Η σε ζωντανή μετάδοση άσκηση βίας του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής σοκάρισε το τηλεοπτικό πανελλήνιο. Δεν είχε γίνει το ίδιο με ενέργειες βαρύτερες όπως τα συνεχή μαχαιρώματα και οι ξυλοδαρμοί αλλοδαπών από τα πεζά η μηχανοκίνητα τάγματα εφόδου των νεοναζιστών. Και αν δεν είχε μεσολαβήσει το επεισόδιο με τον Κασιδιάρη, πολύ πιθανόν να ήσαν οι Χρυσαυγίτες στην Παιανία , να ζητούσαν τον ελεύθερο εξοπλισμό των κατοίκων, να υποστήριζαν την αυτοδικία ( το έκανε ο ΛΑΟΣ που έσπευσε να «υιοθετήσει» τον νεαρό που χρησιμοποίησε την καραμπίνα) και να συναντούσε την συμπάθεια των κατοίκων που αγανακτούν από την απουσία του κράτους και της αστυνομίας από την γειτονιά τους. Η εγκληματικότητα ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και εθνικότητας σε συνδυασμό με την κραυγαλέα απουσία του κράτους καθιστά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού ευάλωτα σε απλουστευτικές λύσεις που στο τέλος προκαλούν μεγαλύτερες παρενέργειες από αυτά που υποτίθεται ότι θα θεράπευαν ( κλασσικό παράδειγμα η οπλοχρησία στις ΗΠΑ που οδήγησε σε αλλεπάλληλες εκατόμβες).
Η Χρυσή Αυγή, ακούμπησε σε ένα υπόστρωμα λαϊκισμού, ρατσισμού και εθνικισμού που καλλιέργησαν στην ελληνική κοινωνία χρόνια τώρα δυνάμεις διαφορετικής προέλευσης και πολιτικού χρώματος. Η κατάσταση παροξύνθηκε με την κρίση, αλλά τα αίτια της φασιστικής ανόδου πάνε πιο βαθειά. Η ανοχή σε αντικοινοβουλευτικές κι αντιδημοκρατικές ενέργειες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα συνθήματα των «αγανακτισμένων» της πάνω πλατείας Συντάγματος νομιμοποίησε την Χρυσή Αυγή σε ούτως η άλλως ελαστικές συνειδήσεις. Πρόκειται για την περίφημη αντισυστημική ψήφο που ορισμένοι ανιστόρητοι νόμιζαν ότι είναι δικαιωματικά κτήμα μια ορισμένης Αριστεράς. Και επειδή είμαι βαθύτατα πεισμένος ότι η αντισυστημική ψήφος είναι ψήφος κατά της δημοκρατίας δεν αισθάνομαι την ανάγκη να δικαιολογήσω τους δήθεν παραπλανημένους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, όπως έκαναν χτες στις τηλεοράσεις η Παπαρήγα και ο Βαρεμένος.
Ελπίζω επίσης να κατάλαβαν οι αντιεξουσιαστές και ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που ερωτοτρόπησαν με το μπάχαλο και «χαμηλές» μορφές βίας ότι η βία είναι μπαστούνι με δύο άκρες. Ότι αν χαϊδεύεις την επαναστατική βία δεν μπορείς να είσαι πειστικός όταν εξεγείρεσαι κατά της φασιστικής βίας. Εμείς που δεν συμβιβαστήκαμε με Κεραταίες και με προπηλακισμούς πολιτικών μας αντιπάλων, έχουμε το ηθικό δικαίωμα και την αξιοπιστία να στεκόμαστε απέναντι στους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Που και αυτοί, πολύ σύντομα, αν συνεχίσουν έτσι θα καταλάβουν ότι η βία προκαλεί αντιβία. Και για να μην γίνουμε ζούγκλα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την δημοκρατία και την επιβολή του νόμου. Η Χρυσή Αυγή κινείται στο όριο της νομιμότητας με τάση να βγει έξω. Αν επιμένει πρέπει η δημοκρατία μας να της κάνει το χατίρι.
Η ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ, ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΜΠΑΧΑΛΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η αυτοδικία συγχωράτε και δικαιολογείται όταν ο ληστής παραβιάζει το προσωπικό σας άσυλο, και σας απειλεί με την ζωή σας. Όπως λένε οι νομικοί δεν επιτρέπετε να κυνηγάτε τους ληστές στον δρόμο, όπως έπραξε ο νεαρός φοιτητής, διότι θεωρείτε ανθρωποκτονία. Ο φοιτητής προσήχθη στον εισαγγελέα και του ασκήθηκε δίωξη για¨ «ανθρωποκτονία σε βρασμό ψυχικής ορμής.» Η στήλη εύχεται όταν γίνει η δίκη ,οι δικαστές και οι ένορκοι να του βρουν ελαφρυντικά και να μην εκτίσει ποινή φυλάκισης. Η στήλη δεν δικάζει. Παίρνει αφορμή το περιστατικό, με την απόπειρα ληστείας, και παραβίασης ασύλου, και την εξ, αυτού προκληθείσα ανθρωποκτονία, για να διατυπώσει κάποιες σκέψεις.
Οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών ήταν στημένες έξω από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων όπου προσήχθη ο φοιτητής. Πλήθος ανθρώπων από την Παιανία –περιοχή της κλοπής και της ανθρωποκτονίας, ζητωκραύγαζαν προς τον διερχόμενο νεαρό φοιτητή που περνούσε από μπροστά τους ,πηγαίνοντας για να απολογηθεί, φωνάζοντας¨ «Μπράβο Μπράβο?.» Οι κάτοικοι της εξοχικής Παιανίας που τελευταία αναπτύχθηκε οικιστικά παραπονούνται ότι συνεχώς γίνονται κλοπές διότ騫δεν
υπάρχει επαρκή αστυνόμευση." Λειτουργώντας συναισθηματικά στήριξαν τον νεαρό φοιτητή, ίσως ταυτιζόμενοι μαζί του και πιστεύοντας, ότι αύριο μπορεί να είναι αυτοί στην θέση του. Όμως κάτω από συναισθηματικές φορτίσεις και χωρίς ορθολογισμό η κοινωνία μπορεί να μεταμορφωθεί σε κοινωνία αυτοδικίας όπου ο καθένας θα μπορεί να παίρνει το όπλο του και να δολοφονεί. Υποχρέωση του κράτους σε μια έννομη τάξη, είναι να παρέχει ασφάλεια στον πολίτη. Η ασφάλεια του πολίτη είναι ένα κοινωνικό αγαθό, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει με ηρεμία, χωρίς να νοιώθει ότι απειλείται η ζωή του και η περιουσία του, στις σύγχρονες κοινωνίες.
Δυστυχώς όπως και στις άλλες του υπηρεσίες το Ελληνικό κράτος είναι μπάχαλο, και στην αστυνόμευση. Άλλωστε και μερικοί συνδικαλιστές αστυνομικοί λένε με παρρησία ότι¨ «η αστυνομία δεν μπορεί να λύσει κοινωνική προβλήματα» Πέρα από το ζήτημα της αστυνομικής ασφάλειας , το πρόβλημα είναι πολιτικό και κοινωνικό. Με την οικονομική κρίση η ανεργία αυξήθηκε σε ποσοστό περίπου 22%. Οι μετανάστες θύματα και αυτοί της φτώχειας και των πολέμων που επικρατεί στις χώρες τους πλημμύρισαν την Ελλάδα. Η ανεξέλεγκτη αυτή κατάσταση είναι βούτυρο στο ψωμί των φασιστικών κομμάτων, που δείχνουν τάχα μου, ποιος είναι ο εχθρός κηρύσσοντας την βία και το μίσος. Σίγουρα δεν είναι οι μετανάστες ο εχθρός, αλλά τα θύματα κηρυγμένων και ακήρυκτων πολέμων. Άμεσα η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή μεταναστευτική πολιτική για να λειάνει το πρόβλημα χωρίς να το λύσει γιατί το μεταναστευτικό θα είναι το πρόβλημα του μέλλοντος.