλεσε το Υγειονομικό, αλλά δεν έρχεται να μας βοηθήσει για να μην προπηλακιστούν οι υπάλληλοί του από τους «εργολαβικούς» υπαλλήλους και τους «αλληλέγγυους».

4. Σκεφτήκαμε να πληρώσουμε εμείς, οι καθηγητές, συνεργείο καθαριότητας. Αλλά δεν γίνεται, διότι στη συνέχεια έρχονται οι «εργολαβικοί» υπάλληλοι και οι «φίλοι» τους και αδειάζουν σάκους με σκουπίδια στις αφύλακτες αίθουσες.

5. Ο εισαγγελέας ήρθε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να συνεχίσει την έρευνα του ΣΔΟΕ σχετικά με τις καταγγελίες που έχουν γίνει για οικονομικές ατασθαλίες στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα, αλλά δεν τον άφησαν οι «εργολαβικοί» να πάει στην πρυτανεία επειδή κάνουν κατάληψη - και εκείνος έφυγε…

6. Συζητήσαμε τι θα συμβεί αν καθαρίσουν οι καθηγητές και οι φοιτητές, εμείς δηλαδή, αλλά μας διεμήνυσαν ότι θα φάμε ξύλο από τους «εργολαβικούς» και τους «συμπαθούντες»…

7. Οι «εργολαβικοί» υπάλληλοι (που έπρεπε να είναι υπόλογοι για τις καταλήψεις) συνάντησαν, με τη συνοδεία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, τον υπουργό Εργασίας και λένε ότι απέσπασαν υποσχέσεις (τύπου: «Ασε να φύγει η τρόικα και βλέπουμε...»).

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι σκηνές από την Ελλάδα που έρχεται, με αδιέξοδα και ομηρείες πολιτών. Μόνο όταν τα ζήσεις τα νιώθεις - και σταδιακά αισθάνεσαι ότι πνίγεσαι. Δεν ζητώ να στηρίξετε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σας ζητώ να στηρίξετε τους νόμους του κράτους και τον θεσμό του πανεπιστημίου.

Την άλλη εβδομάδα θα το κλείσουμε το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου, γιατί είναι πλέον επικίνδυνο να «διδάσκουμε» φυσική μέσα στα σκουπίδια. Και έτσι χιλιάδες φοιτητές θα «θυσιάσουν», στη γενικότερη αδιαφορία των πάντων, και τα λίγα όνειρα που είχαν για σπουδές. Από τη δική του πλευρά, το κράτος θα θυσιάσει εκατομμύρια για μισθούς και κρατική επιχορήγηση στο Αριστοτέλειο, στον βωμό της απραξίας και της αδυναμίας του να εφαρμόσει στοιχειωδώς τους νόμους.

Ο Λουκάς Βλάχος είναι καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης